Na 7 weken in Nederland verbleven te hebben ben ik een dag voor mijn verjaardag weer aan boord in Curaçao. Het leven in Nederland was mooi maar druk met bezoeken van vrienden en familie en klussen aan ons huis en de winkel.
Weer terug op de boot liggen ook hier weer veel klussen te wachten. Het onderwater schip moet geschuurd en geschilderd. Ook de waterlijnen en de strepen op de romp wil ik schilderden om het schip te verfraaien. En dan nog een nieuwe diepte- en snelheidsmeter inbouwen in de romp.
Ook het zwaard en roer moeten onder handen genomen worden. Met name het roer heeft van de aanvaring met de onder water liggende boom in Amerika toch wel problemen over gehouden dus de hydraulische cilinder moet uit elkaar en nagekeken worden. Het gaat te zwaar. Oorzaak de cilinder is ovaal. Wij, dat wil zeggen Irwin en ik richten hem weer en laten de plunjer een tiende millimeter af draaien en nu gaat hij weer prima op en neer. Ik maak verder het roer en de zwaard kast van binnen helemaal schoon en dan kan Zeezot weer te water. Intussen genieten we, Albertien is inmiddels na 3 maanden Nederland ook weer hier, van de gastvrijheid Irwin Fransen van de Maru. We logeren bij hem tijdens de werkzaam op de werf, want daar is het veel te warm om aan boord te slapen.
En als we na een week klussen weer op het Spaanse water liggen en van de rust en “koelte” genieten, kunnen we de laatste klussen doen en zijn we klaar om Bonaire te zeilen. Daar krijgen we een gast aan boord. Bovendien wilden er al heel lang naar toe om het eiland te bekijken en de Terschellingers Jan en Attie Welten te bezoeken. Een andere, leuke bijkomstigheid is, dat Oeds en Marije van Terschelling op Bonaire zijn voor een duikvakantie. Met hun varen we dan ook naar een mooie duiklocatie bij Klein Bonaire. Vrijdag de 13de hebben we een gezellige ontmoeting met al deze Terschellingers bij het City café in Bonaire.
Zaterdag 14 november en onze gast komt vandaag aan. We hebben voor de komende dagen een auto gehuurd om het eiland te verkennen en ons zelf te verwennen om lekker rond te toeren.
Nog even inkopen doen in de supermarkt, maar net toen we bij de kassa stonden, viel de stroom uit en konden we zonder boodschappen de winkel verlaten. ‘Jammer dan, een volgend keer beter’, zei het personeel,’ want we gaan nu voor het weekend dicht’. Ook dit is Caribies en zo ook in Bonaire.
De volgende dag hebben we de zuidoost route om de zoutpannen gereden en genoten van deze tocht. Uiteindelijk stranden we in een strandtent, waar even later Attie en Jan ook binnen komen. Ze hebben de dezelfde tocht lopend afgelegd, een wandeling van ruim 4 uur.
We zitten nog even gezellig te kletsen en krijgen de uitnodiging om met hun mee te gaan naar hun huis om dat te bekijken en daar nog wat te drinken Het huis oogt eenvoudig en is juist daar door erg mooi geworden. Als we vertrekken rijden we nog even naar het plaatsje Rincon, waar we willen eten bij een speciaal restaurant maar als we daar aankomen om 6 uur blijken ze te sluiten, dat is pech dan maar elders aanschuiven.
De dag erop gaan we naar Gota meer en Washington/Slagbaai natuurpark waar we ook weer een uitgebreide rondtour maken en wat ook zeker de moeite waard is. Aan het eind van de dag zijn we allemaal gaar van de warmte en de indrukken. Wanneer we terug aan boord zijn om een frisse duik te nemen vinden we een briefje in de van Annie Veenstra en Klaas Visser ook Terschellingers, die op Bonaire op vakantie zijn. Altijd weer leuk die onverwachte dingen. We missen elkaar net dat is wel jammer, dan maar snorkelen. We liggen hier prachtig op de rand van een plateau, waar het barst van de vissen. Morgen gaan we uitklaren en varen dan via Klein Curaçao naar het grote eiland.
