Het zeilseizoen 2017 bijgewerkt tot 30 juni
We hebben plannen gemaakt om dit jaar een rondje Engeland te gaan varen samen met ons zusterschip Dolfijn van Sietse en Jolanda Sijperda.
De plannen zijn niet strak omlijnd dat heeft weinig zin. Het weer bepaald wat we wel en niet kunnen uithalen.
Eerst gaan beide schepen naar de werf voor het nodige onderhoud. Ook dat is nodig. Veel wordt na gekeken, gerepareerd en geschilderd.
En dan 31 mei start de trip. Wij vertrekken van uit Terschelling via Texel naar Lowestoft en de Dolfijn vanuit Koudekerk aan de Rijn via IJmuiden ook naar Lowestoft.
Na een mooie tocht over het wad meren we om 18 uur in Texel.
1 Juni.
Het is vijf uur in de morgen als we vertrekken. We willen het uitstromende tij niet missen dus touwen los en op weg. Er staat een lichte zuidoosten wind. Eerst een stuk op de motor om met het tij op tijd op zee te komen.
Het is een mooie tocht met soms de motor bij als de wind eruit zakt. Maar gelukkig kunnen we het grootste deel zeilen en komen 25 uur later in Lowesoft aan. Als we daar de haven in lopen en afmeren blijkt er een tocht te zijn georganiseerd door de Nederlandse vereniging van toerzeilers. Er komen vandaag 65 boten binnen en er is geen plaats voor ons.
Dus de touwtjes weer los en dan op weg naar Great Yarmouth. We ankeren eerst aangezien de rivier Yar erg hard naar buiten stroomt. Zo kan ik even bijslapen want dat is er onderweg grotendeels bij ingeshoten.
En als een aantal uren later het tij kentert kunnen met een beetje tij tegen, de rivier op.
Het is erg druk langs de oevers van de rivier door de werkschepen die hier liggen om de gas en olie boorplatforms te bevoorraden of om de vele windmolenparken, die hier als paddestoelen uit de grond lijken te schieten te bouwen en onderhouden.
Wij meren af naast de Dolfijn die hier gisteren al heen is gevaren. Het is nog vroeg in de morgen eerst maar een bakje koffie en bijkletsen. Daar spreken we af om ’s middags de trein pakken naar . Norwich, een stad waar nog gebouwen uit de 15e eeuw zijn te bezichtigen. Lijkt ons wel intressant Het betreft in hoofdzaak een aantal kerken, een oud stadsdeel en een kasteel. Vooral de grote kathedraal is indrukwekkend. Daarna terug naar de boot, nog even borrelen, eten en dan te kooi voor een boerennacht.
De volgende dag vertrekken we om 7.30 uur met als bestemming Wells next the Sea. Er staat een mooi westen windje. Niet te veel, dus mooi zeilen maar de als we een kaap om komen wordt het recht in de wind. We kruisen nog een paar uur en beseffen dan dat als we zo doorgaan we het tij om Wells aan te lopen missen. Dus motorzeilend op weg. Wanneer we in de buurt komen roept de havenmeester ons op om te vertellen dat de toegang te ondiep is voor ons. Met name voor de Dolfijn, want die heeft problemen met het midzwaard. Het wil niet goed omhoog en de angst is dat als het eenmaal wel omhoog schuift het misschien niet meer naar beneden wil. We besluiten op zee voor anker te gaan. We kruipen dicht tegen het strand aan om een beetje uit de deining te komen. Het wordt een onrustige nacht op zee.
s ‘Morgens om 4.30 uur anker op en op weg. Nu naar Grimsby tegen over Hull.
Het wordt een prachtige dag zeilen waarop we moeten reven en ontreven. Het is helemaal bezeild en om twee uur meren we af in de haven. We lopen nieuwsgierig de stad in om de boel te bekijken maar is niets te bekijken, want eerste pinksterdag is bijna alles dicht.
De komende 3 dagen liggen we hier verwaaid. De plaats is verpauperd met veel leegstand en door dat het pinksterweekend is, zijn bijna alle winkels dicht.
