Zondag 24 februari

We hebben voor het eerst sinds lange tijd een relaxte overtocht. Vannacht nog wel even extra gereefd voor een zware bui maar die viel mee. Er kwam meer regen dan wind uit. Om een uur of 7 lopen we St. Maarten aan. In de Simpson Bay we zoeken een ankerplek.  De spijker gaat er in en dan wil ik slapen, want daar is vannacht niet zo veel van gekomen. Dan gaan we later wel inklaren en op verkenning uit. Om een uur of tien ben ik weer bij de pinken, Albertien heeft een lekker ontbijt gemaakt eieren met spek, echt m’n zondags ontbijt. Ze had ook de Zeevonk uit Harlingen al zien liggen, daar moeten we naar toe om ze de groeten van broer Hennie en Trijnie brengen. Joke en Henk Bijl van de Zeevonk waren zeer verrast door een boot van Terschelling die ze ook nog de groeten van andere bekenden komt brengen. We hebben gezellig zitten koffie leuten en worden  bij gekletst over het wel en wee en het hoe en het waar van St.Maarten. Daarna naar de douane ingeklaard en bij de jachtclub op het terras wat gedronken tijdens het happy-hour. Dit duurt van brugopening tot brugopening. Je kijkt je ogen uit wat er hier aan luxe schepen in en uit vaart. Ook binnen liggen grote motorjachten te glimmen want er wordt altijd wel ergens door bemanning gepoetst en gewreven. Op een van die schepen staat een zijluik open en daarachter bevind zich een hele fitness-ruimte vol apparatuur. De ruimte wordt overigens nu gebruikt als opslag.

 

Maandag 25 februari

We zijn lui vanmorgen, staan wat later op en duiken meteen overboord om wakker te worden.  Brr……… het water is koud ja maar 25 graden, dat zijn we niet meer gewend. Het was de laatste tijd 27 graden. We raken nog verwend met deze badwater temperaturen. Dan eerst maar eens een lijstje maken van wat ik allemaal aan de boot wil doen in de tijd dat Albertien naar Nederland is. Het wordt een hele lijst en als ik alles op tel schrik ik wel van de kosten die dat met zich mee brengt……. Oef. We rekenen uit dat als ik alles wil doen het zeker 7000 us dollar gaat kosten. Gelukkig lost een deel van het probleem  zichzelf op door dat de meer dan helft niet leverbaar is of een onbekende levertijd van minimaal 8 weken heeft, daar wachten we niet op. Dus alleen wat ik wel kan krijgen ga ik in orde maken en een gedeelte los ik anders op, ben ik ook weer tevreden. Zo vliegt met rondsjouwen in de winkels ook deze dag weer voorbij. We krijgen Henk en Joke nog op de borrel kunnen we ontspannen en aan wat anders denken. We spreken af om morgen ochtend samen (hard) te lopen langs het strand en zoeken de rust op.

 

Dindsdag 26 februari

De afspraak is om 8 uur te rennen maar het giet de hele morgen al van de regen en als het dan op klaart is het al 8 uur geweest. De bijboot leeg scheppen levert al gauw 25 liter water op daar kunnen mooi de was mee doen, want het is zoet regenwater. We gaan hardlopen en wandelen als het weer is op geklaard. Er blijven donkere luchten overdrijven en als we weer terug aan boord zijn begint het al weer te gieten. Dan moet Albertien haar kleren bij elkaar zoeken want ze vertrekt vanmiddag. Nog wat dingen regelen aan de wal en dan is het ook al zo weer tijd om naar de luchthaven te vertrekken, daar gaat alles vlot en we drinken nog een lekkere cappuccino nemen afscheid……tot ziens.

Ik neem de bus terug naar de haven daar aangekomen blijf ik nog even plakken bij de jachtclub en ga dan naar de boot. Het is wel stil zo alleen aan boord ik moet er even aan wennen. En dan ga ik maar achter de pc zitten en schrijf dit verhaal. Het vliegveld ligt op het strand na aan het water. Bij het opstijgen vlieg ik over de ankerplaats en zie Zeezot liggen.

 

Woensdag 27 februari

Klusdag ik heb een hele waslijst van dingen die gedaan moeten worden aan boord en lijst groeit steeds meer. Nu ik er aan beginnen kan en het beeld in mijn hoofd heb hoe ik het hebben wil, gaat het al snel. Ik doe de lastige klussen die veel tijd kosten eerst, afgewisseld met kleine snelle klusjes tussendoor want dan heb ik het gevoel toch wat op te schieten. Ik begin met de schakelaars van het controlepaneel te repareren. Nieuwe kan ik niet krijgen, er is geen passende maat te krijgen dus zit er niets anders op dan herstellen en dat kan gelukkig ook redelijk goed. Verder wil ik er automatische zekeringen in zetten zodat het beter beveiligd is. Voor de afwisseling de boot verlegd we waren wat gekrabd en lagen te dicht op een mooring achter ons. Meteen maar naar het anker gesnorkeld om te kijken af het goed ligt, en het schip aan één kant geborsteld, waar al weer de nodige aangroei plaats vindt, Als ik het bij houd is het een fluitje van een cent. Daarna het hoofdluik los gemaakt. Dat was een zware klus, alle schroeven zaten vast geoxideerd en het waren er maar liefst 19 stuks. Op twee na allemaal gangbaar gekregen. Dan nog de spinakerboom onderhanden genomen, beslag zat vast oxidatie, draait ook weer. Tussentijds ben ik nog even aan land geweest om onderdelen te halen en hoor van Henk van de Zeevonk dat er een loopgroepje is voor vanavond. Daar gaan we natuurlijk heen Het werd een teleurstelling, nergens iemand te vinden. Dan maar met z’n tweeën hard gelopen,nagezeten bij de lokale strandtent en er een hapje gegeten. Ondanks alle vertragingen land ik keurig op tijd op Schiphol. Wel had ik bijna mijn aansluiting in Parijs gemist door vertraging en omdat ik drie keer door een paspoortcontrole moest. Als ik aan kom rennen bij de gate roepen ze net om dat: boarding closes in two minutes. Pfffft Enfin ook in Nederland schijnt de zon en ik heb het niet koud. Zus Janke staat al op me tewachten en we treinen samen naar haar huis. Ook zus Liesbeth komt later nog langs. Het grote bijkletsen is begonnen!!

