De reis naar Suriname een nieuw avontuur van Zeezot.Ovni 39 uit 1989 naar verre bestemmingen.
2019
Het is weer zo ver. We zijn vertrokken voor een nieuw avontuur, dit maal met bestemming Suriname. We hoorden van diverse mensen dat het zo’n leuke bestemming is met vriendelijke mensen en een bijzonder land. We willen het graag meemaken en zijn op 28 jullie vertrokken.
Eerst gaan we naar Harlingen waar Ellen en Terry maar ook Liesbeth met dochter Marleen en Ali met dochter Jardina langs komen om afscheid te nemen. Maar voor we Harlingen binnen lopen en voor de Sasbrug liggen te wachten horen we over de marifoon vrienden van ons oproepen dat ze een motorstoring hebben. We melden de havendienst dat we ze assistentie gaan verlenen.
We pikken de boot Polaris op en slepen die naar de Sassteiger om daar te kijken wat er aan de hand is. De brandstof opvoerpomp heeft problemen, hij werkt niet meer. Er is een klepje defect. Gelukkig heeft Frans, de eigenaar, een nieuwe pomp bij zich want een paar jaar geleden heeft hij soort gelijke problemen gehad.
We vervangen de pomp met het nodige sleutelwerk, zoals leidingen veranderen en de boel aanpassen. Gelukkig is het leed gauw geleden en doet de motor het weer. We kunnen de Noorderhaven in varen en een plekje voor de nacht zoeken. En wij om ons afscheid bezoek te ontvangen.
Het wordt weer een gezellige avond met een hapje en een drankje en veel kletsen. Als het bezoek weer weg is gaan we nog even met Frans en Helma en hun opstappers een afzakkertje nemen. Dit is al de derde avond samen. Ze kwamen op Terschelling langs voor een afscheidsetentje met ons. En de avond erop ook gezellig met een borrel en nu niet gepland langszij na een motorstoring.
De volgende dag gaan we naar Stavoren. Wij hebben als opstappers Carol en Berend mee naar Stavoren. Het wordt een gezellige maar ook drukke dag met veel kletsen en lekker zeilen. Wat schets onze verbazing als we Stavoren binnen zeilen ligt de Polaris aan de steiger en zij zouden naar Makkum varen hoe kan dit? En dan horen we het verhaal, dat ze ons gepasseerd zijn zonder dat wij ze zagen, omdat hun opstappers thuis problemen met hun visvijver hebben, willen die zo snel mogelijk naar huis en hun auto staat hier.
Na ons afscheid met Carol en Berend zijn we toch maar even uit eten gegaan met Frans en Helma. Zo zie maar weer het leven loopt altijd anders dan je denkt. Wel hebben we deze keer geen afscheid genomen ,drie keer was genoeg.
De volgende stop wordt Lelystad nu langs bij collega zeilers Stef en Manon van Long John Silver een Ovni die over een paar dagen vertrekt voor langere tijd maar dan via de Noordelijke route IJsland Groenland en Canada. Ook daar hebben een gezellige avond mee met veel kennis uitwisselen over onze te varen routes.
De volgende dag komt nichtje Hanne hier aan boord om mee te varen naar de Sixhaven in Amsterdam. En natuurlijk krijgen wij op het markermeer ook een hele klont Fontijn kruit aan de kiel en het roer zodat de gang er uit gaat de boel omhoog trekken en het kruit wegplukken en we kunnen weer vooruit komen. De Sixhaven is een beetje de gebruikelijke haven voor ons om Nederland los te laten, de laatste inkopen en klusjes aan de boot te doen de stad nog even in en een dagje niksen.
Dochter Marleen komt nog langs voor een afscheidsetentje en een laatste kus en dan kunnen de trossen los. Het was druk in de Sixhaven alles stond in het teken van de gayparade in dat weekend, de haven lag klem vol.
