Frans Polynesië
Ik vlieg naar Frans Polynesië om mee te zeilen met mijn broer Hennie en zijn Partner Trijnie op hun trimaran Yana dit is voor mij een unieke gelegenheid om bij de Markiezen eilanden en de Atollen te kunnen varen.
Eerst varen wij met onze boot Zeezot naar Kampen daar wil Albertien een tijdje blijven liggen om vandaar uit uitstapjes te maken en vrienden te ontvangen.
Ik ben 5 april vertrokken uit Kampen met de trein naar Amersfoort daar zou ik bij Marleen blijven slapen.
Ik had als bagage een rugzak en tas van 23 kilogram en een genua zeil van 32 kilogram mee dat was een heel gesleep. Maar ik hoefde maar naar Amersfoort makkie dacht ik tot er in Harderwijk een aanrijding op het spoor was alle treinen vielen uit voor onbepaalde tijd. Wat nu geen vervangende bussen het twee uur ’s middags wat te doen ik bel schoonzus Janke die werkt in Harderwijk misschien weet die wat en ja hoor er gaat een bus naar Barneveld en daar kun je weer op de trein stappen.
Goed bedacht maar hoe kom met die bagage op het bus station veel gesleep het lukte, dan weer overstappen op de trein en zo komen we toch op tijd in Amersfoort. Marleen komt een uurtje later aan en zo gaan met de bepakking naar haar huis. Daar geslapen tot de volgende morgen 5 uur opstaan en naar Schiphol Marleen gaat mee voor de ondersteuning. En ik vlieg naar Parijs daar aangekomen zien dat ik mijn bagage kwijt raak nou dat lukt voorlopige niet.
4 Uur wachten voor ik kan inchecken na een flinke donatie aan de vlieg maatschappij mag mee vliegen naar Tahiti via een tussen stop in San Francisco USA daar weer door de malle molen van de Amerikaanse douane dus alles uit het vliegtuig op de lopende band voor controle.
Dan mogen we weer het vliegtuig in dat inmiddels getankt heeft, schoongemaakt is en nieuwe bemanning heeft. We hadden er al tien uur op zitten nu nog zeven uur vliegen en dan komen we ‘s morgens om vijf uur aan in Tahiti een lange zit we krijgen gelukkig nog wel een maaltijd en tussendoor wat water te drinken de rest moet je kopen in het vliegtuig. Ik had er al rekening mee gehouden en extra brood mee genomen voor onderweg.
6 april Ik ben naar Frans Polynesië gevlogen om te proeven hoe het is om te zeilen in stille oceaan. Ik ben aangekomen in Papeete in Tahiti we worden ontvangen met een Polynesië band op de luchthaven vrolijke klanken klinken door de hal en we stappen met 500 passagiers uit op de luchthaven. Ja wat nu, ik zou naar een B&B om te slapen maar zou die al open zijn zo vroeg. Taxi genomen (3000 Polynesië frank plusminus 30 euro) de bagage ingeladen en op weg.
Daar aangekomen zijn de mensen wakker en wordt ik ontvangen met een kopje koffie hoe lief van de mevr. ze drijft de B&B en een kapsalon. Maar het is wel een vroegertje voor haar. Kamer bekeken is oké. Het zeil mag ik er vijf weken achter laten die pikken we later wel weer op nu eerst een douche en dan op bed.
Later om negen uur lokale tijd de stad in om de wereld hier te bekijken. Het is een drukke en rommelige stad. De stad doet Caribisch aan in de wijk waar ik gelogeerd ben ligt tegen de krotten wijk aan. Rond gewandeld een bakje koffie gescoord met een gebakje 8.50 euro westerse prijzen.
Tegen half twaalf terug naar B&B daar nog een tijdje op bed gelegen wat zitten lezen. Later de stad in om nog wat rond te kijken op een terrasje biertje gedronken daarna een plek om wat te eten en dat is hier vrij duur ik beland in een Hamburgertent was goed te doen en betaalbaar.
Weer terug naar de B&B daar nog wat zitten lezen en aan de uitbaatster gevraagd of ze de taxi voor morgen heeft geregeld O, dat was ze vergeten maar ze zou het even regelen morgen ochtend om vijf uur zou die mij oppikken. En zo gebeurde het ook de taxi was op tijd en bracht me naar het vliegveld nu voor 1500 franc. Daar weer ingecheckt nu voor NUKU HIVA een van de Markiezen eilanden.
7 april Na drie en een half uur vliegen landen we in NUKU HIVA Trijnie en Hennie staan al op mij te wachten leuk ze weer te zien ze hebben een lekker gekleurd tintje.
Ze hebben een 4×4 auto gehuurd is want de weg is buiten de hoofdweg erg slecht we nemen de noordelijke rondweg hobbelend over stenen en rotsen op de zandweg. Gemiddelde snelheid is 15 kilometer per uur en we dan ook 2.5 uur over 25 kilometer. Op diverse uitzichtpunten rond gekeken. Mooie rotsen maar de noordoost kant is erg droog de zuidkanten zijn erg groen daar regent het regelmatig.
8 april 6 Uur op dan is het al licht Hennie moet om 7 uur de auto in leveren daarna als hij terug is aan boord ontbijten met heerlijk vers stokbrood ( ja Frans Polynesië). Trijnie en ik gaan wandelen naar een waterval Hennie heeft rugklachten en mag niet zo veel lopen. Wij bezoeken na een stuk gewandeld te hebben waar we ook nog een lift gekregen hebben van een oude baas naar de waterval een pisstraaltje van niets.
Later terug gewandeld naar de boot voeten deden wat zeer, ’s middags weer gewandeld naar een andere waterval Trijnie wou nog wat bewegen dus ben ik mee gegaan maar halverwege grote blaren op de onderkant van mijn voeten, het lijkt wel of ik de Nijmeegse vierdaagse gelopen heb. Terug aan boord hebben we even lekker gezwommen om af te koelen en dit stukje te schrijven en lekker te luieren.
9 april We willen vandaag vertrekken naar een ander eiland AU Huka alleen de wind zou zeer zwak zijn. Dus blijven we liggen en gaan we morgen wel. We gaan klussen aan boord doen Marifoon antenne vervangen met daarop een windvaan en ook de kabel vervangen. Op de ankerplaats loopt een lichte zwel we hijsen Hennie de mast in voor de werkzaamheden maar hij wordt heer en weer geslingerd en tegen de mast aan geklapt niet leuk. Na een paar kracht termen en een tijd prutsen lukt het dan toch de antenne en kabel te vernieuwen.
Nu nog de windmeter repareren maar niet vanmiddag meer we gaan eerst de marifoon kabel naar binnen brengen door een waterdichte aansluiting waarvan de schroeven lam draaien dus nieuw draad er in tappen en zo wordt het nog een middag vullend programma, en dan aansluiten op de marifoon. We testen we de marifoon en deze werkt weer goed en de AIS ontvanger doet het weer en dat is ook eg fijn.