Update van 7 december 2009.
Van Bonaire naar Klein Curaçao wordt het een makkie. We zeilen voor de wind met alleen de genua uitgerold. We zijn gewoon een beetje lui en het gaat lekker. Bij Klein Curaçao pikken we de mooring op van de Insulinde, een lokale driemaster, die hier chartert. We maken de boot vast en gaan aan wal om het eiland opnieuw te verkennen en aan Elfry te laten zien. We maken een wandeling naar de vuurtoren en naar de scheepswrakken die hier liggen. Voor vannacht geen zorgen, dat we gaan krabben. We liggen veilig aan de zware mooring van de driemaster, denken we. Als we de volgende dag om de boot snorkelen zien we het zware stuk beton en de zware ketting van de mooring op de bodem liggen. Ik zwem zo langs de ketting richting boot en het valt me op dat sommige schakels van de ketting al aardig dun zijn. Ik duik er naar toe en ontdek dat er plekken zijn waar de 20 millimeter ketting nog maar 5 millimeter dik is!! Hoezo…. veilige mooring. Maar we vinden het ondanks dat erg aangenaam daar, zodat we nog maar een dagje langer zijn blijven liggen. Helaas missen we daardoor wel Maru , die de volgende dag vertrekt naar Bonaire op hun verder reis. Aan het eind van de middag komt er een grote kruiser van de kustwacht volgas naar het eiland en we denken nu zul je het hebben. We worden gecontroleerd op drugs door de kustwacht. Maar nee hoor, ze gaan voor anker, de duikflessen komen aan dek en de mannen gaan een leuk potje duiken. Ze vertrekken weer als het donker wordt. Na weer een lekkere nacht gaan we de volgende nog een mooie wandeling maken en vertrekken tegen de middag naar Curaçao waar we water en diesel willen tanken bij de jachtclub op het Spaanse Water. Als we er aan komen liggen er allemaal motorboten voor de pomp zodat we er niet bij kunnen dus dan maar voor anker. Dan halen we later wel water met bijboot met jerrycans, dat kan ook. We gaan inmiddels bijna elke dag om zeven uur naar de wal aan de Caracasbaai. Ik ga met Henk van Zeevonk en Carina een jonge vrouw van 28 die de wereld rond lift hardlopen, en Albertien Elfry en Joke met vaak stel anderen wandelen een stuk naar een strandje aan de buitenkant waar we elkaar weer ontmoeten. En dan gaan we snorkelen bij dit zo genaamde Directiestrandje, dat zijn naam dankt aan het feit dat hier de vrouwen van de Shelldirektie een privestrandje dat toen afgebakend voor de haaien, hadden. Het is alsof je daar in een aquarium zwemt. Mooi koraal, prachtige vissen! Het is werkelijk geweldig en het bevalt ons geweldig. Het is zo lekker zo wakker worden; een eind hardlopen of wandelen en dan snorkelen in glashelder water. Fantastische en tegen negen uur zijn we lekker fris weer aan boord. Waar we hard aan het werk gaan om het schip weer klaar te maken voor het nieuwe avontuur, de plannen zijn als volgt; we varen eerst naar Aruba waar een paar dagen blijven en gaan dan waarschijnlijk door naar Jamaica en vandaar naar de Cayman eilanden vandaar naar Guatemala, de rio Dulce op. Daar willen we een tijdje blijven en dan naar Cuba om nu de zuidkust bekijken en weer oostwaarts richting St. Maarten en dan uiteindelijk weer naar Curacao daar gaat de boot voor een halfjaar op de kant en wij brengen de zomer door in Nederland. Zo zijn op moment de plannen.
Voor Foto’s
http://picasaweb.google.com/syzeezot