 

Donderdag 28 februari

De plannen zijn goed voor vandaag. Ik zal er eens een flinke ruk aan geven. Ik heb zoveel regenwater op gevangen in de bijboot zodat ik eerst het beddengoed maar ga wassen. Heb ik weer een lekker fris bed vanavond. Al dat water in de bijboot geeft wel te denken het moet ’s nachts behoorlijk regenen. Vanmorgen schep ik schep er zeker twintig liter uit. Na de was heb ik het nieuwe vluchtluik, een nieuwe marifoon en nog diverse klein onderdelen voor het schakel paneel gekocht. Vervolgens langs de supermarkt voor eten. Ik heb de bemanning van de Zeevonk uit genodigd voor het eten vanavond. En dan aan het werk! Eerst het oude luik verwijderen, alle verf en kit resten verwijderen en als alles mooi schoon is het nieuwe luik passen om af te tekenen voor de gaten. Maar tot mijn stomme verbazing past het luik niet! Het is een halve cm te breed. Hoe kan dat nou? Alles na gemeten en alles klopte waarom is het nu te breed?  Zeker door het nieuwe type. Wat nu? Terugbrengen? Maar dan hebben we geen nieuw luik en deze lekt wat. Ik sta hem al in te pakken, als bedenk ik dat op de douche het zelfde luik zit. Daar zit geen sponning om heen en daarom kan er wel een bredere in, dan zet ik het doucheluik wel bovenop. Het doucheluik er uit gehaald dat zeg je wel eeeeven, maar dat valt altijd vies tegen. Het lukt en dan die eerst maar even passen. Stik, ook te breed. Nou breekt m’n klomp. Hoe kan dit? Ik kijk nog eens goed naar het oude luik en zie dan wat er aan de hand is. Ze hebben op de werf bij het monteren van het luik hetzelfde probleem gehad en het luik aan de zijkanten in elkaar gedrukt. Ja een mooie pers heb ik niet aan boord, maar wel een hamer en een stuk hout. Een aantal flinke meppen en het nieuwe luik past nu wel. Nadat ik er allemaal nieuwe gaten geboord en getapt heb, kit en schroef ik het luik vast. Zoezo dat zit het er weer keurig op. Nu het doucheluik nog. Het oude er maar weer in of toch proberen een nieuwe te scoren morgen? Het is inmiddels vijf uur en de winkels zijn dicht. Ik ga eten maken voor mijn gasten. Het wordt een gezellige avond en morgen zien we wel verder.Vandaag door naar Assen. Het is fijn om mijn ouders weer te zien.

 

 

 Vrijdag 29 februari

Ik zit nog met het probleem van het luik. Geïnformeerd bij een andere firma maar niemand die hem in voorraad heeft. Bestellen kunnen ze hem allemaal moet je wel die 8 weken willen wachten. Dus niet, we gaan binnenkort gewoon lekker zeilen. Zo hard lekken ze nou ook weer niet. Het is maar paar een druppels in de douche en daar kunnen we niet van wakker liggen. We doen het hier voorlopig mee en zien de rest wel in Amerika. De nieuwe marifoon geïnstalleerd en geprogrammeerd. De zenders om ons heen zijn luid en duidelijk te horen en ook het zenden lijkt goed te gaan. Ik kan alleen het bereik nog niet vast stellen. En zo zijn er steeds meer klussen af, het lijstje wordt al een stuk korter. Ik heb het er warm van gekregen, neem een verfrissende duik en poets nog maar weer een stuk van het onderwaterschip. Schokkend hoe hard het hier aangroeit. Ik ga naar de wal om te internetten. Aan boord kan ik helaas geen verbinding te krijgen, netwerken genoeg maar allemaal beveiligd. Aan het eind van de dag naar de jachtclub. Vrijdag is de avond daar voor ontmoetingen en al vrij snel krijg ik een kans aangeboden om de Heineken regatta mee te zeilen. Dat is natuurlijk mooi meegenomen, want dat wil ik graag. Met mijn ouders naar het Museum in Eelde. “s Avonds hoor ik dat  er in verband met de te verwachten storm morgen een beperkte verbinding is met Terschelling. De langzame boot gaat alleen om 18.30 en de Koegelwieck gaat niet om 12.30  maar om 11 uur. Ik boek een kaartje voor de 11 uur.

 

Zaterdag 1 maart

De tijd gaat snel, alweer een maand voorbij. Ik ga vandaag naar Philipsburg, de hoofdstad van St Maarten, op zoek naar een nieuwe fotocamera. Ik zie er zoveel dat ik niet meer weet wat ik kiezen moet Eerst maar laten bezinken. De beoogde, mooie spiegelreflex is wel groot en lastig met mee te nemen. Ik zie een zeer compacte kleine camera’s, bijvoorbeeld de Canon G9 met verbluffend veel mogelijk heden en een scherpbeeld en lekker compact. Na een halve dag in deze stad te hebben rond gekeken ben ik wel even uitgewinkeld. Overigens wist u dat St. Maarten TAXFREE is en het scheelt aanmerkelijk in de prijs denk je dan. Het barst hier dan ook juweliers, foto, parfum, en andere luxe artikelen winkels. Als ik terug bij Simpson Bay ga ik bij het opgegeven schip langs om kennis te maken met de schipper voor de Regatta. Al snel vind ik het schip, spreek de schipper aan dat ik gehoord had dat hij nog crew zocht, maar hij zegt dat hij al voorzien is. Dat is jammer. Het was wel een mooi klassiek schip. Later ga ik weer bij de jachtclub kijken of er nog een ander schip crew vraagt maar niets. Als ik vlakbij Harlingen ben, krijg ik telefoon ook de snelboot van 11 uur gaat niet. Wat nu want er is extra hoog water voorspeld en de auto staat op het parkeerterrein bij de haven van Terschelling en dat loopt dan onder. De sleutel heeft Ellen afgegeven bij het loket in Harlingen en de reservesleutel is nergens  te vinden. Dat wordt dus weg laten slepen want een zoute auto doet het niet meer. Ik ga weer terug naar Leeuwarden en kan pas om 17.30 met de snelboot naar het eiland. Daar vind ik mijn auto hoog en droog terug en rijd via huis naar Midsland, waar de kindertjes gelukkig nog op zijn. Vervolgens ga ik nog even op bezoek bij vrienden. Ik vind het heerlijk om weer in mijn huis te zijn en rommel tot laat door.

