De reis van de Zeezot de reis naar verre bestemmingen

5 oktober 2011

201111 Terug in Nederland

Filed under: 201111 terug in Nederland — Joop @ 10:09 pm

Op 2 september vertrekken we een beetje motorzeilend naar Vlissingen. Er is bijna geen wind. Wel staat er in de Wester Schelde een fikse stroom naar binnen. Recht oversteken levert ons een hoek van 45 graden op.

We varen door tot  Middelburg, waar we midden in de stad gaan liggen en ‘s avonds, het is prachtig weer, lekker op een terrasje zitten.

De nacht daarop krijgen voor anker op het Veerse meer een driftig onweer met  veel wind over ons heen. Later horen we dat er elders veel boten van hun anker zijn geslagen. We varen door naar Zierikzee, waar we Marcel van Live ontmoeten. Hem hebben we voor het laatst in Curaçao gezien. We kletsen uitgebreid bij en besluiten nog een dagje in Zierikzee te blijven, want

volgens de weersverwachting gaat het de dag daarop flink waaien. Maar de volgende dag, het is dan al een uur of drie, horen we dat het de komende dagen raak is en we willen hier zover van het plaatsje af eigenlijk niet verwaait liggen. Voor de wind de haven in blazen is ook geen optie en dus vertrekken we met hulp van een buurman. Zonder die hulp waren we met deze dwarswind de box niet uit gekomen. We varen door tot de Volkeraksluizen en dan is het bijna donker. We schutten en slapen aan de andere kant gratis aan een steiger. Onderweg hoorden we dat de Zeelandbrug in verband met de harde wind niet meer draait. We zijn nu extra tevreden met ons besluit om te vertrekken. De dag daarop hebben we een heerlijk zeiltochtje naar Dordrecht. We zijn mooi op tijd voor de bruggen en vinden met wat gedoe vanwege de bomen een mooi plekje aan de kade bij de watersportvereniging Sint Maartensgat. Sympathieke ontvangst, goed sanitair, vrij wifi en dat voor 11 euro. We lopen in de regen wat door de stad. Joop koopt alvast nieuwe sandalen voor de toekomst en ik vind een mooi gedrukt boek over de Blauwbilgorgel, de boot van mijn ouders heette zo, en ander gorgelwezens van Cees Buddingh. Op deze manier heb ik toch nog een mooi reis-cadeau voor mijn zussen. Tot nu toe had ik deze laatste periode niks gevonden, waarvan ik dacht dat ze er blij mee zouden zijn. Die nacht komt de storm over ons heen en we liggen mooi beschut. De boot ziet er de volgende ochtend wel wat herfstig uit met al die afgewaaide en verkleurde blaadjes aan dek. Dan gaan we door naar Gouda, waar nicht Ineke woont en die komt met man gezellig eten bij ons aan boord. Vervolgens varen we door naar Ouderkerk aan de Rijn , waar Sietse en Jolanda met hun zonen wonen.  Hun schip heet de Dolfijn en we hebben in ons eerste jaar veel met elkaar opgevaren en samen gereisd, onder andere naar Marokko. Altijd als we elkaar weer zien blijft de vertrouwdheid van toen. We hebben een heerlijke avond met elkaar en dan varen we door naar Haarlem. Hier woont een broer van Joop met partner. Ook zeilers. We vinden een mooie lig plek in de binnenstad en koken voor Trijnie en Hennie. Ik ga in dit weekend even op en neer naar het noorden. Mijn vader is een jaar geleden overleden en ik wil graag even samenzijn met mijn moeder en zussen. Zondagavond komen Trijnie en Hennie nog even langs en dan vertrekken we weer. Op naar Spaarnedam , waar Topaz ligt. Met de bemensing van dit schip hebben we veel contact gehad tijdens de oversteek van Bermuda naar de Azoren.

