Terug naar de Balearen.
8 juli 2016 Samen met Tom weer op weg. Albertien is naar huis en wij maken de boot klaar voor vertrek, we willen weer naar Ibiza. Er staat nu een mooie wind uit de noordoost, daarmee kunnen we hoog aan de wind het eiland net bezeilen. Voor we vertrekken moeten we nog even bij de Italiaanse overburen naar de besturing van de motorboot kijken, die loopt vast. Tom duikt in het probleem en vindt al gauw uit dat de stuurkabel niet goed bevestigd zitten dat is met een steun op te lossen.
Het is ondertussen 17.30 als we vertrekken. We gaan expres ’s nachts varen want met weinig wind halen we het toch niet met daglicht. Vandaar dus. We zeilen met een prachtig windje 14 kts richting Ibiza met de gedachte dat straks als de zon weg is we verder moeten motoren. Half tien; de zon is onder maar de wind blijft. Hij krimpt zelfs iets dus krijgen we meer ruimte en zeilen de hele nacht door. ’s Morgens krimpt de wind nog verder en neemt toe zodat het laatste stuk er twee reven in het zeil moeten. Zo lopen we ’s morgens om acht uur de haven binnen. We hebben niet veel geslapen maar hebben een geweldige overtocht gehad met heerlijk weer. We ankeren, ontbijten en duiken onze kooi in en slapen tot twaalf uur. Dan gaan we het eiland opnieuw verkennen. Het is zondag en overal rustig. We maken een flinke wandeling door het San Anotonio en pakken een biertje om af te koelen op een terrasje.
De volgende dag is het prachtig weer. We willen morgen naar Mallorca zeilen maar de afstand is net te veel voor een dagtocht. We zeilen ’s middags naar een baaitje aan de noordwest kant van Ibiza en ankeren daar tussen vele andere boten die erg dicht bij elkaar liggen. Als aan het eind van de middag de wind een ommetje maakt wordt het behoorlijk spannend, maar ook dat gaat goed. En dan begint bij een lokale strandtent een Afrikaanse band te trommelen en dat duurt tot laat in de nacht. Wel gezellig, maar ook een beetje te veel van het goede. Verder een rustige nacht tot in de ochtend dan komt er een zwel de baai inrollen en liggen we te rollen.
Om 7.30 anker op en op weg naar Mallorca. Eerst een stuk op de motor, want achter het eiland is er geen wind maar om de hoek staat er een leuk windje, we kunnen alweer prachtig zeilen. De hele weg is bezeild en om vier uur bereiken we Sante Ponce, een mooie baai aan de zuidkant van Mallorca. Daar geankerd en nog een keer geankerd want de ankergrond of beter gezegd een rotsplateau met een dun laagje zand houdt slecht. Er is veel wind voorspeld voor de komende dagen. Er blaast namelijk een mistral van uit Frankrijk over de zee en dat geeft veel wind tot 40 kts en hoge golven.
’s Nachts raken er diverse boten op drift op deze drukke ankerplek. Het is een van de weinige beschutte ankerplaatsen. Havens zijn hier idioot duur; 150 euro voor een nacht! Dan doe ik gelijk geen oog meer dicht.
Vanwege de wind blijven we maar aan boord om de boel in de gaten te houden. En heb ik tijd om dit verhaal op te schrijven. Overigens met mijn oog gaat langzaam beter. Vanavond treedt hier een band op met waarschijnlijk veel te harde muziek maar we gaan het beleven.
De muziek is inderdaad veel te hard. Na tien minuten zijn we het zat en wandelen naar het dorp.Het is druk in het dorp. overal activiteiten. We komen bij een café waar twee dames staan te zingen, dat klinkt aardig. We gaan daar zitten met een biertje en luisteren naar de muziek. Tien keer beter dan de schreeuwband.
Dan nieuwe plannen maken. Morgen gaan we naar de Palma baai om daar lekker te zeilen en later voor de nacht te ankeren bij Magaluf. Daar met de bijboot de kant op om te flaneren en brood te scoren. Het plaatsje rond gewandeld en dan weer naar de boot. Volgende dag gaan weer zeilen en tegen happy hour ankeren we aan de oostkant van Mallorca bij het plaatsje Sara pita. Daar gezwommen,geluierd en heerlijk gelegen; bijna geen zwel.