Wij worstelen ons los en varen naar IJmuiden. Daar nog een paar kleine dingen aan de boot gedaan en wat gewinkeld. Het leeft er niet erg. Aan de haven staan veel panden leeg en het ziet er allemaal wat verpauperd uit, we worden er niet blij van. Morgen kunnen we weg. Het is inmiddels zaterdag 3 augustus. We varen bij IJmuiden naar buiten met een mooie noorden windje langs de kust. Helaas na Hoek van Holland draait de stroom tegen en gaat de wind liggen. Dat schiet niet op. Wat doen we ?? We besluiten op de motor naar Stellendam te gaan en daar te ankeren voor de nacht. Zo liggen we op een heerlijk rustige plek op het Haringvliet.
Zondag vroeg op niet om naar de kerk te gaan, maar om het tij te pakken richting Oostende. De berichten zijn een zwakke wind. Tot onze verbazingstaat er een prachtig bezeild windje naar beneden. Alleen het stuk voor de Westerschelde gaan we op de motor. De wind was even op en ook wel handig met al die scheepvaart om ons heen. Daarna kunnen we weer zeilen naar Oostende waar we om half zeven afmeren.
De volgende dag eerst de boot opgeruimd er lag overal nog wat rond te slingeren na ons wat rommelige vertrek. Nu is alles geordend en op geruimd ’s middags de stad door gewandeld boodschappen gedaan en even een patatje en ijsje gegeten. Morgen willen we door naar Duinkerken. We wachten de weersberichten nog even af en dan gaan we verder.
De berichten zijn goed we verlaten Oostende en zeilen richting Duinkerken. Er staat een stevige wind, daardoor is het hard werken. We moeten laveren tussen de zandbanken voor de kust van Belgie als we voor Nieuwpoort zijn besluiten we hier naar binnen te gaan. Ik heb onderhand de fok al twintig keer dicht gescheurd en daar wordt je bekaf van. Kennelijk oefen ik te weinig dus het is klaar voor vandaag. Morgen waait het hard.
De volgende morgen is mooi stil weer. We zijn vroeg wakker en besluiten toch maar te vertrekken. Alles opruimen onderweg aan boord als we het lange havenkanaal uitvaren en buiten ontdekken dat er toch al behoorlijk wind staat. Maar wij gaan zeilen en na een stevige tocht laveren, komen we tegen de middag aan in Duinkerken. Daar nog even de stad in voor inkopen.
We denken de komende dagen hier vast te liggen om de storm voorbij te laten trekken. Wat schetst onze verbazing de storm blijft nog even uit, zodat wij vertrekken naar Boulogne Sur Mer. Waar we na een motortocht binnenlopen met de gedachte hier vast te liggen.
Als we die avond nog even het weer checken zien dat de harde wind wat opgeschoven is zodat we als we morgenvroeg vertrekken net voor de storm losbarst in Dieppe kunnen aankomen. We zijn net op tijd weg voor ze de sluizen open zetten en er een nare stroming door deze naar vis en meeuwenstront stinkende haven loopt. Verder wordt het een misrekening. Om niet te veel tijd te verliezen kiezen we voor motor-zeilen. We verliezen door de hoge golven en tegenstroom veel snelheid zodat we 13 uur over een afstand van 51 mijl doen, die we al laverend uitgerekt hebben tot 70 mijl. De wind loopt toch nog op naar soms 33knts. Het wordt een vervelende tocht. We zijn dan ook blij dat om acht uur ’s avonds de haven van Dieppe binnenlopen. Er liggen hier wel 20 Nederlandse boten te wachten op beter weer om huiswaarts te gaan.
Hier blijven we een paar dagen liggen om de zware winden over te laten waaien en wat te relaxen. Dat is ook wel nodig. Na zo’n heftige tocht is het wel fijn te ontspannen. Wat ook een probleem is dat we ontdekken dat als er veel wind en golven staan de schroef bij hoge toeren uit balans raakt. Daardoor kunnen we juist als je de motor met veel power nodig hebt, die niet kunnen gebruiken op volle kracht en dat geeft geen fijn gevoel. Weer een onderwerp dat aandacht verdient. Evenals het hoofdluik, dat erg lekt als er solide water over de boot komt. Gelukkig ontdekken we waardoor dit komt en kunnen we dit groten deels oplossen.