Dan de volgende klus de schoenzolen van Hennie z’n Teva’s zijn losgescheurd we gaan die lijmen met polymere kit, en Trijnie gaat de was doen ook een klus alles met de hand wassen spoelen en dan kan de zon hem drogen. Inmiddels zijn we nat van het zweet we duiken overboord om af te koelen en gaan dan gelijk de waterline van de boot poetsen er zit veel aanslag op al met al een wel bestede dag. Vanmorgen kwam er een vrachtboot binnen om het eiland te bevoorraden. En vanavond komt er nog een ander vrachtschip binnen ze komen maar eens in de 2 weken.
10 april vandaag vertrekken we naar UA Huka Trijnie scoort eerst nog een paar stokbroden en wij maken de boot vast zeilklaar voor vertrek even ontbijten en dan op weg 30 mijl kruisen we hebben een mooie wind en komen ’s middags om 16.00 uur aan. Allemaal even over boord en afspoelen lekker fris, vervolgens naar de kade geroeid en vis bij de vissers gekocht voor het avond eten. We liggen hier in een soort baai aan lager wal wat heen en weer te slingeren maar als de zon ondergaat steekt er een landwind op die naar zee blaast en dan wordt het rustiger in de baai, de wind blijft de hele nacht door staan tot de zon weer op komt.
11 april Vandaag een luie dag wel vroeg op maar dat is de gewoonte hier met de zon op dan is het nog niet zo warm als die eenmaal schijnt is het al gauw 30 graden, en een paar uur na zonsondergang naar bed gewoon een ritme. Trijnie is al vroeg naar de kant geroeid om stokbrood te scoren maar dat lukt maar ten dele ze bakken maar drie keer per week vers brood nu kon ze er nog wel één uit de vriezer krijgen beter iets dan niets. Normaal als je dat weet dat er geen brood te krijgen is bakken we zelf brood aan boord in een broodbak machine.
Er wonen op dit eiland ongeveer 600 mensen verdeeld over twee dorpen. Na het ontbijt gaan we langere wandeling maken Trijnie wil wel naar het andere dorp over een hoge bergkam bovendien zit daar een mango kwekerij ze wil proberen daar fruit te scoren. Wij draaien halverwege om het is ons te ver Hennie heeft last van zijn rug en ik van m’n blaren op de voeten. Trijnie krijgt nog een lift maar kan helaas geen fruit scoren ze hebben op het moment niets. Terug krijgt ze ook nog een lift wat een mazzel. Terug aan boord bespreken we de plannen voor morgen we gaan Tahuata.
12 april Vijf uur het anker gelicht we willen de baai uit voordat de zeewind begint te blazen en het hier weer lagerwal wordt. We zeilen van UA HUKA naar Tahuata onder het eiland eerst geen wind maar wat verder uit de kust pikken we de wind op. Na een uur of vier komt er een dikke bui op zetten donkere luchten pakken zich samen. Het begint licht te regenen en er komt veel wind genua gestreken en de kotterfok gehesen en grootzeil naar beneden we lopen 8.5 a 9 knopen op de kotterfok we gaan als een speer. Maar na een uurtje is de bui overgetrokken reven er uit en zeilen met die hap tot 15 mijl voor het eiland dan zakt de wind er uit en liggen hevig te klappen op de nog ruwe zee.
Motor maar aan om wat voortgang te hebben en met het opruimen van de zeilen ontdekken we dat de huik is gescheurd Trijnie en Hennie gaan hem met de hand stikken een scheur van een meter. Ze zijn net op tijd klaar als we bij de ankerplaats aankomen het is inmiddels 15.00 uur als we het anker laten vallen. Trijnie gaat met de bijboot naar de wal om te kijken of ze nog brood kan scoren mislukt geen brood hier.
13 april Vannacht harde wind en regen het ging behoorlijk te keer. Vroeg op na het ontbijt Hennie de mast in gejaagd de wind was afgenomen en de zee redelijk rustig eerst de nieuwe windex repareren en daarna de windset er af gehaald en een nieuwe print in geplaatst. Nu nog het schoepen wieltje monteren die hij ergens opgeruimd had nergens te vinden de hele boot drie keer doorgezocht niet te vinden dan eerst maar een kop thee en dan gaat er een lampje branden hij zit bij een reserve windset opgeborgen in een andere doos. Hé hé schoepenwieltje geplaatst set gemonteerd en alles doet het weer iedereen blij.
’s Middags een berg op gesjouwd op zoek naar fruit bomen bananen pompelmoezen papaja’s en mango’s. Na een aantal kilometer tegen de steile berg op gelopen te hebben, komen we bananen en papaja’s tegen en laden de rugzakken vol mango’s waren overrijp en dan weer terug naar de boot.
In het dorpje was het feest de ARJA NOI was binnen gelopen en bracht vracht en toeristen mee dus dat betekend handel voor het dorp deze boot komt een maal in de twee weken hier langs om te bevoorraden. Het is een vracht en Passiersschip dus de gasten die mee varen worden hier uitgelaten.
Wij gaan naar de boot drinken een kop thee en bekijken onze buit. Later lekker gegeten pasta met groenten en hamburgers we hadden een gedeelte van de hamburgers op het aanrecht laten staan om af te koelen maar na het eten zaten er honderden kleine mieren op het gehakt waar ze vandaan kwamen is een raadsel alles zo goed mogelijk schoon gemaakt honderden mieren vermoord daarna komt de rust weer terug aan boord.
14 april Zondag 7 uur apél rustig wakker worden van vannacht heftige valwindenop onze mooie ankerbaai Hennie en ik zijn er allebeide al keer uit geweest om kleedjes buiten vast te zetten deze stonden vannacht hevig te klapperen in de wind. Vanmorgen gaan Trijnie en ik op mango jacht we moeten een berg op 330 meter hoog en een weg 2.7 km lang dat is nog een hele tippel onder weg vinden we veel bomen maar die zijn leeg er liggen alleen rotte mango’s onder.
Op de top van de berg vinden we een paar mooie mango bomen met heerlijke vruchten. Het zijn heerlijke zoete mango’s we nemen een tas vol mee naar beneden. Onderweg naar beneden krijgen we nog een lift van een local en zo komen we toch makkelijk weer bij de haven.
Om 13.00 uur zijn we terug aan boord brengen nog even afval naar de wal en vullen daar een paar jerrycans met water dan weer roeiend terug naar de boot.
Ankerop naar de volgende baai daar zijn de bergen minder hoog zodat we geen last meer hebben van de valwinden en we rustiger liggen bovendien is het water hier glashelder en is er een mooi strandje waar we ook pompelmoezen kunnen scoren. Als we er aankomen liggen er al meer boten we ankeren Trijnie gaat met snorkel overboord om te kijken of het anker goed ligt dat doet ze altijd checkt altijd of het anker goed ligt. Als dat zo is gaan we allemaal te water om te snorkelen en af te koelen gewoon lekker opfrissen.