Dat valt dus tegen, te meer als we een auto willen huren om de omgeving te verkennen, is er bijna niet aan een huurauto te komen is. Als het na kilometers wandelen in de regen dan toch lijkt te lukken krijgen we te horen dat we hem voor 17.00uur moeten terug brengen of ’s morgens na 8 uur dat gaat hem niet worden want we willen de volgende dag ’s morgens om vijf vertrekken. En om de ramp compleet te maken hebben we slaapkamer raam niet goed dicht gedaan zodat als we naar bed willen gaan ontdekken dat het drijfnat is. Dat is balen gelukkig brand de kachel nog en kunnen we de matras en dekbed boven de kachel drogen zodat we toch droog kunnen slapen.
Donderdag 8 juni.
De wind is afgenomen en we kunnen weer verder zeilen. Nu willen we naar het stadje Scarborough. Dat is van ouds her een van de toeristen plaatsen van Engeland. De tocht er naar toe loopt voorspoedig. ’s Morgens om 5 uur vertrokken met een stevige zuidwesten wind komen we in de middag aan, om drie uur meren we af. Het bijzondere van deze haven is dat hij grotendeels droog valt.
Wij hebben gelukkig nu met springtij net genoeg water onder de boot, en blijven in een meter water drijven.
We gaan het stadje bezichtigen en maken plannen om morgen met de trein naar York te gaan om die historische plaats met z’n stadsmuur, kerken en oude gebouwen te bekijken. Bovendien is New York vernoemd naar deze plaats. Het was een mooie dag waarop we veel dingen bekeken hebben en ook veel gelopen. Later met de trein terug naar Scarbobough en ter afsluiting daar uit eten geweest bij een Thais restaurant, helemaal goed.
Vandaag willen we naar Whitby varen, dat is19 mijl zeilen. Deze dag start met regen en buiten is alles grijs en grauw. We kunnen pas tegen 15.00 uur weg vanwege het tij, misschien dat de regen dan voorbij is. Voorlopig zijn we nog Scarbourgh. We gaan de stad in voor boodschappen en kopen een. Rough guide over Groot Britannie en Ierland. Later scoren we bij vodafone een prepaid simcard voor de ipad kunnen we mail en weerinfo ophalen.
Als we terug aan boord zijn ontdekken we dat we het verkeerde boek meegenomen hebben. We dachten dat het een nieuwere versie was, maar dit ging alleen over Engeland, dus niet ook over Wales en Schotland, dus terug omruilen. Ook de vodafone card werkt niet. Ik terug; 45 min heuvel op en heuvel af flink doorstappen, boek geruild en bij vodafone veranderen ze de instellingingen in de ipad. Als ik weer terug aan boord ben en wil internetten, werkt het weer niet. Dus hop weer terug naar de winkel dat is balen.
Uiteindelijk gaat het allemaal goed en ben ik op net tijd terug om het juiste tij te pakken. Veel havens hier kan je alleen rond hoog water binnen varen. We gooien we los en zeilen alleen op de genua in recordtijd naar Whitby met stroom tegen en soms 8 knopen door het water. We lopen om 17.45 de haven binnen en meren af in een goed voorziene marina voor 29 pond per nacht, dat is te doen. Want hoewel Scarborough een grotere plaats is, was het sanitair abominabel zeker voor de 31,5 pond die we daar per nacht mosten betalen.
Zondag willen verder varen maar de stront waait van de dijken. Dat wordt nog een nachtje blijven denken we. Albertien ontdekt dat wassen hier niet duur is nl. 3 pond voor wassen en drogen. Hebben wij weer een schoon bed. Het drogen had wat voeten in de aarde. De filters waren erg vervuilt, daardoor droogde onze was slecht. Die van de Dolfijn werd na mijn ingrijpen wel goed droog.We gaan op onderzoek uit in Whitby. We wandelen door de binnenstad langs de kade’s en pakken de bus naar Robin Hoods bay. Daar gaat het verhaal dat de held hier een boot had liggen. Het is wel een gezellig dorp met een hoog Vollendams gehalte leuk om rond te struinen. Dan de bus weer terug en de oude ruines van de Abdij bezocht boven op een berg. En tot slot live muziek beluistert in een lokale bierbrouwerij met half a pint van hun bier. En dan is onze dag weer voorbij.