Inmiddels liggen we al een paar dagen in Dieppe wachten op een gunstiger wind om naar Cherbourg te varen en dan liefst uit een bezeilbare hoek en niet boven de vijf bft.
Deze site wordt af en toe ge-update
Helaas de depressies razen onder Engeland door en vliegen via het kanaal naar het noorden. Dat geeft west tot zuidwesten wind soms even rustig maar regelmatig 5 tot 6 bft. en dan met de golven die hier snel opbouwen daar wordt je niet blij van. Zo liggen we dan in Dieppe al dagen lang verwaaid. Och, er is genoeg te doen alleen wij willen graag verder. Zo maken we kennis met Gunther en Dagmar van Stine en horen we de verhalen van Max van Hoogtevrees, die net terug is van een rondje wereld. Hij heeft er voor gekozen om de rode zee per trailer te doen. Dat is op een lastige papierwinkel na heel goed gegaan.
We hebben 16 augustus een auto gehuurd om de omgeving te verkennen en even van de boot te zijn want hangen en wachten werkt niet goed op ons humeur.
We rijden eerst naar zuidoosten door de provincie al slingerend richting Rouen maar wel over lokale kleine weggetjes. Het is een mooie omgeving met veel landbouw en veeteelt in dit deel van het platteland van Frankrijk. Boerendorpjes en gehuchten, een leuk gebied om rond te toeren.
Zaterdag naar het langs allerlei kustplaatsen rijden uiteindelijk in Le Havre omgedraaid en al slingerend weer terug naar Dieppe ook dit was een leuke tocht we hebben 460 km gereden in deze paar dagen en heel veel van Normandië gezien.
Het weer systeem schuift op we liggen nog een paar dagen vast hier en beginnen al wortel te schieten. Nu kunnen we dinsdag 20 aug. naar het zuiden.
Fecamp ligt iets zuidelijker en maakt de trip naar Cherbourg korter. We vertrekken ivm de stroom om 4 uur ín de ochtend. Buiten staat nog een flinke swell. We kunnen zeilen al lijkt het soms wel of we iets in de schroef hebben zo langzaam gaat het over de stuurboord boeg. Uiteindelijk het laatste stuk toch maar de motor erbij. Als we om 11 uur aankomen staat Gunter van Stine klaar om ons op te vangen. We krijgen meteen koffie en neutje.
De volgende dag kunnen we op weg naar Cherbourg, we vertrekken ’s morgens om 6 uur. Er staat een lichte aflandige wind dat is mooi als we buiten zijn hijsen we de zeilen maar iets verder van de kust zakt de wind in. De motor stond nog bij en kan de hele weg zijn best blijven doen soms wat ondersteuning van het zeil. Die avond komen we om zeven uur in Cherbourg aan. 13 uur door jakkeren met tij mee en tegen soms meer dan 3 knopen.
Dan het volgende traject naar het kanaal eiland Guernsey. Na veel gedoe over hoe laat vertrekken ivm de gustigste stroom bij Cape la Hageu, klopt na navraag bij de havenmeester mijn plan. 1 uur voor hoogwater Cherbourg er uit en dan langs de kust met een neer naar die kaap daar krijg je dan stroom mee, 2uur na vertrek De wind zal vandaag zwak zijn en eerst WZW en later Oost. Die Oostenwind hebben we nooit gezien, de tegenwind wel en we konden hem net bezeilen. Wel met motor ondersteuning anders zijn we niet met het goede tij bij het eiland. We komen keurig voor donker en kunnen om 20.00 uur vastmaken en om 22.00 uur de binnen haven in daar lig je leuker en rustiger.