 

Zondag 2 maart

Vandaag ga ik niet aan de boot werken. Het is ten slotte zondag. Wel kijk ik een grote acculader van de Zeevonk na.Maar daar lagen zo’n beetje alle half geleiders uit en nog een stel andere componenten, er is geen redden meer aan. Dat wordt afschrijven en ik ga Henk de trieste mededeling doen het apparaat overleden is. We nemen er maar een kop koffie op en gaan vervolgens naar een soort vlooienmarkt voor boten. Iedereen brengt daar van alles heen wat hij over heeft en niet meer gebruiken kan. Ik zoek nog een ander anker maar kan helaas niet de goede vinden. Er is wel veel aanbood van oude zooi, maar het was wel gezellig en je ontmoet er erg veel mensen die allemaal op wereldreis zijn. Als we het gedoe zat zijn gaan we terug naar de boot, en ga ik met Henk en Joke op een wrak duiken. Helaas is het water niet helder en is het bewolkt weer waardoor het zicht ook minder wordt. Er waren wel vissen heb o.a. een grote rog te zien maar het was toch niet bijzonder. Volgend keer beter, ik ga weer naar de Zeezot. Haal de laptop van boord en ga aan de wal internetten en Skypen. Als ik weer terug aan boord ben komen er grote buien opzetten. Tijd om ons wateropvangzeil uit te proberen om zo de tanks met regenwater te vullen. Dat was in eerste instantie geen succes, want met dikke buien komt er ook dikke wind met het gevolg dat het zeil zo staat te fladderen in de wind dat er geen water in komt. Later als de wind wat afneemt en ik het zeiltje meer gefixeerd heb, gaat het beter. Alleen is door al het gewapper de slang los gegaan en het water over het dek weggelopen. Zo heb ik nog een lege tank. Enfin volgende keer beter. Klusjes in en rond het huis gedaan. Op bezoek bij vrienden en nog een keer naar Hester en Iense in Midsland. Ávonds met Ellen en Hester gezellig en lekker uit eten geweest.

 

Maandag  3 maart

De stuurkolom met het stuurwiel is aan de beurt voor onderhoud. Dit wil ik al heel lang, maar blijft er steeds bij en nu is het dan zo ver. Met het nodige beleid alle schroeven los gemaakt, dat gaat gelukkig goed, er niets breekt af. Dan haal ik de onderdelen uit elkaar en zie ik afgebroken tanden van de tandwielen in het huis liggen. Ik wordt er even stil van. Het stuurwiel draait goed en er de kraakt niets, dat kan zoiets toch niet. Ik kan er ook letterlijk niet goed bij en haal daarom de rest ook maar uit elkaar. Gelukkig er mankeert niets aan de tandwielen. Waarschijnlijk zijn de losse tanden een erfenis van de vorige eigenaar. Heeft hij vergeten ze er uit te halen bij het vervangen van de tandwielen. Er zit erg veel corrosie op de kolom. Dat schoonmaken wordt een hele klus, toevallig heeft de Zeevonk een flex aan boord en die mag ik lenen dat scheelt een heleboel krabben en schuren.  Na een uur heb ik de boel schoon geslepen en dan gaat nog alles in de epoxy grondverf en ziet het er al een stuk beter uit. Ja verf moet drogen zelfs epoxyverf en daar heb ik geen geduld voor.  Dus ga ik maar de scepters, de preek- en hekstoel van RVS poetsen want met zeewater kom er zelf hier vliegroest op. Ook dit is nog een hele klus, maar als het dan klaar is blinkt de boot er weer over. Ik doe er voor de zekerheid ook nog wat vaseline op ter bescherming. Inmiddels is half vijf en ik ga er maar even bij zitten met een rum-cola en geniet van het uitzicht op deze ankerplaats. Er komen veel jachten binnen die mee doen met de Heineken regatta om St. Maarten  Bij de huisarts langs in verband met mijn knie. Ik ben de laatste patiënt op deze plek. Ze gaan verhuizen en zijn druk bezig met inpakken. Ik repareer de carport, die door de stormen ontwricht is en zoek de dingen bij elkaar die ik mee naar de boot moet nemen. Ga dan weer op bezoek bij vriendinnen.

 

Dindsdag 4 maart

Het giet van de regen. Zal ik opstaan of maar blijven liggen,? Ik sta op kijk naar buiten. De moed zakt me in de schoenen. Het lijkt Nederland wel, één grijze grauwe lucht. Nieuwsgierig kijk ik in het regenopvangzeiltje, maar het giet niet het  miezert, dat zet ook geen zoden aan de dijk. Toch nog even in bed, maar na een half uur is de rust weg dan maar opstaan en aan het werk. Ik wil de stuurkolom schilderen maar helaas kan ik dat wel vergeten. Dan ga ik de wc onderhanden nemen. Die werkt niet goed na hem te hebben gedemonteerd blijkt hij vol met kalkaanslag te zitten, als ik hem helemaal gereinigd en in elkaar geschroefd heb blijft hij lekken. Er zit een scheurtje in het huis bij een schroef. Gelukkig heb ik drie reserve pompen en kan ik het vlot verhelpen. Dat is weer klaar dan naar de wal om te internetten en te skypen met Albertien . Daarna ga ik nog bij de Zeevonk langs en Henk staat op het punt om naar de watersportzaken te gaan kan ik mooi even mee. Niets gekocht, kon het goede niet vinden een volgend keer maar. En zo vliegt ook deze trieste dag voorbij. Albertien mist niets nu ze in Nederland zit. We hebben gewoon geen top weer, de mensen hier klagen ook al. Met de 7uur boot naar de wal. Via het ziekenhuis in Sneek waar ze naar mijn knie kijken en me donderdag terug willen hebben voor een MRIscan, ga ik naar Joure . Daar heb ik een afspraak met een vriendin uit Lelystad. Vervolgens ga ik door naar Meppel voor een dagje met Janke.

 

Woensdag 5 maart

Ik ga vroeg op pad.Gasfles laten vullen bij Budget Marine dan kunnen we weer vooruit met de kookacties. Ja, niet dus. Deze flessen kunnen ze niet vullen zeggen de heren, dat is balen. Gelijk even horen bij Water Wereld of de bestelde luiken al binnen zijn dan kan ik die ook monteren. Dat is pech ze zijn nog niet binnen, ik moet het eind van de week nog maar eens proberen. Nu ga ik weer teleurgesteld naar huis. Geen luiken, geen gas, maar het is droog en dus kan ik in ieder geval weer schilderen. Als dat klaar is moet ik maar van boord anders zit toch iedere keer aan de verf om te kijken of het al droog is. Vanmiddag naar Philipsburg kijken of ik een externe harde schijf kan voor de laptop kan vinden. Ik wil deze opnieuw instaleren maar dan moet ik eerst wel alle programma’s en data opslaan. Ik weet de hand te leggen op een externe Harddisk 120 gig voor 99 us dollar, en daar ben ik erg blij mee. Terug bij Simpson bay blijkt een ander mijn bijboot met zijn ketting verankert te hebben dat wordt wachten dan maar bij de jachtclub een biertje halen en kijken of er nog bemanning voor de Regatta gevraagd wordt. Wel een biertje, maar geen race boot. Een heerlijke dag met zus en familie.