12 juni.
5.00 uur! de wekker loopt af. We willen weer verder richting Hartlepool of als het mee zit naar Newcastle. Om 5.30 uur kunnen we door de brug op weg. We zijn nog maar net op zee met twee reven in het grootzeil in en een half uitgedraaide genua of de wind blaast al weer met 25 kts. Het gaat al weer hard we zitten nog dicht onder de kust en krijgen te maken met valwinden vanaf de hoge kusten. De wind haalt uit naar dik boven de dertig knopen. Het wordt een ruig tochtje later als we in de buurt van Newcastle komen loopt de wind af en toe op tot 40 kts. Of te wel windkracht 8! De boot gaat erg scheef, ramt in de golven en we krijgen bakken water aan dek maar het loopt er gelukkig ook weer snel af. Het gaat er heftig aan toe, daar zijn we niet blij mee. Uiteindelijk komen we zonder schade aan in North Tyne en varen de rivier op naar Newcastle. Daar meren via een sluis af in de eerste de beste jachthaven.
Zo dat was me het tochtje wel! Nu eerst maar wat bijkomen met een bakje koffie aan boord bij de Dolfijn en later een kop soep.
De dag erop gaan met de trein naar Newcastle daar overstappen op de trein naar Durham we gaan daar kastelen en kerken bekijken het zijn prachtige oude gebouwen erg intressant maar ook vermoeiend, dan de stad verkennen na daar een dag rondgelopen te hebben zijn om een uur of vier wel uitgekeken en pakken we de trein terug naar New Castelle daar nog even rondgelopen boodschappen gescord en weer terug naar de haven. De haven ligt in North Shield dus nog een stuk met trein en nog een flinke wandeling naar de boot en dan vallen we voor dood neer. Zo dat was het tripje wel weer.
Inmiddels is de wind gaan liggen en kunnen weer verder. Nu wordt de bestemming; Eyemouth. Wij gaan eerder dan de anderen daar zij op de uitslag van het examen van zoon Jelmer moeten wachten. Als hij geslaagd is kunnen ze verder, maar als hij een herexamen heeft moet hij vanaf deze haven naar huis reizen. Wij willen het mooie weer van dit moment niet voorbij laten gaan. Er staat een prachtig zuidwesten windje en dan is de hele tocht mooi bezeild. Wij op weg het is inderdaad een prachtig relaxte tocht. Met een mooi bakstag windje 4 tot 5 bft.
Als we bij Eyemouth aankomen valt de wind totaal weg en moeten we de laatste mijl op de motor naar binnnen. Het was onduidelijk of we er goed naar binnen konden. De pilot was er niet helder over maar er is plek en er staat maar liefst 5 meter water. Het is wel een gezellig haventje met helaas ook hier een uitstervende vissersvloot. Waren er vroeger 48 schepen die visten nu zijn dat nog 7 boten. Het stadje zelf is saai. Er is deze avond in elk geval niets te beleven en het ziet er ongezellig uit. We hebben aan boord een gezellig avond met een Nederlandse solozeiler uit Steenbergen.
Woensdag,
Het weerbericht is redelijk. We zeilen vandaag naar Granton, dat is een haventje dat ons het dichtst bij Edingburg brengt. In de haven zelf mogen geen jachten naar binnen, die is alleen voor grote scheepvaart. De tocht er naar toe is wisselend. De eerste 18 mijl kunnen we bezeilen, daarna komen we om een kaap en is het recht in de wind kruisen geblazen. We varen langs een rots, die wit is van de Jan-van-genten. Ze vliegen en duiken om ons heen in het water en vangen visjes. Zo’n 6 mijl verder weer een kaap ook hier moeten we op kruisen. Als dichtbij Edingburg komen, komt er een zware bui op zetten we reven de zeilen starten de motor en gaan al motorzeilend verder om de laatste 15 mijl af te leggen. Als we aankomen is de bui over de wind afgenomen. Als we een ander schip voor de haven in een baai geankerd zien liggen besluiten we dit ook te doen en de volgende ochtend naar binnen te gaan. De havens zijn vrij duur en we liggen hier goed voor anker al is het water wel wat onrustig.