Het wordt een kort verblijf in Geurnsey. Er lijkt goed weer moment aan te komen om verder te zeilen naar Brest dus die kans moeten we waar nemen. Het wordt wel een nacht door halen 170 mijl. We vertrekken samen met Stine om 11 uur GB tijd
We kunnen na een uur op de motor gevaren te hebben zeilen, hoog aan de wind. De wind is wat draaierig maar het gaat redelijk. We kunnen zelfs een stuk op met de halfwinder varen tegen de avond gaat die pal tegen staan en wordt zwak, motor aan. Zo rommelen we de nacht door en komen we de volgende dag in de buurt van Brest en daar is het mistig we varen op radar en plotter.
Opeens horen we de hoorn van groot schip loeien in de mist en even later komt een ferry die richting Engeland gaat ons tegemoet. Ik had de grote vlek op de radar al wel gezien maar dat het zo’n grote ferry was had ik niet verwacht in dit smalle kanaal.
Om een uur of twee meren we af in Cameret , want bij Brest loopt het tij hard naar buiten. We gaan in Cameret liggen omdat als we de Golf van Biskaje over willen steken dit een goed vertrekpunt is.
Als we het weer bestuderen zien we dat we beter een paar dagen kunnen wachten dan is de wind gunstiger om over te steken. Nu hebben dan een paar dagen rust. We gaan de volgende dag naar Brest om wat rond te kijken. We trekken min of meer bij toeval al een paar dagen met een stel Duitse mensen op Dagmar en Gunter van zeiljacht Stine. We hebben een leuk contact met ze en regelmatig zoeken we elkaar op.
Nu is het plan om donderdag te vertrekken naar La Coruña we gaan het zien. Regelmatig zoeken de weer site’s op om te controleren of het weer stabiel is. Het is zo ver weer goden zijn ons goed gezind rustig weer wordt er voorspeld eigenlijk te rustig maar de golf kan behoorlijk te keer gaan. De voorspelling is 5 tot 10 knopen wind uit het noorden later iets toenemend. We vertrekken de avond van te voren alvast naar Camaret.
Donderdag 29 augustus om 5 uur touwtjes los en op weg staat een lichte wind zo als verwacht dus eerst maar op de motor het is nog harstikke donker goed uitkijken naar vissersboeitjes die liggen overal rondgestrooid.
Als het naar een paar uur licht wordt tuffen we nog steeds op de motor en hopen dat de wind nog aantrekt uren later lijkt de wind wat door te gaan staan, zeilen er bij en zo motor zeilend verder.
De wind is zuidwest ondanks de voorspelling voor noordenwind. Er loopt een hoge deining uit het westen en we slingeren behoorlijk.
Pas de volgende morgen om 9 uur kunnen we zeilen de motor kan uit. Dit houden we 6 uur vol en dan zakt de wind er weer uit inmiddels heeft de wind die verderop wel behoorlijk door staat wel wind golven opgebouwd die tegen de deining uit het westen opbokst en de zee flink onrustig maakt we worden dan ook flink door elkaar geschud. Het is afzien.
En zo motoren we dan maar verder maar beginnen ons wel af te vragen hebben we genoeg diesel bij ons om de hele golf over te motoren. Alles nog een keer narekenen het moet kunnen net genoeg diesel. Later kunnen we gelukkig nog een paar keer een aantal uren zeilen. Wat een rust geeft dat.
Uiteindelijk komen we na 64 uur varen waarvan 16 uur zeilen aan in La Coruña. Om 21.00 uur meren we af in de haven en dan daalt een heerlijke rust over de boot geen gerol, geen motor die lawaai maakt dat is genieten. Spanje, het is eigenlijk al niet zo bijzonder meer. We liggen hier al voor de derde keer met Zeezot.
De site wordt af en toe ge-update.
De komende dagen zijn de weersvoorspellingen niet zo goed om kaap Finistère te ronden waarschuwingen voor windkracht 6 en 7 geven ze af. En wij willen ook wel wat rust hebben La Coruña is een mooie stad we vermaken ons hier wel even. We fietsen en wandelen hier organiseren een stijgerborrel Zweedse Duitse Engelse Belgische en Nederlandse en een Schot die hier allemaal liggen te wachten dat ze naar het zuiden kunnen dat wordt dus een gezellig samenzijn met al die verschillende zeilers met allemaal een eigen verhaal.
