202407 reis naar Engeland
Zeezot met aan boord Joop Blikman en Tom Haver gaan een reisje maken langs de Engelse Oostkust. Tom is een ervaren zeiler heeft net als wij de halve wereld rond gevaren. Alleen nog nooit in Engeland geweest dus voor hem een nieuwe ontdekking. Albertien heeft nog veel last van haar hand en is daarom niet aan boord. Zij gaat later met haar zus Janke op vakantie.
Tom hebben we opgepikt in Rohel bij Lemmer in de buurt. We rijden op zaterdag terug van een bezoek aan de wal zo konden we dat mooi combineren. Aldus geschied ik heb de boot al klaar gemaakt voor onze reis dus kunnen we zondag na het ontbijt vertrekken vanaf Terschelling.
Eerst een stuk op de motor er is nog bijna geen wind en wel een fikse tegenstroom in het schuitengat. Eenmaal het schuitengat uit krijgen we stroom mee en kunnen we zeilen gaat nog niet hard maar er is wind. Zo zeilen via het Inschot over het zachte Bed naar Texel. Boven Texel vormt zich een flinke bui en die krijgen we in het Marsdiep over ons heen het klettert er over we kunnen nog geen honderd meter vooruit zien. Na verloop van tijd is de bui over getrokken en kunnen we met een mooie wind bij den Helder naar buiten zeilen.
Gaat mooi we schieten redelijk op het gaat nog niet hard maar we zeilen richting Lowestoft althans ongeveer we kunnen het niet bezeilen en moeten nog wel een paar slagen maken voor we het kunnen aanlopen. Ook zit er nog een flink groot windmolenpark in de weg daar moeten we omheen varen. En zo zeilen we de nacht in. Ons wachtschema moet nog in gaan, Tom zegt dat moet nog wel weer wennen. Ik pak de eerste wacht wel het gaat wel lekker en ik blijf wakker tot een uur of vier en wordt dan afgelost door Tom.
Als over de grens van Engeland zijn stopt de plotter er mee geen kaart informatie hoe kan dat ik heb hem thuis nog geprobeerd deed het prima. Gelukkig heb ik de oude vertrouwde laptop nog bij me en daar staan de kaarten van de hele wereld op. Alleen zijn ze wat verouderd. Met mijn telefoon als backup met de nieuwste kaarten komen we wel aan de overkant.
Als we dichter bij Engeland komen haalt de wind behoorlijk aan we krijgen veel water over dek. Verder houdt het schip zich goed we moeten nog een paar keer overstag om Lowestoft te bereiken opeens loopt het schip uit zijn roer de stuurautomaat kan hem niet houden het was inmiddels een dikke 6bft. We hebben al twee reven in het zeil staan. De oorzaak was het omhoog komen van het roerblad ik had het niet vast staan in de onderste stand. Als we de boel weer onder controle hebben kunnen we het laatste stuk tussen de zandbanken door zeilen en komen we in Lowestoft aan, hijsen de gele vlag en melden ons bij de havenmeester hij stuurt ons naar ligplaats naast andere schepen ik zeg dat ik nog moet in klaren, ze komen wel is het antwoord. We hadden ons al gemeld bij de Kustwacht toen we de twaalf mijl zone zijn binnengevaren.
Maar wie er ook komt geen Douane en wij mogen niet van boord ik ga nog maar weer even bellen met de Jachtlijn van de Douane ze komen nog wel zeggen ze??? Als ik dan weer inlog op hun site zie ik wat er fout gaat ik heb de verkeerde datum ingevuld ze komen morgen pas dat is niet handig en wij mogen nog steeds niet van boord. Het is inmiddels is het al laat ik bel morgen nog wel even.