 

Donderdag 6 maart

Ik hoor mijn naam roepen achter de boot en zie tot mijn verassing Sietse en Eldert van de Dolfijn in hun bijboot. Ze waren gisteravond al binnengelopen, maar ik was niet aan boord. Nu wel dat is weer gezellig weerzien. Ze moeten nog inklaren en ga met Sietse mee naar de douane. Ik ken de weg immers al dat is alleen maar makkelijk en verder kunnen gelijk wat spullen kopen. Het is druk bij douane. Allemaal mensen die voor de regatta hier naar toe komen. Sietse staat in de rij te wachten en hoort van een paar Zweden dat ze een bemanningsprobleem hebben. Hij zegt tegen de Zweden, ik weet wel iemand die graag mee wil zeilen en roept mij er bij. Na een kort gesprek zeggen de Zweden, dat we moeten wachten tot vanavond  dan komt hun schipper en die moet bepalen of ik mee kan racen. Hij komt uit Amerika ingevlogen net als nog twee andere zeilers. We spreken af dat ik vanavond bij hun langs kom om te informeren. We spreken af om 9 uur, maar als ik om 9 uur kom is de schipper nog niet aan boord. Problemen aan de wal, kom over een uur maar terug wordt er gezegd. Dan ga eerst het feest wat er is aangericht voor de regatta. Het is er erg gezellig maar ja ik heb een afspraak met de Zweden en ga er toch maar naar toe. Het is inmiddels 22.30 uur de schipper is gearriveerd en na een gesprek zeggen ze dat ze me graag mee willen hebben. Ik blij en hun blij. We spreken af morgenochtend om acht uur. Ik vraag naar de problemen van de schipper aan de wal en hij zegt dat hij geen watertaxi kon krijgen om aan boord te komen, want de motor van hun bijboot was stuk. Had ik dat geweten had ik de man om acht uur al op kunnen halen. Ik neem de defecte bijboot mee om zolang achter de Zeezot neer te leggen die hebben we morgen toch niet nodig. Op naar Sneek. Na de scan rijdt ik door naar Nijmegen en ga ik eten met een vriendin. Heerlijk. Daarna nog even door naar een andere vriendin om,  om 24 uur tevreden aan te komen bij mijn logeeradres. Ook daar klets ik bij en zo wordt het laat.

 

Vrijdag 7 maart 

De  grote dag. De Heineken Regatta van St. Maarten! Het zal wezen! Ik heb er zin in en ga nog even brood halen voor de mannen met  hun bijboot. Ja, daar was de motor van stuk maar ik ben al vroeg wakker en ga toch even kijken of ik het euvel kan vinden. Na wat zoeken ontdek ik wat er mis en heb ik de boel weer aan de praat. Dus neem die bijboot mee om brood te halen. Het is half acht s’morgens en bij de supermarkt krijgen ze pas mooi half negen brood. Dat komt niet uit we hebben om die tijd gepland om weg te varen. Gelukkig weet  ik nog een hele goede Franse bakker, die erg lekker brood heeft. Tja voor zes mannen die hard moeten werken hoeveel brood heb je dan nodig ? Ik neem in ieder geval veel te veel mee. We hebben er drie dagen genoeg aan, maar zelfs de derde dag was het nog lekker. En dan naar de Zweden, die helemaal verbaast zijn dat ik met hun bijboot aan kom scheuren. Ze waren al bij twee bedrijven geweest en die konden hun niet helpen, de motor was echt stuk. Ha Ha !! Na het ontbijt gaan naar de startveld voor de wedstrijd. Het is druk op het water en we zeilen met alleen het grootzeil rond tot twintig minuten voor de start dan rollen we de Genua uit en trekken hem aan. Een knal en hij komt naar beneden, dat is balen. Ik ga naar voren en zie dat een ring gebroken is en dat de vallen boven in de mast hangen. Ik roep hebben jullie een bootmansstoeltje en dat doe ik in het Nederlands. Ja zeggen ze want dat blijkt in het Zweeds hetzelfde te heten. Ze trekken mij de mast in en ik haal de vallen naar beneden. Bedenk wel dat er behoorlijk zee staat en ik mij echt met handen en voeten om de mast moet vast houden, we slingeren namelijk wel een paar meter heen en weer. Maar goed, vijf minuten voor de start zijn we weer in de wedstrijd en maken een prachtige start. We werken erg hard eneindigen als eerste!!! 15 min voor nummer twee dat is pas kicken. Tijdens de wedstrijd hoor ik pas met wat voor mensen ik aan het zeilen ben; oud wereld kampioenen in de Draak en Soling echte cracks. Ik ben de jongenste 57 en de oudste is 67 maar fanatiek. Geweldig om met dit deze mensen te zeilen, en ik kan door mij n acties bij hun niet meer stuk. Vroeg op want de parkeermeter moet gevuld. Dat moet met een chipkaart en daar staat te weinig op .Dus rondjes rijden  voor ik een tappunt heb gevonden. Na het ontbijt, ga ik spul kopen dat naar we hopen de zonnewarmte  buiten houdt en waardoor we toch naar buiten kunnen kijken. Daarna bij een vriendin op bezoek en boodschappen gedaan voor de borrel van vanavond. Bij Joost, waar ik logeer, heb ik vrienden uitgenodigd op de borrel . Zo kan ik veel mensen even zien, want bij iedereen langs gaan lukt me toch niet. Het wordt een gezellige avond.

 

Zaterdag 8 maart

Gisteren het eiland rond gevaren. Vandaag zeilen we aan de noordwest kant en finishen in Marigot bay, het franse deel van het eiland. Maar eerst starten. We zijn al vroeg op het water om terrein te verkennen en zeilen weer op het grootzeil tussen de schepen door. Twintig minuten voor de start rollen de Genua uit, zetten de schoot door en ja hoor het zeil kom weer naar beneden. Het hele bovenstuk van de rolreefinstallatie is uit elkaar geknapt, dat is balen. Niet dralen! Ik grijp het bootmansstoeltje en ze hijsen me weer de mast in om de restanten naar beneden te halen. Dat was niet eens zo eenvoudig want het kapotte stuk wou niet over het profiel zakken maar na veel geschut komt het naar beneden. Nu maar zonder rolreef het zeil gehesen, en vier minuten voor start hadden we de boel weer bedrijfsklaar.. Positie kiezen op de startline en dan valt het schot. We hebben weer een geweldige start. Hoe doen die mannen dat toch? Altijd weer de juiste positie in het veld en ruim als eerste om de boei. Het overstag gaan loopt zeer soepel, we zijn al aardig op elkaar in gespeeld. Het water is erg ruw boven het eiland. We proberen wel zoveel mogelijk in de luwte van het eiland te zeilen om uit de hoge golven te blijven, maar hier heb je valwinden over de bergen dat eist zeer veel oplettendheid en trim. En ook nu gaan weer als eerste over de finish. Deze keer is de voorsprong op nummer twee maar 7 minuten. Ook dit keer weer een mooie race gevaren. Die avond in Marigot blijven liggen en aan boord geslapen. We hebben een gezellige avond gehad al lag hun drank gebruik ver boven die van mij. We staan in het algemeen klassement op de tweede plaats over alle ongemeten schepen. Via Apeldoorn waar ik een bezoekje afleg door naar Assen. Onderweg laad ik in Meppel nog een werkbank in die naar Terschelling moet.