Nou de steiger borrel was een groot succes iedereen is blij met de samenkomst we hebben veel gepraat met elkaar natuurlijk voertaal Engels later nog staan dansen op de steiger het was een groot feest tot om 10 uur de wachtsman van de haven ons komt vertellen dat de muziek uit moet er waren klachten van te veel herrie het was oké we hebben genoten.
’s Avonds om een uur of elf komt Carolien bij ons aan boord ze gaat een stukje meevaren om met deze manier van reizen te leren kennen. Voorlopig is ze nog wel even aan boord.
We kunnen verder het weer is rustiger 7 sept. varen we uit met nog 8 boten naar ria de Camarinas en gaan naar het oude vissersplaatsje Muxia tevens een plek waar de pelgrims vanuit Santiago de Compostella verder lopen naar het einde van de wereld Finistère.
Wij kwamen met een dikke wind hier binnen varen het was een stevige tocht. We blijven hier nog een dag liggen het is nog maar 15 mijl naar Finistère en als we daar de hoek om zijn wordt het een stuk rustiger.
We hebben zaterdag eerst de berg hier beklommen en als berggeiten aan de andere kant naar beneden gehobbeld over de rotsen. En zondag hebben we in dit geval Carolien en Joop een stukje van de bedevaart route gelopen en later over een zandpad de berg overgestoken en dan weer terug naar de haven een stevige tocht 1.5 uur doorstappen.
En zo gaan de dagen voorbij er altijd wel wat te beleven gisteren met andere zeilers uit eten geweest bij een lokaal restaurantje uit eten geweest heel betaalbaar 15 euro pp. Maandag is het zo ver de wind is afgenomen en we kunnen op weg in de baai staat een mooi windje maar eenmaal buiten is de wind op er loopt nog wel een vervelende deining van de afgelopen dagen.
Later komt er wat wind en kunnen we zeilen. Dat duurt een paar uur en dan moet de motor er toch weer bij het altijd alles of niets. We gaan bij boven in de baai ankeren voor een klein dorpje. Bijboot opgepompt en naar de wal we landen op een strandje en gaan op zoek naar een bakker of supermarkt vragen een oude vrouw maar die zegt dat we dan naar het volgende dorp moeten of naar Finisterre we lopen nog wat rond en vinden tot onze verbazing een bakkerij maar gesloten siesta vragen bij de buur winkel wanneer die open gaat hij zegt kom maar mee en hij loopt bij de buurvrouw binnen na aangeklopt te hebben en zegt klanten voor je en zo komen wij aan brood.
We drinken nog een biertje op het terras met Hans en Janette van de Zeevalk een boot uit Schiermonnikoog en varen daarna met de bijboot terug naar Zeezot. We varen al een tijdje min of meer samen op hun gaan ook naar het zuiden ook de Belgische boot Puff zeilt met ons mee naar het zuiden. Dinsdag zeilen we naar de ria Arosa we beginnen met windstil weer maar eindigen met wind kracht 6 met uitschieters naar 7 in ria de Muros en na de baai door geploeterd te hebben in het plaatsje Muros hier schieten we de haven in heerlijk wat een rust na die loeiende wind in de Ria.
In Muros gaan we het plaatsje bekijken het ziet er wat verlopen uit veel leegstaande huizen die te koop staan we gaan wat inkopen doen er is een redelijke supermarkt maar verder is het niet bijzonder rond happy hour komen Jannette en Hans even langs voor een biertje. We spreken af morgen samen verder te varen naar Ria Arosa.
We vertrekken om 10,00 uur er lijkt een mooie wind te staan in de haven naar buiten zeilen omhoog helaas de wind laat het afweten motor aan. Als we verder uit de Ria komen staat er een leuke wind en kunnen we zeilen om de kaap bij Arosa haalt de wind flink aan reven er in we zouden door het noord kanaal alleen nu het zo hard waait en de wind daar pal tegen staat gaan we toch maar buiten om de Ria in. We willen ankeren bij Ribabeira helaas liggen we daar behoorlijk te rollen dus zeilen we verder naar Carminal stevige zeiltocht de wind haalt flink aan eenmaal aan gekomen vinden een redelijke anker plek in het hoekje bij de haven. Het is inmiddels al 19.00 uur dus happy hour schiet er bij in maar met gezamenlijke inspanning maken we een feestmaal met Hans Jannette en natuurlijk Carolien die met ons meevaart. Carolien heeft een sundownwer geregeld en die gaat er goed in.