De volgende dag de haven in en ons melden. Er is geen mens te zien, veel verder zie ik een gebouw dat op een clubhuis lijkt. Ik ga er heen, maar de deuren zijn op slot met cijfercodes gelukkig zit nog wel een bel. Als ik gedrukt heb gaat de deur open en sta ik even later voor de volgende deur met code, gelukkig ook weer een bel, weer drukken en dan komt er een oudere dame die me te woord staat en me direkt verteld dat het liggen aan het ponton 2.40 per meter kost. Oke en we mogen blijven liggen.
Alle andere boten liggen hier aan moorings.
Wij blij, dan kunnen we straks de bus naar de stad pakken om daar rond te kijken. Het is inderdaad een mooie stad met veel oude gebouwen tegen een berg op gebouwd dus behoorlijk klimmen.
We dwalen rond door de stad, lopen via de royal mile naar het kasteel. Een bezoek is ons te duur , zeker gezien de drukte. Op het voorplein wordt een enorm theater gebouwd. Dit is alvast voor de maand augustus als er elke avond een militaire taptoo wordt opgevoerd met een show van krijgshaftige Schotten. Daarna bezoeken een prachtig museum, bekijken veel gebouwen en komen versleten terug bij de boot aan. Daar kunnen we heerlijk uitrusten in ons eigen huisje, dat is erg aangenaam.
Dan volgt er een dag van rust. Uitslapen, ontbijten en naar de Lidl supermarkt inkopen doen. Verder doen we het vandaag rustig aan, een beetje aan boord rommelen, de boel opruimen, schoonmaken en wat lezen en puzzelen. Heerlijk relaxt dat is ook wel eens fijn.
Jolanda en Sietse komen vanavond aan. Er is ook een party van de locale zeilclub met een steiger borrel maar dat stelt niet veel voor als de dolfijn binnenloopt meren ze naast ons af en kunnen we bijkletsen onder het genot van een wijntje. En zo vliegen de dagen weer voorbij. Overigens Jelmer is geslaagd. Een lokale doedelzak speler geeft een serinade ( hadden lokale zeilers voor hem geregeld) voor hem dat gaf extra welkom.
Het is inmiddels zondag we gaan met z’n allen naar de stad om daar uitgebreid rond te kijken ieder gaat z’n eigen weg wij hadden al veel bekeken en de Dolfijntjes moeten nog op ontdekkings reis. Wij komen in een park terecht waar een westrijd gehouden wordt tussen de lokale doedelzak bands van de stad het is een drukte van belang overal staan bands te oefenen en heerst er cakofonie van geluiden om ons heen. Erg gezellig we gaan een tijdje op een bankje zitten luisteren en kijken.
Toch maar de stad in om die verder te verkennen inmiddels honger gekregen strijken we neer bij een lokale snackbar waar je voor weinig geld je kan vol trimmen met goed voedsel. Dan weer op pad nu gaan we op zoek naar museum’s voor moderne kunst maar komen ergens anders terecht,
het is een mooi gebouw met een prachtige collectie kunst. Daarna gaan we nog weer naar het Schotse museum om daar nog verder rond te kijken er is zoveel te zien.
Tegen vieren pakken we de bus weer naar huis (boot) nog even langs de supermarkt wat spullen scoren en dan naar de boot. We hebben met de Dolfijnen afgesproken te gaan barbequeen en dat wordt weer een gezellige boel met te veel eten en drinken maar vooral gezelligheid en dat is belangrijk.
