Van de Solent naar huis
We liggen in een prachtig natuur gebied met nog veel andere boten achter anker of aan de mooring en hebben een mooie rustige nacht. We willen met het tij mee naar Portsmouth zeilen en moeten daarvoor vroeg ankerop. Als we de motor aan willen doen start hij niet. Hoe kan dat? We kijken naar de accu spanning en die is maar 10,6 volt, dat is balen. We schakelen alle accu’s aan elkaar en kunnen dan nog net de motor starten. Maar nu laadt de dynamo de accu’s niet bij. Dus eerst de motor bekijken, v snaar is oke. Bij het controleren van de bedrading ontdek ik een losse draad. Na even zoeken vind ik het probleem. De draad komt van de laadregelaar en is afgebroken. Nadat ik er een nieuw kabelschoentje aan heb geknepen en de draad weer aangesloten, start ik de motor weer, wat gelukkig lukt.
We weten al een tijdje dat de accu’s minder werden, maar dat ze zo slecht waren hadden we niet in de gaten. Van beide hoofdaccu’s is een cel kapot en zo ontladen ze wel snel. De laderij doet het nu weer en we kunnen op weg nu naar Portsmouth. Daar willen de haven van Gosport in. Wanneer we die oproepen krijgen we te horen dat ze vol zijn ( hoogseizoen). Dat hebben de hele zomer nog niet gehoord maar hier aan de zuidkust is het raak. Met name rond de Solent is het erg druk. We bellen met een andere haven die heeft nog een paar plaatsen vrij, gelukkig maar. Nadat we daar afgemeerd en de havenmeester betaald hebben, gaan we even bij het sanitair kijken. Niet te geloven, het zijn allemaal badkamertjes. Spiksplinter nieuwe en super de luxe. We willen hier een nacht blijven omdat we morgen met mijn broer Hennie afgesproken hebben. Het is fijn om hem en Trijnie nog even te zien voor ze voorlopig weg zijn voor hun rondje wereld.
Het probleem is dat zij bij Pinn Mill liggen en er steeds een harde westen wind blaast, zodat ze hier niet zo makkelijk naar toe kunnen. Gelukkig lijkt er nu een tijdje oosten wind aan te komen, zodat ze kunnen gaan. Ze hebben een voorspoedige tocht tot in de nacht de wind gaat liggen en ze voor anker gaan. Gelukkig trekt in de morgen de wind weer aan en kunnen ze weer zeilen.
Inmiddels is het een dag later en komen ze eind van de middag binnen. We zijn erg blij om elkaar weer eens te zien en bij te kletsen. We hebben een plaatsje hier in de haven voor hun geregeld want ankeren lukt hier niet in de rivier bij Portsmouth.
Kunnen ze ook even genieten van de luxe badkamertjes.
Morgen gaan we naar Emsworth aan een kreek in Chichester bay. Dan hebben we daar dan nog een gezellige dag met elkaar. Ook hier is het probleem dat er geen ruimte is. Dus het kost nog al wat moeite om een ligplaats te krijgen. Yana kan aan een steiger en wij moeten aan een mooring, want ankeren mag niet in dit natuurgebied. Het lukt de havenmeester toch om een mooring voor ons te vinden te vinden. Deze mooring is al een tijdje niet in gebruik en de touwen zijn erg aangegroeid. Met het aan boord halen gaat het mis. Te veel druk op de lijn door de stroom zodat het touw van de pikhaak afschiet en alle prut over ons en de boot heen vliegt. Fijn, nu zit alles lekker onder de vieze glibberige derrie. Als de boot uiteindelijk wel vast ligt kunnen we eerst onszelf en de boot schoonmaken. De rest van de dag gezellig met elkaar op getrokken en dan afscheid en te kooi.
Onze wekker loopt om 5 uur af, dan vertrekken we richting Brighton. Er is een westen windje voorspeld van 3 tot 4 bft.
Bij het uitvaren uit Chichester bay hebben we een dikke stroom mee. De snelheid over de grond is 8 kts. Buiten ligt er een drempel voor de deur. Met 1 uur voor laag water hebben we nog genoeg water. Tot onze verassing staat er buiten een stevige zuider wind. Wij blij, dan kunnen we zo zeilen. We hijsen de zeilen en draaien het schip voor de wind. Het gaat lekker maar na een paar mijl zakt de wind er uit en moet de motor weer aan. We hebben een stevige stroom mee richting Brighton. Jammer genoeg laat de wind de rest van de tocht verstek gaan. Het gaat vanwege springtij zo snel, dat we besluiten door te gaan naar Eastborne en als we daar de hoek om komen begint het te waaien. Ik ben het echter helemaal zat, daarom gaan we de haven in. Het is 13.30 uur als we afmeren. We gaan in de jachthaven liggen en gaan daarna de omgeving verkennen. Het is inmiddels 10 jaar geleden dat we hier waren en ik was al grote delen vergeten, al rondwandelend komen de beelden weer terug van het vorige bezoek.