Vandaag in de relax stand wat rondwandelen in het dorpje inkopen doen hier goed verzorgde winkels dat is een feestje. De meiden Janette en Carolien hebben gezwommen in 14 graden water ik krijg kippevel als ik er aan denk. Verder een rustige dag wat gewandeld en de boot maar weer eens opgeruimd.
Vrijdag 13 sept. dat belooft wat. We varen vandaag naar Rianxo aan het eind van Ria Arosa we weten dat daar een mooie ankerplaats is voor het strand. Daar gaan we naar toe eerst nog even geen wind iets later komt er wind en kunnen we fantastisch zeilen ook Zeevalk gaat met ons mee en later komt de Belgische boot Puff ook naar die plek. Het is een prachtige middag en avond we organiseren een strand BBQ in een pot luk vorm. Iedereen neemt wat te eten en drinken mee. We hebben een geweldige avond met ons zevenen op het strand .
Alleen in de nacht is er een feest in het plaatsje Rianxo met veel herrie van plaatselijke band en D-Jee tot laat in de nacht. Twee van de dames die bij ons waren op het strand, gaan nog even naar de muziek en komen ’s nachts om 3 uur weer thuis. Wij gaan de volgende dag naar een andere ankerplek waar het stiller is, want er is een heel weekend feest daar. Om een leuk stuk te varen door deze mooie ria.
Onderweg worden we opgeroepen door David een Engelsman, waar we al een paar keer contact mee hadden o.a. in La Coruña. Hij gaat met ons mee naar de ankerplaats bij punta Cruz de Breiron naast een golfbaan. We ankeren in een soort doorvaart tussen een eiland en de wal. Wat we vergeten waren dat er een behoorlijke getijdestroom staat. We komen aan met hoog water en het is er op dat moment erg rustig. We liggen er prachtig. Later komt ook Zeevalk er nog bij.
Tot de eb begint te lopen. Er staat een flinke stroom in het kanaal. Wij liggen net op de rand van de stroom en krabben iets, maar verder niks aan de hand. David heeft een nieuw kieljacht met 1.90 mtr. Diepgang. Ik vaar naar hem toe en zeg dat hij in dieper water moet ankeren omdat hij anders aan de grond komt. Hij zegt dat valt wel mee maar om 23.00 uur zie ik dat hij aan de grond zit. Het is bijna laag water dus geen probleem denken we maar het bezorgt hem wel en doorwaakte nacht met zorgen om de boot. Om 6.00 uur gaat hij op een andere plek voor anker. Zo raar kan het gaan.
De volgende morgen varen wij naar Playa area de Cruz aan het begin van Ria de Pontevedra daar liggen we die middag en avond erg rustig mede omdat de oceaan helemaal stil is geen deining en toch op de rand van de Oceaan. We liggen hier samen met Puff en Zeevalk.
Met zijn allen gaan we naar de kant om wat te drinken. Na het eten zien we dat we behoorlijk gekrabt hebben en moeten we in het donker her-ankeren. Dat lukt na bij de vierde keer. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan we willen verder nu Bayona daar willen we een paar dagen blijven en dan met de zwakke noorden wind afzakken naar het zuiden. Eerst naar Viano de Castelo en dan naar Leixoes net boven Porto.
Zo gezegd zo gedaan de eerste tocht was veel motoren in de mist zonder geen wind. Viano de Castelló is een leuk stadje . Ons eerste plaatsje in Portugal. We gaan de stad verkennen en Albertien was hier 4 jaar geleden ook bij een kapster geweest en ook nu gaat ze weer onder de schaar bij deze mevrouw. De volgende dag toch maar door naar Leixos om twee redenen. Er komt slecht weer aan met harde zuiden wind en regen en Carolien gaat hier van boord.