We weten dat het hard gaat waaien, maar dat het zo!!!.. hard zou zijn, dat hadden we niet verwacht. We liggen in Spaarnedam te bonken aan de lagerwal van een klein meertje met  vlagen van 49 knopen, niet leuk. 8 stootwillen worden platgedrukt en schuren alvast de verf er af. Wanneer je op de steiger loopt, wordt je nat van het opspattende water, dat ook met vlagen over de boot waait. Als de weersberichten kloppen, neemt het vanavond om 8 uur af. Nog 3 uur te gaan. Uiteindelijk wen je aan alles. Krina van de Topaz komt gezellig bij ons aan boord eten. Helaas is partner Luz er niet, maar die komt morgen evenals Nanda en Willem van de Bojo uit Curaçao. We zullen dan met elkaar aan boord van Topaz eten. De wind neemt in de nacht voldoende af om te kunnen slapen. Als we ’s morgens weer naar de weersberichten kijken, denken we dat het slimmer is om nu te vertrekken en dan vanuit Amsterdam met de trein terug te komen. Dus hup door de sluis en op naar de brug. Dubbel rood! We bellen en krijgen te horen dat de brug in de snelweg niet draait vanwege te harde wind niet. Wij denken dat het geen 7 waait, maar dat helpt niet. We wachten af. Deze brug gaat, als ie draait, 3 keer per etmaal open. Die avond doet ie het ook niet en missen we ons etentje. Dan maar wachten op morgenochtend 5 uur. Wind zeer matig , maar geen brugopening. We slaan aan het bellen. Men zegt na tig belletjes aan de diverse diensten van RWS, dat ze verwachten dat de brug weer zal draaien straks…… Dus dat wachten we nu weer af. We kunnen terug om  de Haarlemmermeer polder heen en dan via Amsterdam naar het IJ, maar dat is minstens een dag motoren, 30 mijl en vele bruggen tegenover de 10 mijl en 2 bruggen, die we nog moeten als deze werkt.

Twaalf uur en nog geen reactie. Dus weer niet?? Uiteindelijk krijgen we de mededeling dat de brug kapot is en dat ze geen idee hebben wanneer hij weer draait. Wij besluiten de tijd aan ons zelf te gaan houden, want van dit gedoe worden we niet vrolijk. We zeggen een afspraak af en varen terug naar Haarlem waar vandaan morgenochtend nogmaals willen te bellen. Je kan perslot niet weten. Even lijkt het er op dat we tussen twee kapotte bruggen gevangen zitten wanneer ook de eerste brug in Haarlem kuren vertoond. Gelukkig worden die snel opgelost en kunnen wij opgelucht door varen. We vinden een prachtig stil plekje in de binnenstad. De volgende dag blijkt de brug in de A9 nog niet gemaakt en we besluiten morgen om te varen en vrijdagnacht door Amsterdam te gaan. We hebben een heerlijk dagje Haarlem met als toetje een etentje bij Trijnie en Hennie al voel ik me niet helemaal fit. Ik denk dat ik ergens overdag iets gegeten heb wat niet goed valt. Vrijdagochtend draait de brugwachter als uitzondering speciaal voor ons de bruggen zodat we lekker vroeg, zes uur, kunnen vertrekken. We weten niet hoelang deze tocht met 18 bruggen tot aan Amsterdam zal duren en we willen er toch echt vannacht door. Al met al halen we het makkelijk en kunnen we zelfs nog even slapen voor we het konvooi om één uur ’s nacht gaat varen.  In dit konvooi ontmoeten we een schip dat ons kan vertellen dat de Rebel dit weekend in Nederland aankomt. Helaas blijven die in IJmuiden liggen en zien we elkaar deze reis dus niet meer.  Om half vier in de ochtend meren we af in de Sixhaven. We liggen scheef achter de Pjotter. Kees en Martha zijn bij het wakker worden, blij verast ons weer te zien. Marleen komt hier aan boord en ik blijf kwakkelig. Zondagochtend lopen we gedrieën door een miezerig Amsterdam. “s Middags krijgen we bezoek van Pim en Meta van Linea, die we kennen uit Curaçao. Zo verloopt het afscheid van ons zwerversleven en deze reis mooi gefaseerd.  Maandag ligt ook Joop in de grieperige lappenmand en blijven we aan boord en grotendeels in bed. Op het Russiche schip naast ons is iemand zeer onwel geworden en hij wordt per ambulance afgevoerd. Oorzaak: drugs! Dan nog een dagje Amsterdam en op woensdag vertrekken we naar Enkhuizen. Bij aankomst daar zien we tot onze verbazing de Bull liggen. We gaan langszij en kletsen weer bij. Op Terceira lagen we aan dezelfde steiger. Jaap en Ali van de Bull zijn weer bekenden van Terry en Ellen. De (zeilers)wereld is soms verrassend klein. Tussen de vaarbedrijven door zijn we al vanaf de Azoren bezig om een vertrekkersreünie op Terschelling te organiseren op 15 en 16 oktober. (Zie ook Zylt uitgave september) We zijn benieuwd hoeveel zeilers, bekend en onbekend, we daar gaan ontvangen en of de weergoden ons dan welgezind zijn.