Als ik de volgende morgen bel zegt de Dame ik doe het wel even telefonisch ze vraagt een aantal gegevens en die komen overeen en ze zegt u bent ingeklaard u kunt u gang gaan. Dat doen we dan ook Tom en ik gaan Lowestoft verkennen en brood en bier kopen. Nadat we de binnenstad en de boulevard bekeken hebben pakken we nog een lekkere douche en hijsen de zeilen en gaan op weg naar de rivier Blyte. Het is inmiddels erg rustig weer geworden heel wat anders dan toen gisteren binnen liepen.
Nu hebben we de Genaker nodig om ons naar de rivier de Blyte te brengen. Een eindje de rivier op en dan ligt het plaatsje Southwold 1 kilometer ten noorden van de rivier. Als we afgemeerd hebben aan een ponton gaan we naar het plaatsje om het te bekijken een biertje op een terras te drinken. En daarna met een omweg terug naar de haven waar we natuurlijk even fish en chips kopen je bent tenslotte in Engeland. Ik ben al een paar maal in deze haven geweest er zijn nog een paar vissers voor de rest zijn de vissershutten omgebouwd tot fish en chips tenten en andere prullaria voor toeristen die hier komen voor de gezelligheid.
Wij gaan morgen weer verder naar de rivier de Ore het gaat met een grote omweg naar het dorpje Aldenborgh. Eerst een uurtje op de motor en dan kunnen we zeilen het is zo’n 33 mijl varen. Gaat verder mooi, al ligt de rivier hier en daar vol moorings met boten er aan. Dus er tussendoor maneuvreren en dan nog een plekje vinden om te ankeren het gaat goed anker er in en rust in de tent, tijd voor happy hour.
Vandaag willen we verder naar de rivier de Deben we gaan anker op en dan gaan de zeilen omhoog gaat als een speer maar als we de bocht om komen zien dat het net niet bezeild is wat doen opkruisen is bijna niet te doen en op de motor hebben we ook geen zin in. We draaien om en gaan terug naar onze oude anker plek er is ook bijna geen ruimte om te ankeren alles ligt vol moorings. Ook haalt de wind behoorlijk aan en begint het te regenen we liggen hier prima als het weer opknapt gaan we wel naar het dorpje.
We gaan we de bijboot oppompen om later naar het plaatsje Aldenburgh te gaan, we willen daar rondkijken en wat eten halen. Dus bijboot te water motor checken benzine er in en op weg we hebben stroom mee het gaat hard naar het plaatsje. Als we er aankomen zien we nergens een plek voor de bijboot we varen naar een zeilvereniging leggen daar de boot aan een ponton naast een hellingbaan hij ligt er mooi en niemand in de weg.
We wandelen door het dorpje halen wat eten en slenteren wat rond gaan een stuk over het kiezelstrand terug wel apart al die steentjes. Als we langs een werfje lopen zien op een parkeer terrein een hoop oude meuk staan. Ooit schepen waar mensen trots op waren nu verpauperd. Er staat ook een Cornes Scrimper tussen ook zwaar verwaarloosd Tom zegt enthousiast als we dat ding nu is voor een prikje kunnen kopen. Ik zeg denk eens aan al het werk en invoeren in Nederland BTW betalen transport naar huis dit kost gewoon te veel. Illusie gaat voorbij we hebben het later toch nog regelmatig over.
Terug bij de bijboot die er nog keurig bij ligt moeten we nu naar de boot het waait stevig en de stroom staat tegen. Het spettert behoorlijk veel buiswater en scharrelen vlak langs oever om zoveel mogelijk de stroom te ontwijken en zo komen we weer aan boord.
Verder een luie dag beetje lezen en puzzelen morgen gaan we het opnieuw proberen de wind zou westelijker worden dan kunnen we het bezeilen. Als we ’s morgens beide al vroeg wakker zijn zeggen we zullen maar gaan dan wachten we bij de uitgang van de rivier op de kentering zodat we de stroom mee krijgen op zee en er genoeg water staat op de grindbanken in begin van de rivier de Deben.