15 april We liggen in Hanaunabay een prachtige ankerplek met helder water mooie stranden. We hebben een beetje gesnorkeld een tochtje naar het strand gemaakt om pompelmoezen te scoren dat is gelukt alleen met het uitstappen uit de bijboot ging ik bijna kopje onder ik glij uit in het zachte strand en verloor m’n evenwicht.
Maar goed de pompelmoezen zijn opgehaald en we varen terug naar de boot daar nog weer gesnorkeld maar de conditie is nog pet maar het wel lekker om weer te snorkelen. Het wordt drukker op de ankerplaats de mooiste van de Markiezen zeggen ze ook komt er een Engels klassiek jacht aan varen en ankert naast ons het schip is uit 1931 en ziet er prachtig en uit.
16 april Na de koffie anker op we varen naar Niva oa ongeveer 10 mijl maar wel recht in de wind om het eiland te bezoeken en voorraad aan te vullen. Dit is een van de grotere eilanden de weg er naar toe is heftig, stevige wind die tunnelt tussen de eilanden door met kotterfok en gereefd grootzeil ploeteren we er tegen in.
Als we bij de haven aankomen staat er een stevige zwel recht de haven in het is er erg druk en met moeite vinden we nog een plekje tussen de andere jachten ook buiten liggen er een stel jachten voor anker hevig te slingeren daar wil je liever niet liggen. Bovendien ligt iedereen op voor en achteranker om het schip recht in de zwel te houden. Het kost wel een tijdje voor we naar te tevredenheid liggen.
Trijnie en Hennie gaan naar een paar Amerikaanse kennissen op bezoek die hadden ze vorige jaar ontmoet. Hun boot ligt net weer in het water nadat deze vorig jaar plotseling op de kant is gezet. De eigenaar werd ziek had een infectie in zijn knie opgelopen en moest naar huis in Amerika voor behandeling in het ziekenhuis, daar ontdekten ze problemen met kanker en ik meende ook nog hart problemen ja en dan moet hier niet zijn. Maar ze zijn weer terug nu in het water blijken er allerlei problemen met de boot te zijn na negen maanden op de kant gelukkig was hier een jachtwerf en kon de boot er uit, de diesel motor doet het niet, de buitenboord motor van de bijboot lekt benzine dus er wordt een beroep op ons gedaan.
Ook was van de bijboot het zitbankje overboord gevallen van aluminium dus dat zinkt in 13 meter diep water Trijnie heeft er nog een tijd naar gedoken maar hier in de haven is het water zo troebel dat ze niets kan zien onder water. Ik kijk naar de dieselmotor ontdek lucht in de leiding en zie dat er kranen dicht staan geen wonder dus dat is snel opgelost. De buitenboord motor heeft problemen met brandstofpomp die lekt, pakking defect dus eerst bestellen.
17 april Vandaag naar het dorp voor inkopen doen heenweg gelopen het was een flinke tippel bij diverse winkels langs voor inkopen ook bij de lokale markt nog geprobeerd maar alles was al uitverkocht. En denk dan niet aan supermarkten zoals wij die kennen. Het zijn meer buurtsupermarkten met slecht gevulde schappen alleen de hoogst noodzakelijke dingen. De meest noodzakelijke dingen hebben we gekocht maar verse groenten is een probleem bijna niet te krijgen wat wortels en uien en aardappels dan houd het op.
Op de terug weg weten we een lift te krijgen van een lokale visser en zo scheelt het een flink stuk lopen. Dan met bijboot terug roeien naar de boot. Tijd voor een bakje thee en dan krijgen we bezoek van een Nederlander die buiten voor anker lag te rollen hij blijkt motor pech te hebben lekkende kleppen maar de motor technieker zegt de boot moet naar binnen gelegd worden anders kan hij niet aan de motor werken.
De man durft niet op deze drukke ankerplaats naar binnen te varen met een defecte motor wij zeggen dat we hem wel willen helpen maar dat doet hij morgen wel zegt hij. En gaat weer terug naar zijn eigen boot. Maar wat schetst onze verbazing als hij enige tijd later toch op eigen kracht komt aan varen ja de motor deed het weer niet top maar goed genoeg. Ja dan kom je uit Panama en dan heb je deze domme pech, onderweg kwamen de problemen aan licht er was weinig wind en hij wou de motor starten toen stond die enorm te klappen dus motor uit en dan maar zeilend richting de Markiezen hij had er vier weken over gedaan. Als hij achter ons wil ankeren blijkt het anker te krabben met behulp van Trijnie en Hennie ankert hij drie keer maar het anker wil niet ingraven. Uiteindelijk gaat hij toch maar weer buiten voor anker. Wij gaan morgen weg en dan probeert hij het wel op onze plek.
Eind van de middag ga ik met Hennie de berg op, opzoek naar fruit we zien bij de lokale mensen wel fruit aan de bomen en er ook onder te liggen rotten, maar om zo maar een tuin in te lopen vinden we ook raar. We zien de bewoners ook niet anders kun je het vragen. Verder op vinden we mooie grote mango’s we nemen een tas vol mee ook vinden nog een paar avocado’s maar later blijken in de mango’s ook beestjes te zitten we hebben die stukken er uit gesneden maar ze waren niet zo lekker als de eerder gevonden mango’s. in ieder geval hebben we weer wat fruit en dat is wel lekker.
18 april we vertrekken naar het laatste eiland van de Markiezen, Fato Hiva 45 mijl varen. Dit eiland gebruiken we als springplank naar Toamotus Atol eilanden. Maar eerst Fato Hiva met een prachtige baai omringd door prachtige bergen. Eindelijk ook een rustige baai met niet zoveel zwel dat is ook aangenaam. We gaan morgen avond pas varen dus kunnen we morgen eerst dit eiland nog verkennen. Vanmiddag nog lekker gesnorkeld en ook flink verbrand het gaat altijd anders dan je wilt.
19 april Na het ontbijt samen naar de kant geroeid we willen de berg op wandelen naar de top met een mooi uitzicht punt 5.5 km steil klimmen in de brandende zon daar moet je echt een domme Nederlander voor zijn. Als we het bootje afgemeerd hebben en het dorpje inlopen worden we aangesproken door een lokale dame ze heet Angela ze vraagt of we bananen en pompelmoezen willen.
Nou dat willen we wel onderweg naar huis haar begint ze allerlei dingen te vragen over de boten op de ankerplaats ze wil een diner organiseren voor de zeilers voor 20 euro pp of wij de boten willen afgaan om dat te vragen. Nou ja wij zijn vanavond al weg maar we willen het wel doen. We kopen het fruit voor een paar monster flesjes parfum daar zijn ze hier gek op. We leggen het fruit in het bootje en wandelen als nog de berg op.