 

Zondag 9 maart 

Een late start vandaag. We liggen vlakbij nummer 1 van het algemeen klassement geankerd en ontdekken dat deze groep geen fair play spelen. Ze hebben niet de originele zeilen op de boot. Daarnaast halen ze de ankerketting uit de kluis en leggen deze bij de mastvoet en dat is volgens de spelregels verboden. We dienen een protest in bij de startcommissie! Maar we gaan eerst het water op om de start weer te verkennen. Dit keer geen problemen met de Genua en we maken weer een fantastische start! De hele startline ligt vol met schepen, die elkaar liggen te verdringen. Wij zakken bij de leiboei van boven door de startline en liggen zo met de start vrij van het veld, dat elkaar het leven zuur maakt We maken snelheid en starten precies op tijd, gaan dan overstag over stuurboord voor het hele veld langs, zijn weer als eerste om de in de windse boei en weten met deze huurbak met een uitgezeild grootzeil toch op een bezeilde koers vele schepen die voor ons gestart zijn er uit te zeilen. En we gaan, ja het wordt saai, als eerste over de finish! Alle wedstrijden gewonnen ook op handicap en ja ons protest daar weet het comité niet goed raad mee. Ze kunnen het andere schip niet bereiken om de boel te controleren dus trekken wij ons protest in en eindigen als tweede in het algemeen klassement.  Terugkijkend op deze onverwachte Heineken regatta heb ik veel plezier gehad en heerlijk gezeild. Een rustige dag bij mijn ouders.

 

Maandag 10 maart 

Vanmorgen eerst de zeilen weggebracht naar de zeilmaker. Ze zouden nu tijd voor ons hebben dus dat hoop ik dan maar. Er moeten wat reparaties aan gebeuren. Allemaal niet zo erg maar om erger te voorkomen is het beter om het nu te laten doen. Daarna naar de Zweden om wat reparaties te verrichten en dan nog even bij wat kennissen langs die binnen zijn gelopen. Al met weer een drukke dag, waarin ik hier en daar wat mensen geholpen heb met reparaties aan de boot. Hij is weer om voor je het in de gaten hebt. Ik wordt uitgenodigd op de Zeevonk voor de warme hap en ga dan na de koffie weer naar de Zeezot en de kooi in. Ik ga met de snelboot van half een naar het eiland . De auto komt later met de langzame boot. Ik ben nog even thuis. Ellen en Hester komen langs.

 

Dindsdag 11 maart 

Vandaag staat de Dolfijn op het programma. Daar zijn nog al wat klussen, die ik samen met Sietse moet aanpakken. Van het stuurwiel is een stuk van de basisplaat afgebroken, die moet worden vervangen. Daar voor moet eerst het halve ding worden gesloopt. Een klusje dat een halve dag kost. Daarna doen we nog een paar andere dingen. Zo ook de olie verversen van de buitenboordmotor, die hangt tijdelijk achter op het schip met het aftappen. Omdat we er zo raar bijstaan, had ik mijn bijboot er onder gelegd om vandaar uit te kunnen werken, maar er loopt deining in de haven dus dat werkt niet. Dan doen we het vanaf de boot zelf en hangen er een beetje raar bij met het aftappen van de olie en dan gaat het mis. De trechter wil niet door stromen, ik wil de fles waar de olie in opvangen iets naar benden doen en Sietse denkt ik doe trechter wat omhoog. Resultaat: de hele bijboot onder de olie. Al met al is zo de hele dag weer gevuld maar dan zijn ook alle klussen weer geklaard en dat geeft een tevreden gevoel. Na een paar biertjes en lekkere maaltijd gaan ik weer naar de Zeezot om dit verhaal  bij te schrijven.  Het huis schoon achterlatend ga ik voor de boot vertrekt nog even koffiedrinken bij een vriendin. Nu heb ik iedereen op Terschelling gesproken die ik wilde zien. Vandaag reis ik met de trein naar Groningen, waar Liesbeth woont.

 

Woensdag 12 maart

7 uur appél, ik ga eerst hardlopen en ik moet opnieuw op gasjacht, want onze flessen kunnen elders wel bijgevuld worden. Dus ben ik weer vroeg op pad. Sietse en ik brengen de was van de Dolfijn naar de wasserette en kopen wat kleine dingen bij de watersport zaken. Weer terug naar de boten daar nog gepraat over hoe we verder willen varen en dan is het al weer middag. Vanmiddag ga ik even bij de Zeevonk naar de hydraulica van stuursysteem kijken om te onderzoeken wat daar mis mee is. Nou dat wordt een echt oliebad, want overal lekt olie uit. We slopen de stuurpompen uit elkaar. Bij de ene pomp zijn de veren van de plunjers gebroken en de andere pompt werkt alleen één kant op, rare zaak, dat zoeken we nog uit. Eerst maar nieuwe veren zien te krijgen en dat lukt zowaar bij een hydraulicazaak, dat valt weer mee. Nu nog de gasflessen ophalen en de zeilen van de Dolfijn wegbrengen en weer terug naar de boot. Wat doen we met eten we zijn zo druk dat we vergeten inkopen te doen dus dat wordt uit eten. We gaan onbeperkt spareribs eten dat is voor de mannen wel een uitdaging.  Daarna nog even nazitten, en dimdammen over grotere zonnepanelen die ik misschien op de boot wil monteren, want het energieverbruik is toch te hoog.   Een lekkere rustige dag met Liesbeth. Ga zelfs bij en met haar naar de sauna. Heerlijk warm! Want de laatste dagen heb ik het koud. Kennelijk is de zonnewarmte uit mijn lijf.

 

Donderdag 13 maart

Vandaag het probleem bij de Zeevonk verder oplossen. Ook met de hand wil de hydraulische installatie niet werken. Het gaat nog steeds alleen heen maar niet meer terug en we hadden alles al nagekeken. De stuurpompen gerepareerd, het systeem al vier keer ontlucht, maar het wil niet werken we zijn ten einde raad. Het laatste wat nog overblijft de pomp van de stuurmachine zelf, al heeft die er in onze ogen niets mee te maken. Na deze gedemonteerd te hebben liggen we weer in een oliebad en vinden we de oorzaak; resten poetskatoen tussen de kleppen van de stuurpomp daarom verliest deze zijn druk in het systeem. Nou dat was zweten. Ik dacht, dat het een klusje van een paar uur zou zijn, maar het kostte bijna een dag. Enfin het is weer voor elkaar en dat geeft veel voldoening. Ga nog even bij de Dolfijn langs om wat  water op te halen. Ze hebben een watermaker aan boord en kunnen van zeewater drinkwater maken. Mijn tank raakt leeg en ik mag bij hen tanken. Sietse was bezig de nieuwe Genua te hijsen, die hadden ze er nog nooit op gehad, want de oude ligt bij de zeilmaker voor reparatie. Als hij gehesen is, blijk het voorlijk te lang. We proberen van alles maar het zit niet goed. Ik zeg:”trek me maar even de mast in, dan kijk wel of er boven nog ruimte is”. Als Sietse mij op wil hijsen schreeuwt de lier het uit, van smeer mij! smeer mij!  Even later zit ik niet in de mast maar demonteer ik de lier. Na die gesmeerd te hebben draait hij weer als een tierelier. Het is inmiddels donker, dus morgen maar de mast in. Jolanda heeft ondertussen gekookt en ik mag aanschuiven. Dat is mooi makkelijk en ik heb lekker gegeten. Via de kapper ga ik weer naar Assen. Mijn haar is korter dan ooit.