We halen het anker op maar ik krijg hem niet boven wat raar misschien achter een rots of zo maar gisteren hier ook gelegen en geen probleem we varen links en rechts om het anker los te krijgen het helpt niet tot ik ontdek dat we wel heen en weer schuiven maar niet los komen ik zeg tegen Tom er ligt hier een ketting of kabel op de bodem en daar zit hij achter we trekken het anker zo strak mogelijk en zien de kop van anker een halve meter onder het oppervlak.
Wat nu, ik zeg tegen Tom: dat ik het water in ga en een touw onder de kabel door haal en die vast zet op het schip dan anker laten zakken en er onder uit trekken. Dat was leuk bedacht de rivier stroomde hard. Ik het water in langs de anker ketting een touw mee die onder de kabel door halen maar moest nog een behoorlijk stuk naar beneden. Dan het touw vast zetten op de boot en weer duiken om het anker er onderuit te trekken maar dat lukt niet door de stroom dan maar een ander touw onderwater aan het anker gemaakt nu kunnen we hem er uittrekken. En om dit allemaal te kunnen doen hebben we de bijboot in het water gelegd zodat ik daar in en uit kon klimmen. En deze voor aan de boot vast gemaakt zodat vlak bij de ankerketting te water kon en er weer uit zeker met het oog op de sterke stroming in de rivier.
Als ik weer aan boord ben leggen we de bijboot achter de boot maken het touw los en laten de kabel weer naar de bodem zakken en wij zijn bevrijd hopelijk zit nu niet heel Engeland zonder licht. Wij zeilen de rivier af we gooien aan het eind het anker er om te wachten op water. Maar bedenken dan we hebben zoveel tijd verknoeit met de kabel actie we kunnen wel naar buiten varen over de grindbanken hier, net genoeg water. En dan bij de Deben op zee wat rondzeilen totdat daar genoeg water staat en dan naar binnen varen.
Dat gaat allemaal prachtig we zeilen de rivier de Deben op alleen staat de wind pal tegen we gaan kruisen, we hebben stroom mee en zo zeilen richting Woodbridge het laatste stuk moet op de motor te smal en te weinig water om slagen te kunnen maken. We gaan niet in de jachthaven liggen vinden we te duur maar net er voor ankeren we. Bijboot over boord en naar het stadje varen daar nog net een mooi plekje voor het bootje bij een oud Nederlandse bruinevloot schip dat hier ligt als woonboot.
Wij hebben het stadje rond gescharreld ijsje gekocht nog wat etenswaar en weer terug naar de boot net op tijd voor happy hour aan boord, we zitten aan een biertje als ik in het struik gewas aan de kant een boord ontdek met de waarschuwing dat daar een telgraaf kabel op de bodem ligt. Ik nee he het zal toch niet weer gebeuren dat we een kabel oppikken. We gaan ankerop gelukkig zonder kabel en gaan verder op liggen op een veel mooiere plek laat het anker vallen en gaan verder met happy hour als we later op avond droogvallen ontdek ik dat we bovenop ons anker liggen hoe is het mogelijk. Gelukkig bestaat de bodem hier uit glorieus mud en drukt de boot het anker er wel in.
De volgende morgen drijven we weer achter ons anker en kunnen we anker op en naar de volgende rivier varen. In dit geval de Orwel river en dan naar de grotere plaats Ipwish denk niet aan een stad wel een wat grotere plaats. Hier gaan we in de haven liggen hiervoor moet je door een sluis en blijf je drijven in de haven. We gaan de stad verkennen kunnen nu gewoon van de steiger de wal opstappen dat is ook wel een keer luxe. We dwalen door de stad kopen een ijsje en nog wat andere boodschappen en onderweg terug naar de boot komen we een zeer betaalbare Pizzeria tegen daar gaan we vanavond uit eten.