Het is een hele klim Hennie stopt op een derde van de tocht hij krijgt weer last van z’n rug en gaat vast terug naar de boot wij lopen nog even door het is een zware tocht tegen de steile berg op, als ik het op wil geven zegt Trijnie het is nog maar een stukje we zijn al op twee derde nou dat loog ze we waren nog maar op de helft we hebben het gehaald met de tong op de schoenen.
Naar een plek waar mogelijk mango bomen staan. De mango bomen zijn leeg maar we vinden wel een paar bananenbomen met mooie trossen bananen. Maar ja die bomen zijn wel hoog hoe komen bij de bananen nou gewoon de boom omduwen maar dat valt tegen we moeten nogal kracht zetten voor de boom om valt over een schuine helling Trijnie snijdt met het zakmes de tros van de boom verliest haar evenwicht en glijd een paar meter naar beneden met de tros bananen in de arm gelukkig niets bezeerd. Wel een prachtig uitzicht hier zo hoog in de bergen. En dan weer terug zeulend met een tros bananen. Bekaf terug op de haven nu moeten Hennie zien te bereiken op de boot hij moet ons oppikken met de bijboot Trijnie moet een paar keer flink roepen voor hij haar hoort en dan komt hij ons ophalen.
Toen wij nog op de berg waren is Hennie bij de meeste boten langs geroeid om te vragen of ze mee willen doen aan het lokale diner hij heeft een score van 10 volwassenen en 8 kinderen dat mag je best goed noemen. We willen dat aan Angela melden maar die zit nog in de kerk en dat duurt nog even. Later nog maar een keer op pad om haar te bereiken.
Dat lukt maar nu gedoe over geld ze wil geen dollars accepteren alleen euro’s of lokaal geld maar zijn nogal wat Amerikanen bij die alleen dollars hebben en die komen rechtstreeks uit Panama in hebben nog niet de mogelijkheid gehad om geld te wisselen. Maar ook dat wordt opgelost een Nederlands stel Roos en Hans van de Vagant zegt wij hebben genoeg euro bij ons en spelen wel voor bank.
Wij vertrekken om half zes van de ankerplek om naar de Toamotus te varen het is een fantastische avond helder en vollemaan en een bakstag windje hoe luxe wil je het hebben. Nog 515 mijl te gaan.
20 april De hele nacht geweldig gezeild er was niet te veel wind maar voor ons genoeg snelheid tussen de 6 en 16 knopen. We draaien onze wachten 2 uur op en 4 uur af we moeten even in het ritme komen maar het gaat lekker zo zeilen we de hele nacht door. Ook de volgende dag gaat het lekker we leggen 170 mijl af in 24 uur. Later neemt de wind af en de zee wordt onrustiger. We spinnakeren maar het kost wel moeite om het zeil vol te houden. Daar zijn we de hele dag mee bezig Trijnie stuurt het meest geconsenteerd Hennie en ik dwalen nog wel eens af met gevolg dat de spi invalt. Dan moeten we met veel gedoe de spi weer vol zien te krijgen. Tegen de avond komt iets meer wind zodat de spi er af kan en de genua er weer op kan dat zeilt een stuk rustiger. Rond middernacht zakt de wind er weer uit veel onrust in de boot klapperende zeilen. Erg vervelend en zo zeilen we een grootdeel de nacht door later als ik op wacht zit komt er meer wind. Aan het eind van mijn wacht om een uur of vier maken we 14 knopen snelheid dat wordt oppassen, maar dan komt Trijnie op wacht zij kent de boot beter dan ik en weet beter hoe te handelen. En dan ga ik pitten.
21 April De wind is weer noord van het oosten en wat stabieler we gaan nog steeds goed en hebben 225 mijl te gaan, alleen komen we op het verkeerde tijdstip aan mogelijk gaan we naar een ander Atol dan hoeven we niet een halve dag op zee te wachten voordat we naar binnen kunnen. Wat doe je zo onderweg buiten bananen, mango’s en pompelmoezen eten, we zijn druk met zeilwisselingen spinaker erbij spinaker eraf reef er in reef eruit zo kan je eindeloos je zelf bezig houden.
Vandaag is het weer wisselvallig we raken uit de passaat winden en krijgen fronten over met buien waar soms ook veel wind in zit, gelukkig valt de meeste regen net voor of achter ons zodat we geen regenkleding of zwembroek aan hoeven. In mijn wacht gaat de zweep er over om niet te laat aan te komen bij het Atol 9 á 10 knp. op de teller gaat lekker maar haastige spoed is zelden goed.
Als Trijnie op wacht komt moeten er gelijk reven in we gaan te hard en dan komen we te vroeg aan bij het Atol en kunnen we niet door de pas dat moet rond slack tide dan is het er het rustigst anders kan het er wel 4 mijl stromen en bij tij tegenwind geeft dat een ruwe zee te meer dat de Trimaran alleen op zeil naar binnen kan de buiten boord motor is niet te gebruiken in ruw water.
22 april Mijn wacht begint om 5.30 uur dus gereefd met een gangetje van 5-6 knopen sukkelen we op het rif af. Als we na vier uur sukkelen aankomen zijn we nog een uur te vroeg en kunnen het Atol nog niet in er loopt een harde uitgaande stroom naar buiten dus wij heen en weer zeilen om de tijd te verdoen. Als het tij kentert kunnen we naar binnen zeilen door de pas daarna naar het dorp gezeild en daar geankerd.
Raar zo in ineens uit de zwel van de zee te zijn en rustig te liggen wel na een hoop gedoe met het ankeren tussen de koraal blokken op de bodem. Het is inmiddels eind van de middag nog even gesnorkeld tussen visjes in helder water dan een zoete douche ja douche een colafles met water en gaatjes in de dop geboord zo douchen wij hier de buiten temperatuur is toch rond de dertig graden. happy hour even snoepen en wat drinken 515 mijl gezeild 2.5 etmaal varen.
23 april Vandaag in relax stand. Trijnie roeit naar de wal om stokbrood te halen bij de lokale bakker of supermarkt het is gelukt en ze komt met de buit terug aan boord tijd voor ontbijt. Na het ontbijt gaan we snorkelen in de pas van het rif daar zit veel vis en koraal Trijnie gaat zwemmend vooruit ik ga met de bijboot nu met een motortje van 2 pk er achteraan. Als we in de buurt van de pas komen zien we dat er een felle stroom naar buiten loopt dit is te gevaarlijk om te snorkelen we merken al dat we naar buiten gezogen worden we zijn te laat het tij loopt al uit. Trijnie klimt bij mij in het bootje en dan heeft het motortje flink moeite om ons weer richting boot te brengen.
