Het Zeilseizoen 2016
11 april 2016 vlieg ik, Joop, weer naar Lagos in Portugal waar de boot op de kant staat.
Het is weer tijd om Zeezot vaarklaar te maken voor het nieuwe seizoen.
Plannen voor dit jaar zijn nog niet helemaal duidelijk. We willen de Middelandse zee in maar twijfelen vanwege het vluchtelingenprobleem en de IS agresie.
Nu, eerst de boot klaar maken, onderkant schilderen en verder alles nalopen. Het is een zwaar karwei maar met het hard doorwerken, schiet het mooi op.
Als ik ’s avonds in de kajuit zit te lezen zie ik steeds flitsen in de hoek van mijn linkeroog. Eerst denk ik aan een knipperlicht van buitenaf, dat ik in mijn ooghoek zie. Maar als ik het nader onderzoek blijkt het een probleem in m’n linkeroog te zijn. Als ik mijn hoofd naar links draai, zie ik een lichtflits.
Het zit me niet lekker. Zeker als ik op internet ga zoeken lees over problemen met het netvlies. Het is me allemaal erg onduidelijk, ik denk, eerst morgen maar afwachten. De volgende dag geen probleem tot het weer donker wordt dan zijn de flitsen er weer maar wel minder.
Het is inmiddels zaterdag en ook nu overdag weer geen probleem, en ’s avonds lijkt het een stuk rustiger. Ik denk dit loopt met een sisser af.
Maandag 18 april komen Albertien en dochter Marleen aan op Faro airport. Ik heb een auto gehuurd en ga ze ophalen. Ook moet ik op jacht naar nieuwe accu’s en propaangas.
Als ik dan onderweg ben draai ik het raam van de auto open, want het is hier lekker weer en warm in de auto. Na een tijdje krijg allemaal rare zwarte vlekken in mijn linkeroog. Ik schrik er van en doe snel het raam dicht, maar de vlekken blijven. Ik rijdt intussen naar diverse gasvulstions om de flessen te laten vullen. Overal krijg ik nul op het recest tot ik bij een vulstation kom die mijn een adres geeft van een LPG vulstation dat alles vult.
Dat lukt, maar een accuboer vind niet op de industrie terreinen dus dat wordt hem niet. Met m’n oog gaat het niet goed. Dus op zoek naar een oogarts die vind ik gelukkig in Faro Het is een addequate dame. Ze heeft m’n oog onderzocht en kon geen problemen met het netvlies vinden. Wel was het oog geirriteerd en daar door ik zie de zwarte vlekken. Het moet met een paar weken overgaan. Al zou ze me graag over een maand terug zien.
En ik krijg een recept mee voor vitaminepillen Laten we het hopen, ik heb er een zwaar hoofd in.
Op naar de luchthaven om de dames ophalen. Deze landen kort na elkaar en als ik ze opgepikt heb gaan we op weg naar Lagos naar de boot. Het is nog een stevige rit naar de boot, nadat we boodschappen hebben gedaan bij een grote supermarkt in Faro. Als we er tegen negenen zijn kunnen kwartier maken en de boel ordenen.
We hebben de auto nog twee dagen en daar gaan we lekker mee rondtrekken, het binnenland en de kust bekijken. Het worden mooie tochten en we zien veel van de omgeving. We rijden over een prachtige onverhard weg langs de westkust en verbazen ons over de enorme gevarieerdheid aan bloemen. We bezoeken een strandje aan de kust waar gesurft wordt. De tweede dag gaan we naar Monchique, waar het vanwege de grote hoogte regent, hierdoor valt onze geplande wandeling in het water. Vervolgens bezoeken we Silves en het kasteel wat dat daar staat. We doen nogmaals boodschappen met de auto en leveren die dan tevreden weer in. Alleen mijn oog blijft klieren, hopen op beterschap.
We maken de boot zeilklaar. We hebben de rubberboot gisteren al op geblazen, zodat we straks als we de haven uit zijn de grotten kunnen laten zien aan Marleen. Als we daar rond varen kunnen we de grotten niet vanwege het hoge water en te veel zwel.