Eerst terug naar de boot het is nog te vroeg om te gaan eten over de haven gescharreld boten bekijken. Daarna nog een verfrissende douche en happy hour en dan de stad in voor een pizza, het smaakte goed lekker gegeten nog wat rond gelopen dan terug naar de boot voor dobbel competitie yahtzee. Wie gaat er vanavond met de eer strijken.
Het is inmiddels zondag we mogen uitslapen tot 8.30 wat een luxe en dan ontbijt eieren met spek we zijn tenslotte in Engeland. De kerk slaan we maar over ik heb god bij me want Tom zegt ik geloof in god en dat ben ik zelf ja je weet het maar nooit met die reïncarnatie. Daarna gaan we nog even de stad in voor brood we weten niet of we het op de volgende plek kunnen krijgen. Tegen de middag gaan we op weg de sluis door er is wat gedoe in de sluis mensen varen niet door zodat de boel blokkeert het is ook altijd het zelfde in de sluis als mijn bootje maar vast ligt de rest zoekt het maar uit.
Na geschut te zijn varen we de sluis uit maar dan begint de motor te haperen ik denk, Tom met zijn grootspraak god straft direct. Wij pakken een mooring op en gaan de boel nakijken alles lijkt goed maar we vervangen het fijn filter en dan doet de motor het weer. Zo dat was even spannend altijd vervelend een weigerende motor wij varen naar Pin Mill pakken daar een mooring op. Dan de bijboot overboord en naar de lange steiger die in de rivier ligt hij valt met laag water wel droog maar we hebben een paar uur de tijd.
We wandelen langs de oever van het gehucht met een lokale werf. Allemaal woonboten geen arken maar allerlei vergane glorie vrachtschepen, zeilboten, vissersschepen, en nog een aantal vage drijvende of soms ook niet drijvende bakken of boten. Als we het allemaal bekeken hebben strijken we neer bij “the But and Oster” de kroeg aan de river de Orwel befaamd in Europa.
Het is er druk we schuiven aan bij een stel lokale Engelsen en raken in een gezellige conversatie drinken een paar pinten en vertrekken weer naar de boot. Terug aan boord ruimen we de bijboot op trekken de zeilen omhoog. En kruisen de rivier af oosten wind natuurlijk weer tegen maar zo blijven we wel in top conditie.
Vlak voor Harwich gooien we het anker er in zo hier liggen we goed voor vannacht, of toch niet we kunnen hier nog wel droogvallen en komen hier coasters en vissersschepen langs met behoorlijke hekgolven. Toch maar verkassen maar dan liggen we erg dicht bij de boten aan de moorings, het gaat goed. En als we de volgende dag het anker ophalen zit er een dikke laag modder en klei op de ketting dat wordt nog een hele klus we leggen de bijboot in het water naast de boeg Tom gaat er in zitten en borstelt de ketting schoon terwijl ik hem elke keer een stukje ophaal.
Wat staat voor vandaag op het programma we willen naar de River Black-Waters naar het plaatsje Maldon, het bijzondere aan het plekje is dat alles daar droogvalt de rivier de haven alles ligt dan in glorieus mud. Dat geeft toch een heel apart gevoel om daar te zijn het enige wat jammer is dat het ‘s nachts om twee uur laag water is dus kunnen we er geen mooie foto’s van maken. We hebben wel met de eigenaar van de jachthaven en van de werf een leuk gesprek gehad en al dat kletsen levert ons een leuk havengeld van slechts tien pond dat is hier een schijntje.
We hebben in de nacht nog wel rond gelopen om te kijken hoe droog het lag wel bijzonder ook de volgende morgen nog rond gelopen moeten toch wachten dat er weer genoeg water staat zodat we weer uit de mud kunnen vertrekken. Pas na hoog water kunnen weg dan hebben we het tij mee naar buiten. Het eerste stuk moet op de motor geen wind en het is te ondiep we kunnen alleen in het midden van de geul varen. Als we op breder water komen kunnen we zeilen en dan komt er ook wind op zetten wel oosten wind. We moeten dus ook nu weer kruisen maar kunnen lange slagen maken en schieten wel mooi op.