Als we terug aan boord zijn tijd voor koffie. Daarna gaan Hennie in ik naar het dorpje om daar de omgeving te bekijken en nog wat winkeltjes te bezoeken. Maar liefst vier stuks maar zonder resultaat niet de dingen die we graag willen kopen. Op dit eiland Makemo staat de enige middelbare school van Toamotus alle kinderen gaan hier naar een internaat met boten of kleine vliegtuigen.
Wij maken foto’s van het dorpje en zijn omgeving en van een zeiljacht dat in het volle uitgaande tij naar buiten gespuugd wordt hevig dansend en slingerend gaat het jacht naar zee. De winkeltjes hebben alleen het houdbare voer in voorraad en dan nog minimaal dus veel lege schappen.
Als we weer terug aan boord zijn gaan we anker op, omdat er stevige wind voorspeld wordt gaan naar de andere kant van het eiland om daar aan hoger wal achter het rif te ankeren. De lagune is zo groot als het Markermeer en als je dan aan lagerwal ligt, lig je te stuiteren en dat is niet fijn, bij het overzeilen in dit rustige water moeten constant uitkijk houden voor ondiepe riffen met soms maar een meter water boven zich, die hier bezaait liggen met de zon in rug kun je ze gelukkig goed zien als licht blauwe vlekken als we aankomen op de ankerplek zien we een prachtige stille plek we blijven er uiteindelijk twee dagen er zijn geen andere boten in de buurt, we snorkelen en poetsen de boot maken prachtige wandelingen over de riffen en tussen de kokospalmen die hier op het rif groeien.
24 april Vandaag blijven we liggen in lagune van Makemo aan hogerwal het water is helder en helemaal vlak we gaan naar het ontbijt naar het rif omdat te bekijken er is een groot deel begroeid met kokospalmen en er staan her en der hutjes van de mensen die hier de kokosnoten verzamelen en dan het vruchtvlees (kopra) er uit te halen daarna wordt de kopra in de zon gedroogd en dan verscheept naar de fabrieken die kokosolie uit persen of de kopra voor andere doeleinden gebruiken. Wij wandelen door het begroeide gedeelte van het rif naar het kale rif hier slaan de hoge golven over het rif en stromen de lagune in. Het rif is wel een honderd tot twee honderd meter breed. Het zijn allemaal scherpe koraal brokken en dat is wel een paar meter hoog. Het een mooie wandeling maar ook een flink stuk en over het koraal je moet goed uitkijken waar je voeten neerzet.
We hebben er een tijd staan kijken hoe de zee tekeer gaat en dan steken we het rif over richting lagune om aan de binnenkant terug te lopen maar ook dat gaat niet zo eenvoudig overal stukken koraal of struikgewas waar je omheen moet lopen maar prachtige plekken met turkwaas en blauwe plekken of gewoon een prachtig stuk wit zand al met al de moeite waard. Als we terug aan boord zijn is het tijd voor koffie en na de koffie overboord en de boot poetsen dat is wel nodig. De waterlijn is erg vies en ook onder water hangt er een behoorlijke aangroei van een soort gras. En dan vervloek je die trimaran drie rompen dus zes waterlijnen die gepoetst moeten worden daar zijn we voorlopig wel even zoet mee.
De hele middag gepoetst dan is er weer tijd voor ontspanning een kopje thee en even bijkomen en genieten van deze mooie dag.
25 april Vannacht een hevige kletter bui zo schip weer schoon gespoeld alle zout er weer af voor zo lang het duurt. We blijven hier nog een dag liggen komt beter uit met het weer en het getij waarmee we rekening moeten houden om uit de lagune naar buiten te kunnen zeilen.
Na het ontbijt gaan Hennie en ik het rif verder verkennen nu de andere kant op de eerste honderd meter zijn kokospalmen dan een stuk struik gewas en dan nog honderd meter kaal koraal brokken. We lopen een heel eind over het kale rif op zoek naar stroomgaten dat zijn lage plekken in het koraal hier slaat bij harde wind de zee over heen maar nu valt het mee en zien we alleen de geulen door het rif lopen en aan lagune kant zie diepe inhammen een soort slenken.
Mooi om te zien hoe dat er uitziet we scharrelen weer terug naar de bijboot en roeien terug naar de boot. Koffietijd ja we staan hier met het daglicht op rond 5.30 uur op en dan kun voor koffie tijd al een heleboel doen. Daarna te water eerst snorkelen en dan weer boot poetsen, tijdens het snorkelen krijgen we bezoek van een haai hij observeert ons en laat ons met rust en vertrekt.
Als de boot gepoetst is het al weer thee tijd ik ben helemaal geen thee drinker maar dat wordt je hier wel in de warmte met twee theeleuten om je heen. Trijnie is niet uit het water te slaan ze is nog steeds aan poetsen de waterrat.
26 april Negen uur anker op we varen de lagune weer over naar de andere kant natuurlijk uitkijk houden voor de coralheads zodat we daar niet op varen en natuurlijk de zon in de rug het is nog wel ander half uur varen, dan kunnen we daar door de pas naar buiten. Er staat een flinke stroom naar buiten het gaat met een rotgang maar ook dat gaat allemaal goed we liggen even behoorlijk te dansen maar kunnen dan buiten de stroom komen en rustig verder zeilen. 135 mijl te gaan de volgende bestemming is Fakarafa een van de grootste Atollen. We zeilen alleen op de genua we moeten niet te snel varen anders zijn we te vroeg bij de volgende pas, de hele nacht goede wind we schieten lekker op, om 6.30 zijn we voor de noordpas die is goed aan te lopen daar kunnen zelfs Cruiseschepen naar binnen en het toeval wil dat net het Nederlandse schip Maasdam binnenloopt net voor ons uit.
17 april Eigenlijk zijn we veel te vroeg het tij loopt hard naar binnen en wind is pal tegen dat wordt dus kruisend door de pas, het gaat fantastisch geen hoge golven dus zeer relaxt. Om 9 uur pikken we een mooring op bij het dorp dan de bijboot over boord om vervolgens naar de kant te roeien en boodschappen te doen helaas lukt dat maar ten dele, ook hier geen verse groenten wel stokbrood en een aantal andere boodschappen gehaald o.a. kip en hamburgers en koffie eerste levens behoefte voor mij.
Ook nog even bij de bemanning van het cruiseschip langs gegaan om te vragen wie de kapitein is er is een Terschellinger man die er als kapitein op vaart alleen nu niet. Het dorpje wordt overlopen door de toeristen van het cruiseschip een drukte van belang, nu is er niet veel te koop voor hun hoofdzakelijk zwarte parels en houtsnijwerk.
Wij roeien terug naar Yana gaan voor de tweede keer ontbijten vanmorgen de eerste keer om 6 uur en nu om 10 uur het nog een keer dunnetjes overdoen. Dan de mooring losgooien en zeilen we de lagune over naar de zuidpas zo’n 35 mijl een vijf uur varen en nartuurlijk weer op de uitkijk staan om Coralheads te ontwijken en als we er zijn het anker er in, nog even overboord om af te koelen. Niet te lang er zwemmen haaien rond de boot ze doen niets maar eind van de dag is het hun voedertijd.