Maandag de fam. Sieperda gaat de stad in en wij gaan achterstallig werk aan de boot doen. Dat was er van voorjaar bij in geschoten door de winkel verbouwing. Boot schoonmaken ramen kitten lekten wat, schroeven in de ramen vervangen. En nog een aantal andere klussen. Later naar het dorpje Leith gelopen om te kijken en wat spulen te kopen. En weer terug naar de boot.
Dinsdag we willen verder de weerberichten zijn zuidoosten wind 4 tot 5 met uitschieters naar 6 dat moet kunnen. Alleen hier in de haven staat een noordoosten wind we denken dat het door trechter vormige baai komt waar we liggen en dat buiten de wind wel goed is. Dat betekent 25 mijl kruisend naar buiten we proberen het motorzeilend te doen omdat de stroom ook tegen is. Na twee en half uur varen waren we nog geen 8 mijl opgeschoten en nu begint het tij mee te lopen, dus stroom tegen de stevige wind maken de golven flink groter zodat de snelheid nog slechter wordt wij besluiten terug te gaan.
Dolfijn gaat door ze denken dat het wel gaat maar ontdekken dat ze de volgende de haven ook niet gaan halen bij daglicht bovendien staat in de pilot boeken dat deze beslist niet kan aanlopen bij harde oosterlijke wind en dat is het. Ook zij draaien om en komen terug we balen wel maar het is toch verstandig. Bovendien blijft de wind noordoost en dat is niet bezeild. Als we samen weer in de haven liggen van Granton balen we wel maar het beter zo.
’s Nachts gaat de wind liggen en als we om 7.00 uur het weerbericht luisteren zijn ze daar zeer onduidelijk over de verwachten windkracht en richting maar windguru en windfinder geven rustig weer en een zuidoosten windje op. We vertrekken eerst op de motor er is bijna geen wind en nog steeds tegen, maar wel een vlakke zee en dat schiet mooi op tegen de tijd dat we de baai uitzijn krijgen we de stroom mee alleen nog steeds geen wind.
Tegen een uur of twee steekt er een windje op uit het beloofde zuidwesten we kunnen nog een tijdje zeilen, helaas ook dat houdt naar een paar uren weer op en de wind draait naar het noorden weer verder op de motor en uiteindelijk kunnen 0m 18.30uur Montrose aanlopen en roepen we de havenmeester op om te melden dat we ligplaats willen hebben. De man zegt dat we er niet trecht kunnen?? hoezo is de haven dan vol nee maar hij ongeschikt voor jachten. Dat is raar in de pilot staat dat jachten er terecht kunnen.
Na wat heen en weer praten mogen we binnenlopen en aan een kade afmeren. We komen binnen met laag water en bij de kentering mooi stil water. Als we de hoge kademuur zien beginnen we te snappen dat ze hier niet op jachten ingericht zijn. We meren af aan de hoge muur met grote bolders voor zeeschepen leggen lange lijnen uit, het verval kan meer dan 4 meter zijn. Als we na wat gedoe gemeerd liggen begint het te gieten van de regen, tijd voor een wijntje. Dan nog eten en het is ook zo weer laat. Het tij loopt rustig naar binnen. Achter het dorpje ligt soort meertje waar de rivier op uit komt dat vult zich mooi in de loop van de nacht.
Vier uur in morgen we worden wakker omdat de boot ergens tegen aan bonkt. We schieten ons bed uit en gaan kijken. De boot wordt met veel geweld tegen de kant geduwd. Door het leeglopende meer ontstaat er een kolkende rivier, die ons hard tegen kade drukt. We proberen de boot vrij van de kant en van een dikke autoband, die daar als fender voor de grote schepen hangt en nu onze preekstoel of nog erger onze voorstag krom dreigt te drukken. Met ons tweeen lukt het niet dus maken we de bemanning van de Dolfijn wakker. Zij liggen aan de buitenkant naast ons afgemeerd en moeten helpen de boot te beschermen. We zijn er al met al een paar uur druk mee. Zodra de waterdruk wat afneemt besluiten we te vertrekken naar een betere haven, dit is niet leuk. En dan ook nog 25 pond per nacht te moeten betalen per boot.