Terug aan boord zijn hijsen we de zeilen en varen naar Alvor. Dit is een soort waddengebied met getij en zandbanken. We ankeren vlakbij het dorpje. Tijdens het ankeren ontdek ik dat de ankerlier defect is. Dat wordt weer een uurtje klussen, maar niet uit stellen en gelijk er mee aan de slag. Oxidatie is de oorzaak van het weigeren. Na het uit elkaar halen van de ankerlier en schoonmaken werkt alles weer. Weer een klus goed afgerond.
Het ene probleem is nog niet opgelost of het volgende dient zich al weer aan. De afvoer van het aanrecht zit verstopt. Waarschijnlijk een verdroogde prop vuil wat na de winterstop zich in de slang opgehoopt heeft. Slang los maken door prikken en blazen en dan vliegt de prop er uit. De boel weer in elkaar zetten en het is weer klaar.
s’ Avonds naar het dorpje gevaren daar rondgewandeld en een ijsje gescoord. En dan weer terug naar boord.
De volgende dag besluiten we om hier nog een dag te blijven. Met zijn drieen maken een uitgebreide rondwandeling gemaakt door het waddengebied. Het is een prachtig gebied. Later op de dag maak ik nog een wandeling met Marleen een stuk landinwaarts. Ook dit is mooi.
23 april we gaan weer op weg nu naar Portimaio. Daar in de haven afgemeerd, want de anker plek is te onrustig. We bezoeken de stad. Het is een fikse wandeling en de binnenstad valt wat tegen. ’s Avonds met Marleen naar het strand geweest. Daar rondgewandeld en over de boulevard weer terug aan boord.
Hier zijn we na een dagje uitgekeken. We varen de volgende dag naar Ile de Farol en het plaatsje Culatra waar we goede herinneringen aan hebben. Het is een mooie zeiltocht er heen. Om een uur of zes komen we aan en ankeren daar voor de het plaatsje. Het is tijd voor het happy hour. Dus een wijntje en een knabbeltje. We zien er ook de Ocean Goose liggen dat is het schip van de man waarvan mijn AIS transponder van gekocht heb op de werf in Nederland. Ik ga hem morgen wel bezoeken.
Na het ontbijt de volgende morgen eerst bij de buren langs en ze uitgenodigd voor het happy hour vandaag om 5 uur, dan kunnen we gezellig bij kletsen. Daarna gaan wij het eiland verkennen. Het wordt een mooie wandeling over het eiland en het strand en binnen door terug naar de boot. Het wordt een fikse omweg en als we bij de lagoon aankomen is deze tot onze stomme verbazing vrijwel leeg. Het lag altijd vol met allerlei boten die hier vast geroest leken te zijn.
Net een paar dagen ervoor was er een razzia door de politie uitgevoerd en zijn alle schepen verwijderd uit de lagoon. Ze lagen er allemaal illegaal en dat kon niet langer. Er liggen of eigenlijk staan nog twee schepen . Deze mochten blijven omdat ze er een huis bij gebouwd hadden en alle huizen op dit eiland zijn illegaal. En om nu een hele eiland gemeenschap, die hier al generaties woont en werkt op te heffen dat gaat gelukkig te ver.
Terug aan boord het is inmiddels lunchtijd. Na het eten krijgen Marleen en ik de kriebels, we willen nog wel een stuk wandelen. Nu richting de vuurtoren van Farol dwars door het landschap. Daar is er geen weg, behalve een zeer mul karrespoor. Lopen we door de woesternij naar de toren. Het is een fikse wandeling. We bezoeken Farol en de vuurtoren en wandelen over het strand terug naar Culatra. Dat gaat een stuk sneller. We lopen door de vloedlijn op een scheef strand, schoenen in de hand op de rand van het water. We zijn net op tijd terug voor de borrel met de buren Wijnand en Marlies.