28 april we liggen dus bij de Zuidpas van Fakarafa en je schijnt hier fantastisch te kunnen snorkelen in de pas alleen bij het kenteren van het tij anders stroomt het te hard wij gaan direct na het ontbijt op stap met de bijboot naar de pas de stroom loopt tegen en de twee pk motor heeft er een klus aan. Daar overboord en dan met het inkomend tij naar binnen snorkelen mooie koraal riffen met heel veel vis van guppy’s tot haaien een fantastisch gezicht al die kleuren en verschillende soorten vis de haaien hebben weinig belangstelling voor ons gelukkig maar. De stroom duwt ons langzaam verder naar binnen rustig snorkelend heb je genoeg tijd om rond te kijken. Na een paar uur komen we weer aan bij de ankerplaats. Terug aan boord aan de koffie om daarna met de bijboot naar het soort resort te gaan aan de kant het schijnt het oude hoofddorp van de Taomotus te zijn totaal in verval geraakt maar nu in gebruik als een soort duikresort leuk om er rond te scharrelen en te zien hoe de mensen daar genieten van de duik mogelijkheden.
Als we weer terug aan boord zijn gaan we anker op de weers verwachting is dat er slecht weer op komst is met windkracht 6 tot 7 dan liggen te onbeschermd bij de zuidpas we zoeken een goede ankerplek achter een rif met palmbomen in een bocht zodat we geen last van de golven hebben.
29 april we liggen hier mooi beschut de wind neemt in de loop van de dag flink toe tot het grote plezier van de kittesurfers die ook onder de jachtzeilers zitten en nu genieten van de stevige wind. Later gaan Hennie en ik het rif verkennen we roeien naar de wal waar mooie strandjes zijn trekken de bijboot op de kant en gaan wandelen we worden begroet door 3 honden van de lokale bewoners ze blijven ons begeleiden tot we uiteindelijk weer naar de boot gaan.
Maar voorlopig gaan wij wandelen eerst naar het kale rif en dan lopen we door de kokospalmen plantage naar een plek veel verder waar een doorsteek mogelijk naar het buiten rif daar nog een tijdje rondgescharreld en gekeken naar de fikse branding die op het rif stuk slaat, het waait inmiddels 6 bft. weer terug naar de bijboot al de tijd begeleid door de drie honden ze zijn niet vervelend lopen hooguit voor je voeten. Aan boord gaan we klussen verlichting repareren bedrading die is onderbroken, de boel anders aangesloten en het doet het weer. In de stuurautomaat een nieuw motortje geplaatst de oude was defect geraakt. En dan een beetje sudokuen.
30 april Nog steeds harde wind en regen ook de zee is flink toe genomen we zien de grote golven op het rif beuken. Eind van de morgen gaan Trijnie en ik weer naar de wal een stuk wandelen ongeveer de zelfde route als gisteren veel andere mogelijkheden zijn er ook niet.
Nog even langs het lokale restaurantje om te vragen of we daar van avond kunnen eten. Alleen de zoon is thuis zijn ouders zijn inkopen doen maar kunnen niet terug varen vanwege de harde wind maar wanneer ze terug komen is onbekend. Helaas geen diner voor ons dan maar onze eigen creativiteit uitleven. Juist nu er veel er veel schepen voor anker liggen is jammer dat het restaurantje gesloten is maar als niets in huis kun je klanten niets voor zetten. Verder een luie dag beetje lezen kokosnoot slachten en opeten je moet toch wat doen.
1 mei Vandaag maar weer hangen de wind is nog steeds hard dus maar wat lezen en sudokuen en wat klussen aan de boot en zo gaat de dag voorbij.
2 mei Het weer knapt op we gaan verkassen eerst naar een plek waar een lokale bewoner groente verbouwd het is zo’n 10 mijl van het dorp. Net achter een landpunt kunnen we ankeren. Als we er liggen te stuiteren de golven draaien net om het hoekje en rollen dwars over de ankerplaats er liggen hier meer schepen ook die liggen te rollen. We gaan met de bijboot aan land en zoeken de tuinder op in zijn tuin nou ja wit koraal zand met wat miezerige plantjes hij verbouwt en verkoopt de groenten aan restaurants op het eiland en aan zeilers, nu stelt die horeca hier niet zo veel voor maar voor hun begrippen zijn dat grote afnemers. Helaas komen we net te laat alles is al verkocht misschien volgende week weer maar daar hebben wij dan niets aan.
Dan anker op naar het dorp waar we in het begin ook geweest waren. Daar liggen ook veel schepen te schuilen voor de harde wind het is er druk dat maakt het ankeren niet makkelijker bovendien liggen er veel koraalkoppen die je liever niet beschadigen wilt. Dus zoeken naar een plekje Trijnie gaat met snorkel overboord om aanwijzingen te geven we moeten een paar maal anker op en verkassen voordat we goed liggen. Als we goed liggen eerst maar moed indrinken met een kopje thee door al dat verkassen zijn bekaf.
Als we liggen gaan Hennie en ik de wal op zoek naar groenten we lopen het hele dorp door om alle winkeltjes te bezoeken voor spullen maar komen met weinig spullen terug. Dan maar alternatieven zoeken en zo keren we bootwaarts.
3 mei Eindelijk is de wind afgenomen we kunnen we weer anker op. Maar niet nadat Trijnie 6 heerlijke verse stokbroden heeft gescoord en dat om zeven uur ‘s morgens. Dan op weg naar het volgende Atol de zee is rustiger geworden mede door de Atollen wordt de ruwe zee snel weer afgebroken. We gaan als een speer de golven zijn goed te doen en zo schieten we lekker op soms 14 knopen op de teller, onderweg nog even de strijd aanbinden met een ander jacht dat voor ons uit vaart moeten we wel even inhalen zodat wij de mooiste plek kunnen veroveren. Na vier uur zijn we al bij het Atol Toau dit vrijwel onbewoonde Atol heeft een prachtig false pas dit is pas waar je wel in kunt varen alleen kun je niet de lagune invaren achter de ingang liggen zeer ondiepe riffen maar die zijn werkelijk prachtig, geweldig mooie riffen in ondiep water met alle vissen die bedenken kunt van guppy tot haaien in alle kleuren van de regenboog je weet niet waar de je kijken moet.
We snorkelen uitgebreid in dit mooie gebied een top plek. Na ruim een uur ben ik wel uit geflipperd en als ik weer aan boord komt Hennie even later ook Trijnie is niet het water uit te slaan. We hebben een school vissen gezien allemaal dezelfde met het zelfde schooluniform duizenden één grote wolk van vissen en denk maar niet dat je er een pakken kan als je hand uitsteekt zijn gelijk weg.