We slapen vervolgens een nachtje aan de steiger voor de Lorentzsluizen bij Kornwerd. Wanneer we ‘s morgens om 6 uur willen vertrekken liggen we 3 dik.  Helaas voor de buren, maar wij willen echt vroeg weg in verband met het tij. Het is vreemd vertrouwd om weer op het wad te varen. Voelt toch als onze eigen zee. De mate waarin het langzaam lichter wordt, loopt prachtig parallel met onze zoektocht naar de volgende ton. We zeilen heerlijk richting Vlieland, waar we de laatste nacht van deze tocht liggen. Morgen worden we om vijf uur in onze thuishaven Terschelling verwacht en daarmee is dan deze reis ten einde. We zijn in verband wat het tij wat te vroeg bij Terschelling en gaan bij de Spathoek voor anker om de boot op te tuigen. De vlaggetjes van de door ons bezochte landen, 27 verschillende in het totaal, gaan in het achterwand en aan de voorkant vlaggetjes in de kleuren van de Terschellinger vlag. Dan is het tijd om te vertrekken. We melden ons bij de verkeerspost Brandaris. Daar heten ze ons hartelijk welkom. Meteen daarna worden we opgeroepen door Ny Skylge met Oeds en Marije aan boord. Ze vragen zich af waar we zijn, want ze komen naar ons toe gevaren. Wat een heerlijke verrassing. Er komt nog een bootje naar buiten met daarop fotograaf en journalist Gerard Muiser van de plaatselijke krant, De Terschellinger. Het wordt steeds leuker. Als we bij de jachthaven komen, staan er een heleboel familie en vrienden op de kant te zwaaien met een spandoek in de nationale driekleur met koeien, tulpen en molens. De havenmeester heet ons ook nog via de omroepinstallatie welkom en wijst ons naar de voor ons gereserveerder plek. Die valt niet te missen met overal ballonnen en vlaggetjes met “welkom thuis’! Wat een feest!! En dan zijn er zoenen en moet er gedronken worden. Er is voor mij zelfs voor een Duveltje gezorgd. Het speciale aan deze plek in de jachthaven is dat Zeezot hier ook lag toen ik Joop bij haar aan boord voor het eerst ontmoette in juni 2003. We staan volop in de belangstelling en zijn trots en tevreden dan we veilig en gezond weer op ons eiland zijn.

 

Op 27 mei 2007 zijn we van Terschelling vertrokken en op 24 september 2011 zijn we weer terug.

In die tijd hebben we bijna 30.000 zeemijlen afgelegd, waarvan 6666 sinds we eind april Portobello in Panama verlieten.

 

Hier stoppen voorlopig onze zeilverhalen.

We vliegen nu eerst naar Australie en Nieuw Zeeland om daar rond te trekken en volgend voorjaar (2012) varen we weer verder. Tot dan!!!!!!!!!!!!!

 

Voor Foto’s

http://picasaweb.google.com/syzeezot  

 

 

Powered by WordPress