Waar gaan we heen Brigthon at the sea? alleen moeten we morgen tegen de voorspelde harde oostenwind in terug zeilen naar Harwich terwijl het nu heel relaxt gaat, we gaan door. We ankeren op de river Stour en blijven daar voor de nacht liggen. Het waait al hard inmiddels we liggen hier goed net buiten de heftige golven die nu op de rivier lopen door tij tegen wind. We zien morgen wel wat we doen.
De volgende morgen waait het inderdaad hard wat doen we? We gaan de rivier Stour op varen alleen op de genua en het gaat hard zo voor de wind wel het tij tegen maar de wind is sterk genoeg om ons rivier op te blazen hij wordt wel steeds smaller en ondieper. Als we bij het plaatsje Manningtree aankomen kunnen we nog net aan de kade komen maar die valt droog dat is niet handig. We gaan weer terug eerst een stuk op de motor te smal om te zeilen want we moeten kruisen. Verder op wordt de rivier breder en dieper daar kunnen we weer zeilen. We kruisen de hele rivier weer terug tot aan Harwich waar we aan de Half Penny pier kunnen afmeren je mag hier als gast gratis liggen van ’s morgens acht tot vier ’s middags. We bezoeken het stadje en vinden het een uitgestorven gat. Nergens een cafe of eettentje open alleen op de haven zijn er een paar open, we eten in de strandtent op de haven een pizza. En gaan daarna weer terug op onze anker plek op de rivier liggen voor de nacht spaart weer 28 pond uit. We hebben nog wel een leuk gesprek met de havenmeester over het leven hier en de gevolgen van de Brexit hij had er weinig goeds over te vertellen. Ook het leven in Harwich vond hij maar matig maar ja kinderen op school daar moet je toch voor hier blijven.
Als we weer op ons plekje liggen zijn we helemaal goed, lekker pizza gegeten nu nog even onze competitie yahtzee met een wijntje er bij dik tevreden. Morgen neemt de wind wat af en kunnen we aan de terug tocht beginnen. Nog wel noord oosten wind 3 tot 4 bft. dat is goed te doen.
Als we ’s morgens om vijf uur opstaan even rustig ontbijten en dan op weg. Even de motor bij om anker op te halen en een stukje op weg naar Harwich en dan zeilen we de rivier de Stour uit en zee op we kunnen het allemaal net bezeilen en zo maken op zee eerst maar een flinke slag naar het noorden. Om de aanloop geulen van Harwich vrij te zeilen en boven een groot windpark uit te komen en dan kunnen we overstag richting Nederland. De wind is nog wat naar het noorden gekrompen en over deze boeg kunnen we een slag van bijna 40 mijl maken dat is wel fijn. Het nadeel is dat we precies in het kruispunt van de shiping lanes komen voor de aanloop van de haven van Rotterdam het is er druk gelukkig hebben we weinig last van de scheepvaart en maneuvreren we er mooi tussendoor.
Als we tussen twee shiping lanes komen, moeten we daar tussen blijven en omhoog naar het noorden kruisen dus regelmatig overstag maar het gaat perfect. Als we meer ruimte krijgen kunnen we een slag naar de Nederlandse kust maken en dan zijn we vrij van het grote vrachtverkeer en kunnen we een mooie slag naar het noorden maken. Als we weer een slag naar het oosten willen maken zakt de wind er uit en moeten we op de motor verder. Voordeel is dat we niet hoeven te kruisen en rechtstreeks naar IJmuiden kunnen varen ware het niet ook daar inmiddels een windmolen park staat waar we toch weer omheen moeten.