Als we weer terug aan boord zijn ga ik de bijboot opruimen. Die hebben we voorlopig niet meer nodig. Eerst de boel goed schoonmaken, alles laten drogen en dan in de bakkist stouwen. Zo dat geeft ruimte aan dek. Later de mensen van Skua op happy hour gehad. Zij hebben een rondje Ierland gedaan en hebben erg veel mazzel met het weer gehad toen ze aan de westkust waren. Altijd weer leuk om verhalen van anderen te horen. Zij gaan net als wij morgen verder. Wij gaan naar Dover en zij naar Ramsgate.
Ook nu gaan we ’s morgens met laag water op weg, want dan hebben we de hele weg de vloed mee en dat scheelt een slok op een borrel. Het gaat voorspoedig we hebben een mooie snelheid over de grond alleen helaas geen wind dus ook vandaag alles op de motor. Als we bij Dover de laatste kaap ronden, komt we een mooie wind uit het noorden opzetten.
Even twijfelen of we niet door zullen zeilen naar Duinkerken, dat moet nu haast bezeild zijn. We doen het niet. We zijn gaar van het op de motor varen en in het kanaal van Dover is het erg druk en dan moet je wel goed wakker zijn. We moeten hier even wachten opbegeleiding. Ze zijn de boel hier stevig aan het veranderen en tussen het werkverkeer mogen we alleen onder begeleiding varen. We krijgen een plekje in de getijdehaven, zodat we morgen op tijd weer weg kunnen. Dan slenteren we langs de haven. Nog even op een terrasje zitten met een biertje en daar raken we aan de praat met een paar lokale mensen. Het is een leuk gesprek en dan hoor je weer eens van de andere kant hoe het hier gaat. Er komt ook een nieuwe jachthaven bij. Om onze ponden op te maken gaan we lekker uit eten.
Inmiddels is het zaterdag en we gaan naar Duinkerken. Eerst melden we ons bij Dover portcontrol. We krijgen we groen licht en mogen zee op. Het is een drukte van belang. Een hele serie ferry’s vaart in en uit, vrachtschepen denderen langs en daar tussendoor moeten wij de weg vinden. Op een kwart van de oversteek worden we opgeroepen door een vrachtschip of we de koers willen verleggen en achter hem langs varen.Ik denk ik stuur al achter je langs. Even later nogmaals een oproep om koers te verleggen. We snappen er niets van tot heel in de verte uit de dampige omgevening het betreffende schip te voorschijn komt. Het zicht was niet echt slecht maar toch een beetje heiig. Als hij voorbij is moeten we nog een paar keer uitwijken en dan zijn we bij Calais aangekomen. Daar kunnen we buiten de grote geulen varen zonder de grote scheepvaart in de weg te zitten.
Als we zo onder de kust motor zeilen roep ik Maru op. Dit schip met Babette en Irwin aan boord kennen we uit onze vorige reizen. Via vesselfinder denken we dat zij ook naar Duinkerken onderweg zijn en ja hoor ze varen vlakbij, dichter onder de kust dan wij. Dat is een verassing.
We spreken voor vanavond af om bij te praten. Zij komen terug uit de Algarve en zijn net als wij op weg naar huis. Als we in Duinkerken aan komen staan ze al op ons te wachten. We hebben een gezellige avond aan boord van Maru en morgen gaan we weer verder. Zij gaan naar Zeebrugge en wij gaan naar Oostende.
Om 13.00 uur varen we uit. Het lijkt mistig, maar gelukkig kunnen we nog ver genoeg zien en zo gaan we eerst motorzeilend op pad. Later kan de motor uit en kunnen we hoog aan de wind het net belopen. Zo zeilen we naar Oostende waar we tegen 18.00 uur aan komen in de haven. We zouden in de voorhaven afmeren maar deze was zo onrustig en lawaaierig dat we toch maar door de sluis gaan en in de Mercator haven afmeren, dat ligt het een stuk plezieriger. Nu een wijntje en lekker onderuit zitten happy hour dan straks eten en dan is het voor vandaag wel klaar.