Om 5.30 varen we met tij mee met een rotgang de haven uit de zee op. De zee is nog erg onrustig van de afgelopen dagen. Er is geen wind dus op de motor naar de volgende haven, die ligt 20 mijl verder. Ook daar schrijft pilot positief over, we zijn benieuwd. Onderweg kentert het tij en gaat tegen lopen en komt er een windje op zetten alleen uit het noorden, daar schieten we ook niets mee op. Om 9.30 lopen we Stonehaven aan. We varen naar binnen en verwachten een behoorlijke volle haven aan te treffen. Het is een kleine en gezellige haven waar we een redelijke goede plek kunnen krijgen. We blijven hier twee dagen. Er komt slecht weer aan en we willen Aberdeen bezoeken waar je niet met jachten naar binnen kan.
Vrijdag 23 juni we zijn vanmorgen met de bus naar Aberdeen gegaan stad bezocht, het is een stad die leeft van de olie en gas industrie met name schepen die de platforms bouwen en bevoorraden.
We zijn in het maritiem museum geweest dat daar een goed beeld van geeft. En ook over de geschiedenis van Aberdeen de stad is hoofdzakelijk opgebouwd uit granieten bouwwerken door het harde materialen is na eeuwen nog weinig van slijtage te zien door weer en wind. Tegen vieren zijn we wel uitgekeken en pakken de bus weer Stonehaven waar de boot ligt.
Vandaag is het plan om naar Peterhead te varen als de wind het toelaat, we gaan het zien. Als we om 6.00 uur de touwen los gooien staat er al zuidwesten wind 4 tot 5 bft. Als we uit de beschutting van de haven komen besluiten we alleen op de genua te gaan dan gaat het hard zat, plat voor het lakentje. We hebben stroom mee en met een beetje mazzel kunnen we een heel eind komen voor het tij kentert.
Het laatste 2 uur loopt de stroom tegen de wind begint te klieren valt vrijwel weg. Wij het grootzeil er bij maar na een tijdje is de wind op. De motor aan en zeilen op ruimen. We hebben nog drie mijl te gaan als de wind hard terug komt 6 bft. we varen door op de motor en moeten voor de haven wachten tot er supplyer van een olieplatform eerst naar binnen gaat en dan mogen wij. In Peterhead als we afmeren in de jachthaven staat er een harde wind en het afmeren gaat maar net goed. Als we liggen eerst een bakje koffie maken. Ik vraag de havenmeester of de gasfles hier gevuld kan worden nee zegt hij ik heb alleen campinggas maar probeer het eens bij de garage mischien kan die je helpen. Gasflessen had hij wel maar die passen niet. Gelukkig heb ik een vulventiel voor lpg die past en wij kunnen vullen wij blij. Ondertussen heeft albertien via de Nederlandse buren een paar makrelen gescoord, die gaan we vanmiddag roken. De buren, Jolanda en wij genieten er daarna volop van. En nu plannen maken voor de komende dagen.
Wij huren zondag een auto en gaan een kastelen- en wishkytrail rijden. Het probleem is dat we niet zo vroeg de auto kunnen halen, pas om negen uur en voor dat alles geregeld is het half elf. Dan kunnen we op weg. We gaan eerst naar mooie oude ruine van een burcht, daarna een kasteel alleen is dat op zondag gesloten. Vervolgens weer verder een prachtig kasteel, dat meerdere malen verbouwd is. Eind negentiende eeuw is het opgeknapt met een verzameling spullen van uit meerdere landen niet alleen Schotland. De nieuwe eigenaar was een in Illinois rijk geworden Schot die getrouwd was met een Amerikaanse dame. Beiden hielden van verzamelen en gandeur.
En dan op naar 1 van de wishky destilleerderijen. Dat is nog een heel eind rijden en we zijn maar net op tijd om de laatste rondleiding van 16.00 uur mee te maken bij de grote stokerij van Glennfiddich. Intressant om te zien hoe dat in zijn werk gaat na de rondleiding nog een proeverij dan zijn de anderen teut. Alleen ik, als chauffeur natuurlijk niet.