Dat dit zo’n bijzondere plaats is bedachten een paar lokale mensen ook en die zijn hier een restaurantje begonnen er staan drie huizen en een restaurant en dat loopt goed veel zeilers die hier komen gaan uit eten en roemen over het de kwaliteit.
4 mei Het wordt een vroegertje 5 uur op we gaan naar Moorea en moeten of nu gaan of de komende dagen zonder wind naar Moorea varen. Dus vandaag vertrekken 235 mijl te gaan. De verwachting voor vannacht aan trekkende wind met kans op buien en een hoge zee zwel dat belooft wat. We vertrekken met een mooie rustige zee duurt de hele morgen maar in de middag veranderd het de wind neemt toe en ook de zwel en we komen uit de luwte van de Atollen.
De zee wordt ruw en de zwel hogere en langer we liggen wel behoorlijk te rollen, maar met een gangetje 9 á 10 knopen op de teller we stuiven er door. Later in de nacht komen er donkere buien over sommige met regen de wind wordt dan onstabiel reven en ontreven. We zijn de hele nacht in de weer althans wie er wacht heeft meest bij de wisseling moet er actie ondernomen en dan zijn toch twee van ons wakker en kun je het samen aanpakken met de zeil aanpassingen.
In de morgen wordt de wind weer harder doordat we nu last van de turbulentie van Tahiti krijgen ook de golven worden onstuimiger er wordt van alles door de kajuit gesmeten, inclusief ik zelf wordt van de bank gelanceerd en om de chaos compleet wordt mijn reistas over mij leeg gekieperd hoezo een tri ligt altijd rechtop. We moeten onder Tahiti door naar Moorea en eenmaal binnen het rif daalt er een weldadige rust over het schip en vergapen ons aan het prachtige eiland en laten om 9 negen uur het anker vallen in Cooksbay. Zo nu even bijkomen 235 mijl in 28 uur afgelegd gemiddeld 8.4 mijl per uur.
Hennie en ik roeien naar kant voor stokbrood en hopelijk groenten te scoren in een voor hier grote supermarkt. Het is er allemaal wel maar de prijs!! Drie kleine kropjes sla 12 euro drie witlofjes 12 euro potje nescafe poeder koffie 18 euro maar een groot stokbrood 53 cent.
Ik laat me verleiden om een literbak ijs te kopen voor 8.50 euro dat wordt smullen Trijnie zet grote ogen op als we met het ijs aankomen maar smult ervan. We kopen het hoogst noodzakelijke en morgen gaan Trijnie en Hennie inkopen doen voor hun verdere reis omdat je niet dichterbij een supermarkt kan komen dan hier.
5 mei We liggen nog in de mooie ankerbaai van Moorea gistermorgen toen hier binnen kwamen lag dat mooie klassieke zeiljacht uit 1931 die we in het begin ook al gezien hadden in de baai. Ik roei eerst maar naar kant voor een fris ontbijt ja je raad het stokbrood lang leve Frans Polynesië. Als we na lunchtijd het anker ophalen om naar een andere baai te varen. En we komen buiten op zee zien we een fikse bui onze kant op komen.
Het is niet zo ver naar de andere baai maar we moeten kruisen en dan schiet het niet zo hard op als we het maar droog houden. Het wordt een race tegen de klok of beter gezegd tegen de bui wie is sneller. We varen de andere baai binnen en net als we het anker er in gooien barst de bui los. Het plenst de wind haalt even flink aan maar we liggen goed in prachtig helder water.
Wel hebben nog snel ons wateropvang zeiltje gespannen over de kuip en vangen twee jerrycans met water op zo dat is weer binnen. Kunnen we voorlopig weer douchen en kleren wassen is altijd welkom. En dat is het mooie van hier bui voorbij en het is weer mooi weer. We kunnen weer snorkelen en klussen aan boord.
6 mei in deze baai zijn weer andere rituelen hier gaat brood op bestelling dus brood voor de volgende dag moet je bestellen. En dan de volgende morgen tussen 6 en 7uur ophalen anders wordt het aan anderen verkocht. Zo ook deze morgen om zes uur roei ik naar de wal om brood te halen en was uit te spoelen onder de douches in het park wat hier is dus twee vliegen in één klap als terug aan boord kom kunnen we ontbijten.
We gaan met z’n allen naar de wal om te informeren voor een rondtour of een auto te huren het geeft nogal wat problemen het resort dat auto’s verhuurd wil het niet aan ons verhuren zogenaamd zijn ze op. Maar we krijgen een telefoon nummer van een verhuur bedrijf wat aan de vorige baai lag maar geen probleem ze pikken ons wel op. Nu gaan we een wandeling maken naar uitzichtpunt zoals Hennie dat noemt. Eigenlijk hadden bij mij alle alarm bellen moeten gaan rinkelen als Hennie zoiets voorstelt meestal wordt het afzien. Het is maar een paar kilometer zegt hij verteld er niet bij met stijging van 45% en niet over een pad maar door het lokale oerwoud met slecht begaanbare paden nou paden kun je het niet noemen.
Het zijn meer lemen paden overwoekerd met struiken en boomwortels en bezaaid met rotsblokken. De bergrug is maar 390 meter hoog het enige wat mooi is aan de tocht is het uitzicht de rest is gewoon afzien. En als we versleten terug aan boord en achter een bakje koffie zitten kunnen we terug kijken op een mooie tocht. Bovendien begint het keihard te regenen wat een geluk dat we van de berg af zijn.
’s Middags zegt Trijnie zullen we even naar rif zwemmen en daar snorkelen ik zeg dat is goed maar roei ik eerst met de bijboot en ga daar dan wel snorkelen. Want het rif ligt een behoorlijk eind weg dus wij op weg maar het rif was niet echt mooi en Trijnie zegt zullen we richting pas gaan daar is het vast mooier en zij zwemmen en ik relaxt roeiend naar de pas. Maar ook in de pas was het niet bijzonder dan maar naar buiten waar de deining behoorlijk op het rif staat te beuken.
Je gaat met de golven wel op en neer maar moet er niet aan denken dat een golf me met bijboot en al op het rif gooit Trijnie snorkelt er rustig rond ik blijf wel een beetje in de buurt maar ga niet snorkelen voelt niet goed. Ondertussen zijn we een flink eind bij de ankerplaats weg geraakt en ik maar roeien en zij maar zwemmen knap hoor. Voor mijn gevoel zitten we midden op de oceaan. Ook dit rif was niet mooi genoeg dan maar terug naar de boot. We al met al wel twee uur weggeweest en zij maar zwemmen we hebben onze beweging wel gehad. Het is weer een goed bestede dag voor morgen hebben we een auto gehuurd om Moorea rond te rijden.