Ik heb besloten terug naar Nederland te varen. Ik was al aan het twijfelen, omdat ik het nu zeker niet rustig haal tot Griekenland. Het zeilen in de Middellandse zee valt tegen. Te veel of te weinig wind, behalve rond de Balearen daar is meestal wel een lekker zeilwindje. Verder naar Griekenland wordt heel veel motoren en als er wind is staat die tegen met vervelende golfslag en een bokkige zee. Verhalen van mensen die we spreken zijn wisselend. De een zegt dat het duur wordt en de mensen zijn niet aardig in Kroatië en anderen zijn naar wat we via via horen enthousiast. Verder is er gedoe met IS aanslagen, , zijn er nog meer boten met vluchtelingen en in Turkije is de overheid heel vervelend bezig met allerlei belastingregels. Ook mijn oog heeft invloed op mijn beslissing. Daarnaast is Albertien warmte- en reismoe. Als ik dan ook op het nieuws nog hoor dat de Franse en VS marine zich opmaken om richting Turkije te varen is mijn besluit genomen . We varen terug naar Nederkland..
17 juli we varen vandaag terug naar Santa Ponce. Dat is een dagje zeilen. We gaan daar inkopen doen om terug te varen. Met een mooie bezeilde wind terug varen langs de baai van Palma. Tom staat voor op de boeg uit te kijken, komt terug in de kuip en zegt, ik had dat lied van de Titanic willen zingen maar dan breken we in tweeen en zinken we dus heb ik dat maar niet gedaan. En dan is er een harde klap en ligt er een zeilboot dwars voor de boeg!!! De man van het andere schip komt erg geschrokken naar boven, hij zat op de WC. We maken de schepen weer vrij van elkaar en vragen de man of hij gewond is. Gelukkig, is dat niet zo en dan bekijken we de schade. Er zit een flink gat in het polyester jachtje, de zeerailing is eraf en van de fok is de halshoek afgescheurd..
Wij lijken ogenschijnlijk geen schade te hebben op wat verfsporen van het andere jacht na. Later blijkt dat de voetrail van het andere schip de boeg beschadigd heeft met dieppe krassen. We varen gezamenlijk terug naar Andratx, de haven van de Duitse schipper. Hij was bang te zinken maar de schade zit op dek niveau dus dat is geen gevaar. Wanneer we na veel gedoe in de haven een betaalbare plaats hebben gevonden, gaan we om de tafel zitten om de boel te regelen. Na beide verhalen te hebben aangehoord begrijpen beide partijen niet hoe het heeft kunnen gebeuren.
We voeren op een tegenliggende koers, waarbij normaal langs elkaar zouden zijn gevaren. Wij hebben koers gehouden, dat is nog terug gezien op de plotter en hij komt over bakboord voor ons langs. Kan het zijn dat zijn schip is opgeloefd toen hij op de wc zat.?? Hij zegt dat hij goed uitgekeken heeft voor hij naar de wc ging. We moeten toen al vrij dicht bij elkaar geweest zijn, maar hij had ons niet gezien (zaten achter zijn Genua). Ik zat in de kuip en heb uitkijk gehouden en hem ook niet gezien achter onze genua. Maar Tom stond 1 minuut daar voor op de boeg en heeft geen aanvaringsgevaar gezien enkel tegemoet komende schepen.
Het blijft puzzelen. Hoe kan hij zo ineens voor langs is gevaren. Het enige wat wij bedenken kunnen is dat zijn schip dat op de stuurautomaat voer door vertrimming van gewicht is gaan loeven en zich zo voor onze boot gevaren heeft. Hij lag dan wel over bakboord maar behoort wel koers te houden. Het blijft vreemd. Ik heb nog gevraagd of hij een gps heeft en of we de track terug kunnen kijken maar dat kon niet of wou hij niet. Zo blijft het puzzelen en zoeken naar een antwoord.
We vullen de verzekeringspapieren in en gaan terug naar Zeezot. Morgen maar bellen en mailen naar de verzekeringsmaatschappij.
Na al de formaliteiten geregeld te hebben gaan op weg nu met bestemming Cartagena met mogelijk een ruststop onder Formentera. We hebben eerst zwakke wind en kunnen met moeite de oostkant van Ibiza en later Formentera aanlopen maar gelukkig draait de wind en lukt het toch om de juiste richting op te zeilen. Al valt de wind ook nog een tijd weg en moet de motor aan. Later komt de wind weer terug en kunnen we weer zeilen. Na een aantal uren valt de wind weer weg, gaan we nog een stuk op de motor en het laatste stuk kunnen we weer zeilen. Na anderhalve dag komen aan in Cartagena om 8 uur ’s morgens en we hebben 194 mijl gevaren..