Eerst een stokbroodje scoren, waren we in Frankrijk niet aan toe gekomen. Dan ontbijten en de stad in. Bonbonnetjes kopen en gewoon rond kijken. Er is wel wat veranderd maar niet zo veel. Helaas zijn de winkels waar we naar toe willen op maandag gesloten. Terug op de boot maken we ons klaar voor vertrek. We gaan vanmiddag met het tij richting Breskens. We leggen de hele weg motorzeilend af. Er staat een zwakke wind en bijna pal tegen. We komen tegen zeven uur aan in Breskens meren af in de marina en gaan morgen met hoog water oversteken naar Vlissingen.
Om half tien de touwen los en naar de overkant het is behoorlijk mistig. Doordat de navigatie laptop gecrast is, hebben we geen goed overzicht over de AIS. Het is nu moeilijker inschatten wat de grote schepen doen. Ons kleine schermpje geeft wel een goed overzicht op zee maar in de Scheldemond stikt het van de schepen en is het lastig in te schatten wat ze doen. Als het ons duidelijk is, steken we over naar Vlissingen. Bijna aan de overkant wordt het zicht weer helder en kunnen we alles goed volgen. Door de zeesluis en dan met de Blauwe Golf door naar Middelburg. De Blauwe Golf werkt erg traag en de tocht duurt lang. Uiteindelijk varen we door naar de Volkerrak sluizen om daar af te meren voor de nacht. De weg er naar toe is eindeloos motoren, er valt niets te zeilen.
De volgende morgen giet het van de regen. We blijven nog even liggen, want dit nodigt niet uit om verder te varen. Tegen half tien wordt het droger en met het regenpak aan gaan we op weg. Het is een tocht met af en toe een bui. Bij Dortdrecht moeten we op de brug wachten. Gelukkig is er tegenwoordig een wachtsteiger. Dat is fijn, dan hoef je daar niet rond te dobberen met al binnenvaartschepen, die hier rondvaren. Daarna gaan we naar het volgende opstakel; de brug van Alblasserdam. Die brug draait maar af en toe. Daar aangekomen krijgen we via de marifoon geen contact met de verkeerscentrale die de opening verzorgt. We bellen met de telefoon. Na een aantal verkeerde nummers gedraaid en doorgekregen te hebben, komen we bij de juiste man terecht. Hij zegt we draaien voor u om 14.15 uur. Als de tijd verstreken gebeurt er niets. We wachten nog vijf minuten en bellen hem dan maar weer op O, ik was jullie helemaal vergeten ik maak hem gelijk open en dat duurt dan nog tien minuten.
Als we eindelijk door die brug zijn en we naar de volgende varen, blijkt dat we net te laat zijn. Nu draait deze brug de komende 3 uur niet vanwege de avondspits. Pas om half zeven gaat hij weer maar dan moet je het wel telefonisch aanvragen en wel vier uur van te voren. Hoe dom kun je het regelen als de brug drie uur dicht zit. We vragen het aan. Inmiddels liggen er nog vier schepen te wachten als de brugwachter ons belt of we er nog steeds door willen. We bevestigen dat en dat er inmiddels meer schepen liggen te wachten. Ok, dan wordt de brug bedient. We varen door Juliana sluis tot voorbij de spoorbruggen bij Gouda, die maar af en toe draait en meren dan af voor de nacht. We liggen nog maar net en dan begint het weer te regenen.
De volgende morgen is het droog. Nu naar Koudekerk aan de Rijn, want daar komen morgen op het adres van Sietse en Jolanda de nieuwe accu’s voor de boot.. Na een vlotte tocht komen we aan in Aphen aan de Rijn We meren we af en gaan de stad in, we hebben nog alle tijd vandaag. Terug aan boord hebben we onszelf verwend met nieuwe kleren, schoenen en een rugzak. Deels gekocht in de opruiming, dat is dan weer mooi meegenomen. En dan gaan verder naar Koudekerk. Daar aangekomen is de ligplaats bezet door een paar slordig afgemeerde schepen. We meren toch af achter een motorboot, die dan ook spontaan zijn boot beter neerlegt zodat wij ook goed er achter kunnen liggen en dat is erg plezierig.
Via de email krijgen we de volgende morgen bericht dat ze om 9.00 uur de accu’s komen leveren en dat lees ik om vijf voor negen. Oeps naar het huis van Sietse en Jolanda om de accu’s in ontvangst te nemen. Tegen half tien komt de koerier voor rijden. De nieuwe accu’s wegen maar liefst 57 kg per stuk! Dat wordt nog een hele sjouw om ze aan boord te krijgen en in te bouwen. Daar ben ik dan ook een halve dag zoet mee. We krijgen te horen dat Sietse en Jolanda vanavond thuis komen zodat we dan weer bij kunnen kletsen over het laatste deel van onze reis. We sluiten onze reis af met een gezellige chinese fondue klaargemaakt door hun zonen.