Helaas ontbreekt het aan de tijd om meer stokerijen te bezoeken. We maken nog een rondrit langs de kust terug naar de haven en zijn dan om 19.30 uur terug. De volgende morgen leveren we de auto in, na eerst inkopen gedaan te hebben bij de Lidl. Waar we zo vroeg nog geen Alcohol mogen kopen, dat mag hier pas na 10.00 uur ‘smorgens. Nu nog wachten dat de wind ons gunstig gezind is dan kunnen we weer op weg.
Dinsdag 27 juni.
Nu willen we naar Inverness varen. Wanneer we om 5 uur we de haven uitvaren staat de wind al in het zuidoosten. Voor de haven staat een wilde zee en het klotst van alle kanten. Al snel kunnen de zeilen uit, We varen we 15 mijl naar het noorden. Wanneer we bij Rattray head komen, neemt de wind af, wordt de zee hobbelig en moet de motor een tijdje bij. Als we Cairnburg point voorbij zijn kunnen we naar westen afbuigen en weer zeilen. Het is voorspoedige tocht. Alleen als we het tij na rekenen komen we te laat bij de doorgang naar Inverness en krijgen daar met de harde oosten wind de stroom tegen.
Het is springtij en de REEDS, de zeilersbijbel, zegt dat het daar behoorlijk te keer kan gaan, niet doen dus. Wij maken een tussenstop in Burghead, een kleine vissershaven, die alleen met half tij aangelopen kan worden. In de haveningang ligt een bank waarbij maximaal 3fth staat met laag water. Als we er met drie Nederlandse boten binnenlopen is de havenmeester verrast. We zijn de eerste zeilers die er dit seizoen binnen lopen. Ze zijn er nog helemaal niet op ingesteld en we moeten maar afmeren aan een van de vissersboten die hier slordig langs de kant liggen. Het is op dat moment hoog water met een getij verschil van 4 meter liggen de schepen aan lange lijnen dan erg los en alles rommelt heen en weer.
Na wat zoeken hebben we alle drie een plaatsje gevonden naast een van de schepen. De haven rondkijkend zie je dat ook deze haven aan het verpauperen is. Het grootste deel van de vissersvloot vaart al niet meer uit. De havenmeester is een enthousiaste man die honderd uit verteld en trots is op zijn haven. Alleen wat hij niet verteld dat je met verval van 4 meter bijna niet van boord kunt komen. De touw ladders die langs de kade muren naar beneden hangen zijn vuil en zitten onder de diesel olie die in haven drijft. Het is wel een bijzondere plek, zo’n oude vissers haven.
En dan de volgende dag om 6 uur op. Anders zitten we voorlopig vast in deze haven door de ondiepe ingang. Wij de touwen los en wegwezen. Eigenlijk zouden we om 7 uur weg maar door het springtij waren we bang niet op tijd buiten te zijn. We roepen tijdens het voorbij varen de Dolfijntjes wakker om ook te vertrekken. Sietse was net zijn bed uit en stond zich aan te kleden. Ze snapten eerst niet waarom wij zo vroeg waren. Later bleek, dat in het half uur verschil in vertrek er al 1,40 water af was. Als we om zeven uur vertrokken waren, hadden we in de ingang met de stevige deining die er stond, de grond aangetikt. Daarna zeilen we op de Genua naar Inverness waar we om 12 uur binnenlopen we waren precies op tijd in de nauwe doorgang bij de kentering zodat we geen last van een vervelende zee hadden. Toen we de vernauwing door waren stonden er veel mensen op het strand met verrekijkers en telelensen, want er waren daar walvissen gezien. Wij zijn er langs gevaren en hebben ze helaas gemist. Zagen alleen een dolfijn. De Dolfijn die iets later kwam hebben wel een hele club rond de boot gehad.
Nu liggen we in de Inverness marina en vertrekken straks naar de ingang vanhet Caladonisch Kanaal.