Het is een gezellig samenzijn met de buren. Waar we onderling veel wetenswaardigheden kunnen uit wisselen. Zij willen richting de Azoren varen en wachten op een weervenster met een mooie oosten wind. En zo raakt ook deze dag weer voorbij. Morgen willen we naar Albufeira varen om daar rond te kijken en een mooie tocht te maken.
Als we in Albufeira aankomen zoeken we een ligplaats. Albertien stort zich in de was. En Marleen en ik gaan de omgeving verkennen en met name de hoge kliffen die er ruig en mooi uitzien. We maken er veel foto’s van en het wordt al met al een fikse wandeling.
Als terug komen aan boord heeft Albertien de was klaar en na een kop koffie gaan we de binnenstad bezoeken en daar uit eten omdat we er gewoon zin in hebben. Later die avond wandelen we weer terug naar de boot. Dat is hier altijd nog een stevige tippel. Daar nog een potje yatze gespeeld en dan pitten.
Vandaag weer naar de kiffen. We willen ze aan Albertien laten zien. De zon schijnt en kunnen nog mooiere foto’s maken dan gisteren. Het wordt weer fikse wandeling en we komen na de middag pas weer aan boord. Later ’s middags de bus gepakt naar het centrum om daarmee de omgeving te bekijken. Door het centrum gelopen een ijsje gescoord en weer wandelend naar huis.
Het is inmiddels donderdag 28 april we moeten weer naar Faro varen, want morgen vliegt Marleen naar huis. We ankeren dichtbij de stad, zodat ik haar morgenochtend om half zes met de Watervlo, de rubberboot, naar de stad kan brengen waar een taxi haar naar het vliegveld brengt.
Dat ging allemaal goed. Marleen is op het vliegveld en ik duik nog even terug in bed. Het is nog vroeg. Later die ochtend naar de stad in kopen doen en met dat shoppen vliegt de tijd voorbij. Als we terug aan boord komen is het al 13.30 uur alle boodschappen opruimen. En dan de buren, in dit geval de mensen van de Markies de Canteclaer, uitnodigen voor happy hour, kunnen elkaars plannen aanhoren. Peter is een Nederlander die samen met zijn Portugese vriendin rondvaart. Zij kan allleen in de vakantie en weekenden met hem mee varen, want ze werkt nog als onderwijzeres. Het is leuk om ook Portugese te ontmoeten en van haar veel over het leven en het eten hier te horen.
De volgende dag zeilen we naar Villa de Real st. Antonio, zo’n 30 mijl naar het oosten. De komende dagen oostenwind, die staat dan pal tegen. Niet handig dus blijven maar even hangen op de rivier en wachten dat de wind weer draait. We liggen ’s avonds in de jachthaven van Villa Real en verkennen het stadje. Het is er een gezellige boel.
De volgende dag varen we naar de overkant van de rivier naar Ayamonte in Spanje daar meren we af in de jachthaven. Deze zou nu een stuk goedkoper geworden zijn dan aan de overkant, ben benieuwd. Hier liggen een heel stel Nederlanders in de haven dus dan moet het wel heel goedkoop zijn!!!
Door een misverstand spreken Albertien en ik af met twee stellen. Ik met de mensen van Ocean Goose en Albertien met de mensen van Quick Turtle, Gerard en Tienke, dus is het die avond gezellig druk bij ons aan boord.
De oostenwind blijft voorlopig doorstaan en dat is voor ons tegenwind. Dit zijn van die momenten waarop we andere dingen gaan ondernemen. We willen een auto huren om Cordoba en Sevilla te bezoeken en het binnenland te bekijken. Die plaatsen staan nog op Albertien haar wensenlijst en die gaan we vervullen. Helaas na een paar uur ploeteren, lees rondlopen in dit plaatsje, is er nergens een auto te huur. Maar net als we de moed op hebben gegeven, worden we door een verhuurbedrijf teruggebeld met de mededeling dat ze een auto te huur hebben voor ons. En zo kunnen we na een Spaans kwartiertje toch nog op weg. We zijn net 15 kilometer van huis als Albertien ontdekt dat haar telefoon nog ergens bij de boot moet liggen. Omdraaien en terug naar de boot. Gelukkig, hij lag daar braaf in de kuip te wachten. Opnieuw op weg. Deze keer moet het goed gaan, alles is geregeld ook het hotel. Op naar Cordoba! We rijden via allemaal landwegen om zo veel mogelijk van het land te zien.