 

Vrijdag 14 maart

Vanmorgen eerst maar weer eens hard lopen, daarna overboord om het zweet af te spoelen en de boot schoon te borstelen. Mezelf zet ik in het sop en dan ben ook ik weer fris en fruitig. Met de bijboot de naar de Franse bakker voor lekker brood, en dan wordt het tijd om bij de Dolfijn in de mast gehesen te worden. Bovenin zie ik dat het voorlijk van de nieuwe Genua inderdaad te lang is, maar met een paar veranderingen aan het beslag kunnen we hem wel goed krijgen. Dus hup de bijboot in en ar de andere kant van de lagoon zo’n 15 minuten varen om een bezoek te brengen aan de watersport zaak aldaar voor kortere harpsluitingen en dan kunnen we de boel weer goed hijsen. De andere lieren hadden ze zelf ook meteen maar gesmeerd zodat alles weer goed en soepel draait. De rest van de dag gaan we ons ontspannen aan de andere kant van het eiland om daar te gaan windsurfen met de jongens van de Dolfijn. Met het dollar-busje gaan we naar het Franse deel van het eiland,want daar is een baai waar je surfplanken kan huren. Helaas staat er weinig wind en die kun je ook hier niet huren. We gaan het toch proberen maar het wordt hem niet. ,uimwinds wil nog wel met de brede plank maar aan de wind wordt het niets, wel hebben we een hoop lol. Als we uit gezeild zijn besluiten Sietse en ik terug te lopen door het Franse deel naar Philipsburg de hoofstad van het Nederlandse deel. Het wordt een flinke tippel van ruim twee uur. Moe maar voldaan komen we aan in Philipsburg en pakken dan een busje naar Simpson Bay om de pizza net te missen want we hadden met de anderen afgesproken om  zeven uur en het is ondertussen……………………………… .Ik ga vandaag op en neer naar Sneek om de uitslag van de mri-scan van mijn knie te horen. Dat had ook wel via de telefoon gekund, want hoewel mijn meniscus horizontaal gebroken is kunnen ze er verder niks aan doen. Dus voor niks uren in de auto gezeten.

 

Zaterdag 15 maart

En nu wordt het tijd om de zeezot te poetsen inwendig Albertien en Ellen en Terry  komen zondag aan boord en dan wil ik alles weer blinkend

schoon en opgeruimd hebben. Dat wordt weer zweten mag straks wel weer gaan zwemmen ik blijf aan de gang. Na een aantal uren me

uitgesloofd begint het er weer op te lijken alles gesopt en opgeruimd. En wat is de boot dan weer groot en wat een ruimte, het is af en toe ook

echt nodig om op te ruimen. Dan met Jolanda  naar de supermarkt voor in kopen ik moet voorraden aan vullen, en zij moet inslaan omdat ze

naar Britse Virgin eilanden (BVI) te gaan en daar is alles veel duurder dan hier. Een heel gesjouw maar het  komt voor elkaar. Aan eind van de

dag maar naar Dolfijn uit genodigd om te BBQ aan boord erg gezellig en lekker. Vandaag komen we met mijn familie bij elkaar in Leegkerk

 voor een uitgebreide lunch als afsluiting van mijn tijd in Nederland. Op het eind van de middag ga ik mee naar Meppel en dan begint het grote inpakken. IK doe het  wel drie keer overnieuw voor ik tevreden ben. Ik krijg alles in mijn nieuwe koffertas, maar…… hij is te zwaar. Dus een deel er uit, maar dan wordt mijn handbagage wel erg veel. Gelukkig willen Ellen en Terry over Meppel rijden en hebben zij nog plaats in hun koffers

 

Zondag 16 maart

 

Ik ga samen met Janke en de meiden met de trein naar Schiphol, want ik vertrek later, dan Ellen en Terry en ik heb al ingecheckt. Het wordt

een treinreis met hindernissen, maar we zijn ruim op tijd. De meiden zijn voor het eerst op Schiphol en vinden het een hele belevenis. Ik

krijg een smsje van Ellen en Terry dat ze vertraging hebben. Komen we straks toch nog tegelijkertijd aan.

Het is zo ver vandaag komen ze aan !!! maar de dag begint goed krijg een Email van de Zweden met een uitnodiging om mee te zeilen in de spring regatta op de BVI nu moeten we daar toch heen en dat is goed te combineren, alleen twijfel ik erg want eigenlijk wil ik ook weer verder zeilen met Albertien en de Zeezot naar nieuwe bestemmingen. Maar eerst maar vandaag nog de laatste dingen opruimen en dan krijg ik van
Ellen een berichtje vliegtuig heeft vertraging en ze is toch al geen vliegheld, zweet, zweet…….   Oke  die komt later. Eind van de middag naar het vliegveld om daar te kijken naar landende vliegtuigen die vlak over je hoofd scheren of vertrekkende kisten die de toeschouwers wegblazen als ze op stijgen, leuk om te zien. En dan zie het vliegtuig van Albertien 20 minuten te vroeg landen. Op naar de aankomst hal om haar te ontvangen. Het duurt nog al voor ze de bagage krijgt geen wonder ze heeft ook zoveel bij zich, ze lijkt wel een pakezel. En dan moeten we nog anderhalf uur op Ellen en Terry wachten. Maar dan zijn we compleet en pakken we een taxi naar de boot. Fijn dat ze er allemaal weer zijn.

Ellen: Zondag 16 maart ’s ochtends om 7.30 op weg naar Schiphol via Meppel, want Albertien wil onze koffers nog even voldouwen en dat is haar goed gelukt. Aangekomen op Schiphol blijkt dat we twee uur vertraging hebben, dus Albertien zou een uur na ons vertrekken, maar kwam een uur eerder dan ons aan. De vlucht verliep rustig. We landen helaas in het donker, maar ik was erg blij mijn vader te zien. We hebben aan boord nog wat gegeten en gedronken en zijn op bed gegaan.