7 mei Zes uur appél, eerst naar de kant roeien voor brood te halen voor ontbijt en daarna klaar maken om naar de kant te gaan om de huurauto in ontvangst te nemen en dan kunnen we op pad het eiland heeft een weg rondom totaal 60 km lang en nog een paar binnen wegen naar uitzichtpunten. We rijden rond en stoppen bij alle bezienswaardigheden zoals een echte toerist hoort te doen. Ook komen we zo bij de Belvidaire een belangrijk uitzichtpunt met een aantal wandelingen op de berg. We nemen een korte wandeling maar met een allemachtig beroerd pad van een modderachtige grond en overwoekerd met boomwortels we lopen de route naar het uitzichtpunt en dat was matig mede door de bewolking.
Als we terug bij de auto zijn gaan we weer op weg overal nog stopplaatsen o.a. bij oude plekken waar de eerste bewoners geleefd hebben met daar herstelde leefgemeenschappen. Ook komen we bij een jachthaven vol bootjes die zwaar verwaarloosd zijn mensen die hier naar toe gekomen zijn maar hier al jaren liggen, de bootjes liggen hier te wachten op hun einde.
Iets verder ligt de veerhaven er liggen een aantal veerboten in de haven te wachten dat ze weer mogen varen. Volgens Trijnie moet hier in de buurt een mooie wandeling zijn volgens lonly planet een makkelijk te doen pad alleen een beetje glad bij regen. Ik had onraad moeten voelen helaas niet gevoeld tenminste toen nog niet later des te meer. Het uitzichtpunt was een paar kilometer had je gedacht 6.2 km en 350 meter hoog het laatste stuk gaat 1 km steil omhoog over een glibberig pad van keien leem en boomwortels wat een hel als we na veel gevloek boven zijn is het uitzichtpunt prachtig dat dan wel, het had kennelijk niet zo lang van te voren geregend.
Daar ontmoeten we een franse man die de berg van de andere kant beklommen heeft en die daar een maraton aan het organiseren is van 45 km bergje open bergje af. Hij kijkt ons aan en zegt zijn jullie op die sandalen naar boven gekomen? We zeggen ja hij verklaard ons nog net niet voor gek. Op de terug weg begrijp ik hem. Prijs de dag niet voor de avond gevallen is.
Dus wij beginnen aan de afdaling één groot feest struikelend uitglijdend komen we uiteindelijk beneden zitten onder de modder een bult op mijn scheenbeen door dat ik uitgleed en niet meer stoppen kon de steile helling waar ik achteraf nog een tijd last van gehad heb. Als we beneden zijn hebben we de tong op schoenen, gaan we eerst maar in een bergbeekje ons wassen de klei zit tot aan de knieën zodat we weer toonbaar zijn en alle drek van sandalen afgewassen dan wandelen we weer door het dorpje naar de auto.
Eerst maar een stukje stokbrood we hebben honger gekregen van al dat geklauter. Daarna het rondje over het eiland afmaken en dan de auto inleveren eenmaal terug op de boot een bakje koffie en dan terug denken deze heftige maar mooie dag. Natuurlijk nog even snorkelen en nog naar de kant roeien om in het park nog even heerlijk te douchen een ongekende luxe voor bootvluchtelingen. Tevens twee jerrycans mee om te vullen met water met een trechter onder de douche kop. Dan hebben we weer wat was- en douche water aan boord we hebben wel een watermaker die van zeewater zoet water maakt, dat kan alleen op zee anders gaan de filters dicht zitten. Terug aan boord fris en fruitig.
8 mei Het dagelijkse gebruik roeien voor brood en als ik in het winkeltje met mijn beste frans brood heb gekocht en terug loop naar de bijboot begint het te gieten van de regen het spoelt gelukkig kon net op tijd het bushokje halen om te schuilen met nog een aantal lokale mensen. Als de tropische bui overgetrokken is wandel ik naar de bijboot laat hem eerst maar leeglopen op het strand en dan te water op weg naar de boot waar de anderen al smachtend zitten te wachten dat ik terug kom met het ontbijt.
We gaan de zeilen uitpakken en te hijsen om naar Tahiti te varen dit wordt mijn laatste ritje van deze reis. Als we onderweg zijn hangt er een dikke bui. Ik vraag Trijnie moeten we niet een reefje steken o nee zegt ze die bui is nog zo ver weg. Nou het duurde niet zo lang of het reefje moet er toch in de wind neemt al flink toe en Tahiti ligt in de wind met een paar grote slagen komen we in de buurt. Er staat een zwel van 3 tot 4 meter maar wel een hele lange golflengte het gaat mooi zo alleen als we in de buurt van de pas komt breekt zee op de riffen en de doorgang is vrij smal het wordt dus een spannende passage. Ook dat komt goed en als we binnen de riffen varen lijkt het vredig maar niets is minder waar, de golven slaan over het rif en breken in de lagune waardoor het erg onrustig is in de lagune net of er continu speedboten door de ankerplaats varen.
Het is druk bij Papeete er liggen honderden andere boten voor anker in de lagune allemaal te rollen en te schommelen moeilijk om een goede ankerplek te vinden maar het lukt uiteindelijk. Mede omdat er bijna geen wind is liggen alle boten te draaien achter hun anker. Als we goed liggen gaan Hennie en ik naar de wal om op de jachthaven rond te kijken en boodschappen te doen. En als we weer terug aan boord zijn is tijd voor thee en koffie.
9 mei Auto huren we gaan Tahiti bekijken boodschappen doen voor Trijnie en Hennie voor de volgende trip onderdelen voor de boot kopen. Het zeil wat ik achter gelaten heb ophalen bij de B&B en vervolgens het eiland te bekijken Trijnie gaat niet mee zij blijft aan boord op deze onrustige ankerplaats durft de boot niet onbeheerd achter te laten. Dus gaan wij op pad, de boodschappen lukken aardig maar aan de andere kant van het eiland liggen supermarkten die soms wel 30% goedkoper zijn. We rijden langs havens watervallen en andere bijzondere plaatsen.
En zo scharrelen we het eiland rond o.a. Pititi een soort schiereiland aan Tahiti waar we door een soort landschap rijden als of je door Friesland rijdt een echte boeren en tuinders gemeenschap met ook een lagere temperatuur. Wat opvalt dat het hier zo hectische ten opzichte van de andere eilanden. De huizen zijn eenvoudig op wat uitzondering na maar zijn ook veel krottenwijken veel jongeren trekken van de andere eilanden omdat hier meer te verdienen is als je al een baan kunt krijgen.
Morgen vlieg naar huis, weer vroeg op ik stap de luchthaven in waar ik weer wordt ontvangen met lokale muziek. Ook bij de aankomst was dat zo verder heb ik nergens muziek gehoord buiten de getto blasters. Terug kijkend op deze reis kan zeggen dat ik er van genoten heb en kijk met plezier op de afgelopen weken.