In Cartagena blijven we twee dagen liggen om te ontspannen en bij te slapen. Dat ontspannen kunnen we wel vergeten. Er wordt een podium opgebouwd tot onze schrik vlak achter de boot. O Je, dat wordt herrie! Als we het navragen zeggen ze tot 1 uur vannacht. We denken oké dat kan nog. Later die dag maken we een grote wandeling door de stad en bezoeken alle Romeinse bouwwerken. Terug aan boord start het testen van de geluidsinstallatie. Het klinkt wel hard maar is te doen. Helaas het geluid is bij de live muziek oorverdovend hard. We worden helemaal gek van de herrie, we verstaan elkaar niet eens meer en om 23.00 uur gooien we de touwen los en zoeken een plaatsje achter in de haven. Daar is de herrie nog net te verdragen. De havenmeester excuseert zich nog dat het maar een keer per jaar is. En niks stoppen om 1 uur, om 3 uur stopt de herrie eindelijk. Spanjaarden en feestjes ze hebben geen maat; alles is keihard en tot vroeg in de morgen.
De dag erop is gelukkig een rustige dag en kunnen we goed slapen. We hebben internet en moeten nog van alles met de verzekering regelen voor we uit kunnen varen. Wanneer we klaar zijn om te vertrekken komt Maru binnen. Toch maar even wachten en bijkletsen met Babette en Irwin we vertrekken uiteindelijk om 15.00 uur. Buiten de haven kan ik nog even met jarige dochter Hester bellen. Ook dit wordt een tocht met wisselende winden van varen met genaker en genua op de boom tot stevig gereefd en alle stappen daar tussen. Na twee dagen op 24-7 lopen Gibralta aan, 258 mijl op de teller.
We ankeren voor La Linea en laten de bijboot te water om een broodje te scoren. Maar als we de jachthaven in varen en aan de kademuur willen afmeren komen de havenmeesters al aangesneld. We mogen de bijboot daar niet afmeren of we moeten liggeld voor een dag voor de boot betalen. Dat gaat ons te ver. We willen best iets voor de bijboot betalen, maar niet de hoofdprijs om alleen een broodje te scoren.
Wij de haven weer uit. Ja normaal leg je de bijboot op het strand maar hier in Spanje wordt hij gegarandeerd gejat, dus is dat geen optie. Er is wel een openbare dam waar je op mag komen. Ik zeg tegen Tom zet me daar maar af en ga jij terug naar de boot dan kun je me later weer oppikken. Zo gezegd en zo gedaan. Ik brood scoren, alleen het is zondag en dat was ik even vergeten. Na lang zoeken vind ik een snackbar die ook brood verkoopt. Ik blij met de broodjes terug naar de pier. Tom pikt me daar weer op, en dan kunnen we morgen weer op weg.
25-07-2016 weer bericht voor Gibralta zwakke tot matige wind afnemend uit de noordoost.
Dat is mooi. Vinden we. Voor Tarifa luidt het lokale weer bericht noordoost 4 tot 5 in vlagen kans op 7 Nu waait het om die hoek toch vaak dus dat is niet zo raar, we vertrekken.
We varen de golf van Gibraltar uit met een mooi windje en voltuig. Richting Tarifa wakkert de wind aan zoals verwacht dus reven. We varen voor de wind met de boom in de genua. We varen op de gijp dus de boom moet omgezet. Maar de wind zet door en daarom draaien we genua maar weg. We varen op het grootzeil met 2 reven om de punt bij Tarifa.
We denken om de punt komt de wind over het land en dan krijgen we een oppertje.
Niet dus, de wind draait ook om de punt en blijft pal van achteren waaien en neemt verder toe tot 8 bft. en in vlagen 9 bft. We varen nog steeds op het grootzeil en het schip is zo moeilijk onder controle te houden. We halen het grootzeil weg en varen verder op een puntje Genua. We racen er over! 7.5 tot 8 knopen en de wind blaast ver over de 40 knopen of te wel 9 bft. Het is spannend zeilen te meer daar de golven ook erg hoog worden. We vliegen er over en als we richting Barbate zeilen beginnen de zeeën te breken. Aan alle kanten denderen de golven langs ons heen en dan klapt er een achter op de boot . Deze golf loopt over de hek en spat Tom die achter het roer staat behoorlijk nat. Oef dat was heftig nog nooit is zoiets eerder gebeurd. Als we de kapen bij Barbate voorbij zijn,neemt de wind wat af en wordt het aangenamer zeilen.
We lopen om 20 uur Cadiz aan en zoeken een beschutte ankerplek in de baai van Cadiz achter een dam. We liggen daar geriefelijk voor de nacht. We hebben niets op de wal te zoeken en blijven lekker aan boord genieten van de mooie avond met Spaans wijntje.