 

Maandag 17maart

De gasten en Albertien moeten eerst nog een beetje aankomen dus rustig aan, maar de weersvoorspelling geeft een hoge zwel op voor over een paar dagen 22 ft of 6.60 meter en dat is flink. Eigenlijk had ik nu willen zeilen maar dat gaat niet door. Dan maar eerst het eiland verkennen. Met het busje naar Philipsburg daar de stad bekijken en flaneren langs de boulevard en winkels bekijken. Dan nog even een biertje drinken bij de jachtclub. En zo vliegt de eerste dag voor hun voorbij.

Ellen: Maandag 17 maart hebben we met Dollar busjes St. Phillipsburg bekeken. Er lagen daar enorme grote cruise schepen en dat was ook wel te zien aan de hoeveelheid winkeltjes. Vervolgens zijn we opjacht gegaan naar een supermarkt met verse groente. Het is makkelijker gezegd dan gedaan om daar verse groente te vinden, maar als je éénmaal de supermarkt gevonden heb, dan heb je zo het loopje. De prijzen zijn er overigens even duur als in Nederland. We hebben heerlijk gezwommen vanaf de boot en ik heb de onderkant van de boot even vrij gemaakt van wieren en pokken. Pap vindt het toch erg benauwd om helemaal onder de boot te hangen.

 

Dindsdag 18 maart

Eerst een koele duik overboord en dan afdrogen en koffie leuten, daarna gaan de boot klaar maken voor vertrek naar Ile Fourchue een klein particulier eiland met een mooie baai en glas helder water, waar je prachtig kunt snorkelen. En dat doen we dan ook, en het is echt een mooie plek. Tegen een uur of drie betrekt de lucht, begint het te waaien en komt er een hoge deining de baai binnen lopen. Tijd om naar Simpson bay terug te varen. Dat gaat dan ook spectaculair met mooie hoge golven. Zonder problemen komen we in Simpson Bay aan. Daar loopt inmiddels een flinke deining en we worden ’s avonds lekker in slaap gewiegd.

Ellen: Dinsdag 18 maart zijn we naar een baaitje gegaan voor St. Bart om te snorkelen. Er was een weerswaarschuwing afgegeven voor de komende dagen ivm een storm op de oceaan, te verwachte zwel van 6 meter. De baai van St. Maarten en de mogelijkheid om de lagune in te gaan maakte het de beste anker plek. Bij de heenreis werden we vergezeld van 20 dolfijnen rond de boot. Tijdens het snorkelen sloeg het weer plotseling om en stak er een enorme wind op. Terry heeft de terugreis dan ook niet als prettig ervaren.

                              

Woensdag 19 maart 

En we willen vandaag naar het Franse deel naar Marigot omdat te bekijken. Eerst pakken we een busje naar Mullet Bay waar we een tijdje op strand hebben staan kijken naar de enorme rollens die daar het strand op rollen. Een prachtig gezicht deze krullers met glazen kammen waar je doorheen kunt kijken. Het lijkt Hawaï wel. Daarna op de duim naar Marigot het plaatsje bekeken en ook hier sloegen de golven over de weg.

Ellen:  Woensdag 19 maart was de zwel ’s ochtends al merkbaar we lagen ligt te rollen. Die dan zouden we naar Margot met Dollar busjes maar die bleken alleen tot Mullet bay te rijden, dus toen zijn we liftend naar het franse Margot gegaan. Aan die kant kwamen alle golven van de oceaan rechtstreeks aan rollen. Het leek toen niet zo spectaculair, maar bij het standje ernaast sloegen de golven mooi tegen de rotsen en op het strand. Margot zelf was wel een heel mooi plaatsje met het lekkerste ijs, gemaakt van verse vruchten. Terry heeft een Amerikaanse bus als taxi geregeld en was helemaal de man.

 

Donderdag 20 maart

De deining is erg fors geworden. Het is dan ook niet leuk meer om te blijven liggen, we gaan door de brug de Lagoon in om daar rustiger te liggen in deze afgesloten baai. Bovendien is het wel zo prettig dat als je niet aan boord bent, dat het schip rustig ligt achter z’n anker ligt want buiten gaat het flink te keer. We vermaken ons prima, beetje rond kijken naar alle gedoe met schepen om je heen.

Ellen: Donderdag 20 maart zijn we de lagune in gegaan, het werd toch wel erg onrustig en iedereen ging naar binnen. Wij konden nog mooi rustig liggen ivm onze geringe diepgang. We hebben wat omgehangen en gekeken bij de brug, waar boten van enkele miljoenen of tientallen miljoenen met 14 man personeel door de brug komen. Alle Amerikanen fluiten en joelen dan “blow the horn”. Een hele belevenis op zich. En een rustige nacht in de lagune.

 

 

Vrijdag 21 maart 

We gaan het eiland verkennen, huren een auto en rijden het eiland rond. Opvallend is dat er nog erg veel gebouwen zijn die door de orkaan beschadigt  zijn en niet opgeknapt worden terwijl het uiterlijk er nog redelijk er uit ziet. We zien er wel handel in alleen nu nog even geen zin. Aan de andere kant van het eiland stappen Albertien en ik uit en gaan met de dollar busjes terug via Marigot naar Simpson  bay. Op de terugweg even bij Zeevonk langs. Na de borrel worden we uitgenodigd voor het eten. Heerlijk! Aan boord wachten we op een seintje van Ellen en Terry, want die moeten we nog van de kant ophalen.

Ellen: Vrijdag 21 maart hebben we een auto gehuurd en de hele noordzijde, het franse deel van het eiland bekeken. Er was een vis en zwemverbod vanwege de hoge golven. We hebben alle plekken van het eiland gezien. Het is jammer om te zien dat er overal troep ligt en dan ook echt overal. Zelf of de meest afgelegen plekken. We hebben hotels gezien die volledig verwoest waren door de orkanen. Halverwege de middag splitsen wij onze wegen en zijn Terry en ik nog verder geweest en ’s avonds zijn we samen uit eten geweest naar de mexicaan met uitzicht in de kuip van de meest dure zeiljachten die ik ooit gezien heb.

 

 

Zaterdag 22 maart

We gaan weer naar buiten. De golven zijn weer afgenomen en bovendien willen nog een eind richting Saba zeilen al is de zee nog erg ruw.  Terry vind het niet prettig zodat we besluiten weer terug te gaan. We ankeren weer op de oude plaats en gaan lekker overboord zwemmen. En in de middag wandelen we naar het vliegveld om de jets te zien landen en op stijgen. Onder het genot van een koud biertje. ´sAvonds uit eten bij de Jazzclub dit nog ter ere van Terrys verjaardag.