Tegen 14.00 uur lopen de pieren van IJmuiden binnen worden vlot geschut en varen dan door naar Amsterdam naar de Sixhaven waar we nog een plekje krijgen. De havenmeesteres verwelkomt ons met jullie komen voor de Gayparade nee zeggen we zijn hetero, en komen niet voor de Gayparade maar we gaan wel even de stad in van avond. Dat doen we dan ook het is een drukte van belang lange rijen mensen wachten om het festival terrein op te mogen we scharrelen een paar uur rond en hebben het gezien gaan terug naar de boot nog gezellig even geborreld voor een betaalbare prijs, ze vragen in de Hoofdstad ook de Hoofdprijs voor een consumptie.
Ja nog een dag varen voor we in Lemmer zijn waar Tom van boord gaat. We vertrekken uit de Sixhaven om half tien treffen het met de Oranje sluis en ook de Schellingwoude brug gaat allemaal redelijk vlot. Dan de zeilen omhoog en zelf blazen er is bijna geen wind die slaapt uit vandaag. Het gaat langzaam richting het paard van Marken en dan komt de wind opzetten. Het gaat voortvarend we zijn rond drie uur in Enkhuizen, de sluis door gaat ook snel en dan het IJsselmeer op, en dan trekken donkere luchten samen o nee nu geen dikke onweer bui op onze pet. Het onweer trekt voor ons en achter ons langs wij krijgen geen spat maar wel dikke wind. Plat voor het laken met reven in de zeilen vliegen we richting Lemmer het IJsselmeer begint flink op te bouwen en we kunnen de boot moeilijk op koers houden. Komen tegen 18.30 uur bij de Margriet sluizen aan maar moeten daar driekwart uur wachten voor we er door kunnen. Inmiddels begint het hier te regen gauw de zeilen opbergen. Dan kunnen we door de sluis naar een ligplaats in de Lemstervaart. Thea zal Tom komen ophalen en wij zeggen we gaan straks wel uit eten maar ze zeggen we halen wel wat bij de Chinees, eten doen we wel aan boord wel zo gezellig. Lekker gegeten nog lang zitten na praten en dan vertrekken Tom en Thea naar huis.
Zondag morgen Albertien komt aan boord Tom gaat haar uit Harlingen ophalen met de auto. Als ze weer aan boord zijn drinken we samen met Tom zijn favoriete bakje koffie en nemen afscheid van Tom ik bedank hem voor de gezellige dagen aan boord. Wij gaan weer op weg nu naar Stavoren daar hebben we met zeilvrienden Frans en Helma afgesproken om bij te praten en gezamenlijk te eten. Er staat een NW windje we denken we gaan binnen door hoog aan de wind over de Grote Brekken dan het Coevorder meer helaas net niet bezeilbaar ook de Jeltesloot is recht in de wind. Als we dan op het Heegermeer aan komen krimpt de wind meer westelijk zodat die ook niet bezeild kan worden. Ook is het er erg druk met zeil en motorboten dus kruisen lukt hier helemaal niet. Motorzeilend komen we aan in Stavoren dat was niet helemaal zoals bedacht hadden maar we zijn er.
Het was een gezellig weerzien met Frans en Helma en nog een paar kennissen van hun, dat waren oud Terschellingers fam. van Gossen de Jong. De volgende dag besluiten we naar Makkum te varen gezien het tij en de wind voorspelling daar een nachtje aan de steiger gelegen Ellen en Terry aan boord gehad even weer bij praten over hun plannen voor de toekomst.
Ja dan nog het laatste stuk naar Terschelling ’s morgens vroeg door de sluis met nog een paar schepen ook een schip die vaart ook naar Terschelling via het Inschot we varen de hele weg samen op. Hun varen via de Meep en wij via het Schuitengat wij zijn iets eerder binnen op Terschelling in afstand maakt het niet zo veel uit alleen het tij moet je wel goed plannen. Zo er is weer een eind gekomen aan de reis naar Engeland.
Nu weer tijd voor andere dingen.