Als we in Cordoba aankomen is al eind van de middag. Eerst ons hotel opzoeken, dan de auto in parkeer garage en daarna op een terrasje een biertje pakken. Het is tenslotte al bijna 30 graden hier. ’s Avonds het centrum verkent zodat we morgen gericht op pad kunnen op zoek naar de bijzondere gebouwen. Met name de gigantische Moskee waarin later door de katholieken een kerk binnen in gebouwd is. Cordoba is een gezellige levendige stad. Met smalle straatjes in het oude gedeelte, waar wel gereden mag worden al passen de auto er soms maar net door.
Als we dan uitgekeken zijn in de stad gaan we op weg naar Sevillia. Onder het rijden besluiten we om terug naar de boot te gaan. We willen wel even rust en een hotel in Sevillia kost al gauw 150 euro met eten en drinken erbij. We zien morgen wel wat we doen.
Als we die avond met Marlies en Wijnand van Ocean Goose zitten te praten, horen we dat zij die dag met de bus naar Sevillia zijn geweest en dat het daar erg druk was met rijen mensen wachtend voor de kathedraal om die te mogen bekijken. Wij besluiten er morgen niet heen te gaan. We hebben de auto nog een dag en nodigen de anderen uit met mee te gaan de bergen te bekijken. We maken een mooie rondrit en worden die avond uit genodigd om bij hun te komen eten. Het was een gezellige dag.
We willen eigenlijk weer verder maar zijn te laat om te vertrekken. We moeten nog afrekenen en de sleutel inleveren. Helaas kan dat pas na 10 uur en dan halen we Cadiz niet meer, want dat is 73 mijl varen. Daar moeten we ’s morgens om 6 uur voor vertrekken. Dan morgen maar al wordt er wel slechter weer voorspeld.
De volgende dag om 6 uur is het nog nacht en in verband met vele visboeitjes willen we wachten op licht. Een uurtje later begint het licht te worden en gaan we op pad. Eerst geen wind dus motor aan. Na een twee uurtjes krijgen we een mooie wind en kunnen we heerlijk zeilen. In de middag draait de wind steeds meer zuid, dat is tegen en tegen de voorspelling in zodat Cadiz niet meer haalbaar is. De wind haalt aan en we besluiten Chipiona aan te lopen. Dit ligt iets gunstiger en is te bezeilen.
We lopen tegen vijfen binnen en meren af in de grote jachthaven. ’s Avonds neemt de wind flink toe en de hele nacht giet het van de regen. Goed besluit hier heen te gaan. Ook de volgende morgen blijft het regenen. Tegen de middag klaart het op en kunnen we de stad in. Het is zondag en ik vraag mij af hoeveel er te beleven is. Het is niet druk maar in het centrum zitten wel overal mensen op de terrasjes. Wij zitten nog even na op het terrasje bij de jachthaven waar we internet hebben. Kan ik de foto’s even opladen en een programma downloaden zodat we de printer aan boord ook als scanner kunnen gebruiken.
Maandag 9 mei; regen, regen en nog eens regen. De hele nacht en ochtend giet het. Soms is even droog en dan barst het weer los. Pas tegen de middag wordt het droog. Dan kunnen we de stad in voor boodschappen. De wind blaast nog steeds hard uit het zuiden precies waar we heen willen, dus mogen we gewoon wachten. Een beetje puzzelen, dit verhaaltje bij schrijven, soep eten, een klusje hier en daar, zo komen we de dag wel door.
Straks ga ik dit verhaal op internet zetten en kun je hierna verder lezen in het hoofdstuk Gibraltar.
Voor Foto’s kunt u kijken op onderstaand adres.