Ellen: Zaterdag 22 maart zijn wij via het strand naar het strand gelopen dat onderaan het vliegveld lag. Het is een belevenis om zo’n jumbo jet boven je hoofd langs te zien vliegen ze moeten namelijk 50 meter verderop landen. We zijn achter zo’n private jet gaan staan om te kijken wat voor windverplaatsing het geeft. Nou je waait weg hoor. De vliegtuigen moeten altijd met een bijna lege tank uit St. Maarten vertrekken en vervolgens op een ander eiland tanken. De bergen op het eiland zijn zo hoog dat ze anders te zwaar zijn om over de bergen te vliegen.

 

Zondag 23 maart

De laatste dag voor onze gasten, want hun vakantie zit er bijna weer op (dachten Wij) Na uitgebreid ontbeten te hebben en een aantal keer zwemmen, ja thuis duik je niet zo makkelijk in zee als hier, water van 25 graden bah…….. wat lekker, is het zo ver. Ellen maakt  nog  een heerlijke mangosoep voor tussen de middag. En dan…..op naar het vliegveld, daar aangekomen blijkt er een vertraging van 24 uur te zijn. Vervelend voor onze gasten, maar wat denk je voor ons nog langer met ze opgescheept  zitten daar heeft niemand het over!! Ha,ha! Gelukkig ze krijgen een hotel en diner aan geboden voor vanavond. Dat zit helemaal goed, daar gaan we eerst maar een biertje op drinken op het vliegveld strand bij de piratenbar. Hier heerst voor het eerst voor Ellen en Terry een Caribisch sfeertje. We zitten er dan ook lang. Dan gaan wij terug aan boord en zij zoeken een restaurant uit voor vanavond. Later op de avond gaan we nog op bezoek bij de Camalot, een van de Nederlands schepen , waar we af en toe mee op gevaren zijn.

Ellen: Zondag 23 maart helaas de vakantie zit erop. We moeten gaan. Na uitgebreid 3x gezwommen te hebben moesten we dan toch naar het vliegveld. Daar aangekomen bleek dat het vliegtuig een vertraging had van 24 uur. Er zou voor ons een hotel, diner en ontbijt geregeld worden. We hadden een hotel “op” de landingsbaan en zijn ’s avonds uitgebreid uit eten geweest naar de suszi ( hoe schijf je het ook alweer) bar. We zagen alle vliegtuigen aankomen met hun lichten aan een heel mooi gezicht. Naar een week zout water hebben we genoten van een heerlijke zoetwater douche.

 

Maandag 24 maart

We krijgen een smsje van Ellen nog 12 uur langer vertraging dus komen ze nog even gezellig koffiedrinken aan boord. Wij zijn druk bezig alle ramen van de boot dicht  te plakken met wit gaatjes folie tegen de zon waardoor je toch naar buiten kunt kijken. Dus de boel op maat snijden en dan op plakken. Nu is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het kost erg veel tijd want geen raampje is het zelfde, altijd weer passen en meten. In een paar dagen zit het er allemaal op en het bevalt prima. Alleen als de zon er recht boven staat laat het nog te veel warmte door. Joke en Henk komen ter afscheid bij ons eten. Wij willen namelijk morgen richting de Britse Virgin Islands of te wel de BVI´s zoals ze hier heten

koffie gaan drinken met paaseieren aanboord van de zeezot en hebben nog lekker gezwommen. Aansluitend hebben we elkaar gedag gezegd, zodat ieder zijn eigen weg kon gaan. ’s Avond werden we om 20.45 opgehaald door een taxi en zijn we naar het Ellen: Maandag 24 maart werden we wakker gebeld dat het vliegtuig in ieder geval nog 12 uur vertraging extra had. We zijn vervolgens vliegveld gebracht, nadat we ingecheckt hadden bleek dat we om 00.30 zouden vliegen. Eerst 1.5 uur naar Curaçao, daar moesten we er 1.5 uur uit om dat ze het moesten schoonmaken en tanken. Om vervolgens in 9.5 uur terug te vliegen naar Nederland. Wij waren er samen over eens dat we voorlopig niet weer zo’n lange vlucht zouden boeken.

 

Dinsdag 25 maart

We halen nog de laatste grote investeringen op: een nieuw Cobra anker van 25 kilo en een groot zonnepaneel 135 watt. Het moet er toch maar van komen. Onze huidige groene energie bronnen leveren niet genoeg. De windgenerator heeft  veel wind nodig en de zonnecellen op de buiskap werken wel, maar zitten te vaak in de schaduw van allerlei onderdelen zoals giek, zonnetent stagen en vallen. Nu gaan we achterop iets anders creëren waar we een groot zonnepaneel op kunnen zetten. Het heeft lang geduurd voor we een goede oplossing er voor hadden maar we hebben het licht gezien, ja wat wil je ook met zoveel zon. Eerst brengen we nog weer was weg en gaan dan op jacht naar ontbrekende onderdelen voor het zonnepaneel. In dit geval buizen om het geheel vast te zetten. Makkelijker gezegd dan gedaan, wanneer we informeren blijkt een 5 cm buis van rvs slechts 500 dollar te moeten kosten en dat vinden we te duur. Uiteindelijk maar een aluminium exemplaar gekocht voor 60 dollar, dat is nog te doen. Een Amerikaan die achter me stond bij het afrekenen zei tegen mij je kunt beter gouden buizen kopen die zijn goedkoper dan RVS. Eenmaal aan boord beslissen we pas morgenavond te vertrekken. We zijn nog wat vergeten en hebben nu echt geen zin om weer 15 minuten in de dinghy te zitten. In de avond zijn we met Henk en Joke Bijl van de Zeevonk naar Great Anse geweest daar was een braderie met muziek en dans dat willen we wel eens meemaken. Achteraf viel het een beetje tegen we hebben maar één dansband gezien dat zag er leuk uit en smaakte naar meer misschien de volgende keer.

Ellen: Dinsdag 25 maart hé hé eindelijk we landen om 17.30 op schiphol moe en chagrijnig. Met moeite zijn we naar Leeuwarden gereden door de sneeuw en “bekaf”.

 

Woensdag  26 maart

Brengen we een laatste was weg en kopen de nieuwe bekleding voor de zwaardkast, die we gisteren in alle drukte vergeten waren. Vandaag vertrekken we naar de BVI¨s. Omdat dat het 90 mijl is vertrekken we vanavond en komen dan de volgende dag met daglicht aan en dat is goed te doen. Aan het eind van de middag nog even een afscheidsdrankje met Henk en Joke voor ons alcohol vrij omdat wij de nacht door zeilen en wakker moeten blijven. En dan 18.30 ankerop en op weg er staat een mooie bries windkracht 5 met een hoge zwel maar we lopen er goed door heen met ruim 7 knopen. En zo zeilen we de nacht in dag St. Maarten het was aangenaam. De volgende categorie is de BVI´s

Ellen: Woensdag 26 maart 9.45 boot naar Terschelling en ja hoor 12.00 eindelijk thuis!!!!