De volgende morgen is het water helemaal glad en wat zegt het weerbericht? Ze voorspellen het slechte weer dat wij gisteren hadden. Ja zo kan ik het ook voorspellen, achteraf vertellen wat er geweest is. Wij zeilen de hele dag in licht weer en willen rechtstreeks naar Faro. Helaas de wind draait tegen en we moeten uitwijken naar Ayamonte daar komen rond een uur of elf aan. We ankeren op de rivier. Het is een rustige nacht alleen in de morgen krijgen we stroom tegen wind en die trekt behoorlijk aan. We liggen dan ook behoorlijk te klotsen maar als de vloed stopt neemt de wind af en wordt het water rustig. Wij hijsen de zeilen en varen naar Culatra. Het is een aan de windstochtje maar we komen op het zeil tot op de ankerplaats. Daar kieperen we het anker overboord en liggen prima totdat we op de diepte meter kijken en zien dat we aan de grond komen met laag water toch maar een andere plek zoeken. Alsnog de motor aan en opnieuw ankeren, nu liggen we wel goed.
Natuurlijk de volgende dag het eiland bezocht. Eerst om brood te scoren maar ik was veel te vroeg de winkeltjes gaan pas 9 uur open. Na de koffie gaan we samen naar de wal. Wandelend over het eiland raken we aan de praat met een stel Nederlanders die net op weg waren en nog van alles ontdekken moeten, we hebben een gezellig gesprek. Dan naar het strand daar even rond gelopen. Het was er erg druk dus besluiten we maar terug naar de boot te gaan. Eind van de middag met afgaand tij varen we naar Faro, want morgen vliegt Tom naar huis. We treffen daar de mensen van Insim nog en hebben samen een happy hour. Wij kennen elkaar nog uit de tijd bij Curaçao. Het wordt een gezellig weer zien.
Vrijdag 29 juli.
Tom naar de wal brengen voor de terugreis en hem bedanken voor de geweldige tijd die samen gehad hebben. Dan naar de supermarkt de voorraad weer aanvullen. En zo is het zomaar weer laat met de was doen en klussen aan de stuurautomaat. Die blijft af en toe haken dus nazien, schoonmaken, smeren en dan lijkt het weer goed. Marleen bellen, want die is jarig vandaag. Aan het eind van de dag op het fokje terug naar Culatra. Daar weer voor anker tussen andere bekende boten dan heb ik weer gezelschap van bekende mensen. Even later komt Jaap van de Bull langs en kletsen we weer bij. Ik nodig hem uit om morgen bij mij nasi te komen eten, altijd gezellig.
Zaterdag een rustige dag beetje rommelen aan boord nog even naar de wal brood en vlees scoren. Daar kom ik Jaap en zijn buren, ook Nederlanders, tegen en drinken we samen koffie op een terrasje en dan naar de boot.
Zondag met Jaap afgesproken om een eind te gaan wandelen naar de vuurtoren op het eiland. Het wordt een fikse tippel, lekker de benen strekken. We zijn al met al drie uur onderweg. Eenmaal terug aan boord snorkel op en rond de boot snorkelen om de aangroei te bekijken. Datvalt erg mee. Verder de impeller van het log schoonmaken dan kan ik weer zien hoe hard ik vaar. Daarna een beetje lezen en dit verhaal schrijven.
Inmiddels is het maandag 1 aug.
Vanmorgen eerst naar het eiland brood scoren en gelijk voor Jaap wat meegenomen. Dan het anker er uit en naar Farol. Daar opnieuw ankeren en de watermaker aanzetten. Ik lig nu tegenover de ingang van dit waddengebied en kan water maken met schoon zeewater. Alleen de watermaker vertoond kuren. Gelukkig heb ik een aantal uren kunnen draaien en zo de watervoorraad weer aangevuld.. Later vaar ik op het staartje van de vloed naar Faro anker daar opnieuw en ga dan aan het werk met watermaker. Ik haal hem uit elkaar smeer alle onderdelen en monteer hem weer. Ik test hem weer even en nu lijkt het goed.
Dan is het midzwaard aan de beurt. Die wil niet meer omhoog. Oorzaak; aangroei op de gelijders van het zwaard. Zwaardkast openen, deksels eraf, gelijders er uit halen en schoonmaken en dan alles weer in elkaar zetten. Luiken dichtkitten zodat het waterdicht blijft en dan de boel schoonmaken. Ook die klus weer geklaard. Nu nog even naar de wal om inkopen te doen voor de komende dagen. Broer Bert komt aan boord voor een weekje, dan kunnen we lekker langs de kust struinen. Altijd leuk hier in Algarve.