We blijven nog een dagje hier liggen om nog wat bij elkaar te zijn. Met Sietse maak ik een lange wandeling en als we terug komen ga ik even naar toilet. Wanneer ik iets te hard tegen de pot druk gaat die scheef gaat staan, daardoor springt de waterleiding uit de kraan en is er een groot waterballet. Ik roep om hulp en druk de waterleiding met mijn vinger dicht dan kan Sietse de hoofdkraan sluiten. Eerst dweilen we de wc en de gang, wat een feestje! Daarna zet ik de leiding weer vast. Het blijkt dat de schroeven van de toiletpot los zitten. Never een dul moment in het leven van een zeiler. Samen ’s avonds gebarbequed. Het is prachtig nazomers weer en daar kunnen we zo even van genieten.
Zondag we gaan nog even bakje koffie drinken bij de Sijperda’s en wachten we nog even tot Hanne komt. Zij vaart met ons mee. Onderweg is het weer motor varen, er is bijna geen wind. Bij Aalsmeer komen we veel pramen tegen met mensen die een feestje hebben. Muziek installaties voluit en een hoog bier gehalte, wel gezellig. Wij varen verder door naar de Bosrandbrug en dan liggen we vast tot het eind van de middag bij de Schipholbrug, die draait pas om 18.30uur. Daarna kunnen verder varen tot de Nieuwe Meer sluizen waar we moeten wachten tot de nachtelijke doorvaart door Amsterdam. Om 24 uur start de doorvaart en na twaalf bruggen komen we dan aan de andere kant. Het gaat beslist niet snel. Om half drie komen we aan in de Sixhaven en kunnen we afmeren.
Maandagochtend gaat Hanne weer naar huis want haar colleges beginnen vandaag. Vanavond komt dochter Marleen aan boord om bij praten en lekker te eten. Wij gaan vandaag de stad in. Het is er erg druk, zodat we het na een uurtje het wel zat zijn en terug gaan naar de boot. Het is inmiddels al tegen vijven en Marleen komt zo. We hebben een gezellige avond.
Wij gaan vandaag, dinsdag, verder naar Stavoren. We hebben een prachtige zuiden wind kracht 4 to 5 we scheren door het water. Heerlijk om weer eens lekker te zeilen! We luisteren de weersberichten uit en die hebben het over een harde noordwesten wind voor morgen dat is balen. Dan moeten vanuit Stavoren tegen harde wind in zeilen. We besluiten door te varen naar Makkum. Vandaar is het maar een klein stukje tegen de wind in naar de Kornwerdersluis en kunnen we zo over het wad naar Harlingen zeilen. Alleen hebben we vanavond met Tom en Thea van voorheen Tinto afgesproken om elkaar te ontmoeten.
Zij hebben er geen bezwaar om naar Makkum door te rijden. Na een prachtige zeiltocht komen we in Makkum aan daar meren we af in de oude haven. ’s Avonds komen Tom en Thea aan boord. Het is een hartelijk weerzien en we hebben veel bij te praten. Gezellig gegeten met een lekker wijntje erbij. We hebben het erg fijn met elkaar.
Woensdag 6 sept.
We zijn vroeg op en het weer lijkt mee te vallen. We maken ons klaar om te vertrekken en dan begint het te gieten van de regen en hard te waaien. Het voorspelde slechte weer is dan toch gekomen. Het blijft hard waaien. Soms zakt de wind even in en denk je, misschien kunnen we toch nog weg. Uiteindelijk wordt het gewoon een dagje in Makkum blijven en morgen naar huis varen. Vanavond krijgen we Ellen Terry en kleinzoon Daan gezellig te eten in restaurant Zeezot. We zouden elkaar morgen in Harlingen zien. Gelukkig willen ook zij wel om rijden om ons weer te zien na 3 maanden afwezigheid.
De volgende dag is het weer opgeknapt. De wind is afgenomen tot een dikke vier en daar kunnen we prima mee zeilen. Hij zit in het westen zodat we wel hoog aan de wind varen. Sommige rakken moeten we nog wel even motorzeilend afleggen omdat er geen ruimte is om te kruisen.
Al met al een vlotte terugvaart naar Terschelling waar we dan tegen tweeen in de haven afmeren.
We kunnen terug kijken op een geslaagd rondje UK. Het weer is meegevallen; minder regen dan verwacht, wel stukken met pittige wind. De Ierse zee was niet een fijne zee om te varen. Daar een erge korte en stijle golfslag zodat de gang uit het schip gehaald wordt. Maar alles met elkaar een mooie reis.
Dit is het einde van deze reis.
Een volgende reis ziet u wel weer op onze site verschijnen.
Tot ziens
Joop en Albertien dan weer aan boord van Zeezot.