Ook deze trip wordt helaas op de motor afgelegd op zich omdat er geen wind is. Wel comfortabel zonder mist, maar ook erg saai. We doen er 6.5 uur over en komen ’s middags om 14.30 aan. We kunnen afmeren op een van de laatste plekjes in haven die vrijwel helemaal vol ligt met boten wachtend op beter weer. Blij dat we een plek hebben. De volgende dag verhuizen we naar een nog betere plek, zodat de harde wind rustig aan ons voorbij kan gaan.
Wij gaan Porto verkennen. We zijn hier inmiddels voor de vierde keer en kennen de stad al wel een beetje. Het is leuk om er weer rond te scharrelen door het centrum langs Douro en de Porthuizen.
We bezoeken ze niet deze keer. We hebben al eens gedaan en ze vragen toch behoorlijk veel geld voor een product dat ze zelf verkopen. Carolien is nog bij ons en die gaat morgen weg een stedentrip maken met diverse bussen en overal kamperen.
Wij huren een auto om wat rond te rijden en het binnenland te verkennen. We willen eerst nog wat rondrijden langs de Douro met Carolien om haar dan naar de bus te brengen waarmee ze naar Lissabon gaat. We raken verstrikt in de buitenwijken van Porto, de stad is vele malen groter dan verwacht. Uiteindelijk rijden we toch nog stukken langs de rivier. Helaas moeten we nu de stad weer in om Carolien op de bus te zetten. Later rijden we verder langs de rivier.
Het is een butdag vandaag. Het regent de hele dag. We toeren rond maar door de regen heb je er niet het plezier van wat je normaal beleeft aan zo’n rondrit. Helaas het weer kunnen we niet naar ons hand zetten dus we moeten het er mee doen. Tot overmaat van ramp blijkt een wisserblad van de huur auto defect dus toch maar terug naar het verhuur bedrijf voor een nieuwe ruitenwisser. Dat kan niet geregeld, daarom krijgen we een andere auto. Alles overpakken, we hadden al boodschappen gedaan, en na veel papier werk is het geregeld, we kunnen verder.
De volgende dag rijden we naar het zuiden richting Coimbra daar zijn we al eens geweest en we slaan de stad over, we toeren door het landschap. En we gaan uiteindelijk naar een nicht van Albertien die hier al een aantal jaren woont met haar nieuwe partner. De weg er naar toe is niet zo moeilijk maar om bij hun te komen des te meer. Ze wonen op een prachtige plek in de rimboe met zeer slechte toegangswegen, een soort van knobbelige zandweg. Het was nogal zoeken voor we het juiste pad gevonden hadden.
Het is een erg gezellige ontmoeting. We praten bij over het heden en verleden. Hoe ze daar gekomen zijn en over het wonen in Portugal. We horen ook de verhalen over de verschrikkelijke bosbrand die er huisgehouden heeft. We blijven slapen en gaan de volgende dag verder reizen in dat gebied en uiteindelijk met een grote omtrekkende beweging via de wijngaarden in de bergen rond de Douro en langs de rivier terug naar de boot.
Ja, Albertien heeft al eerder aan gegeven dat ze niet over de Oceaan wil. Ze zegt ik beleef niet het plezier aan het reizen. Het valt me tegen, we hebben dit allemaal al een paar keer gezien, de verwondering is er een beetje af. Voor haar voelt dit als een delivery van je eigen boot. Deels herken ik dat wel, ook ik ben niet echt ontspannen, maar ik wil nog graag naar Suriname. Tot nu toe hebben we de beslissingen voor ons uitgeschoven. Allerhande opties komen voorbij, zoals anderen vragen als opstappers om een stuk mee te varen. Wie kun je vragen? Wil Albertien verder op nog wel weer mee? Er komt nogal wat bij kijken en dan een bericht over een zeiler die in Panama, Kuna Yala, vermoord wordt maakt de keus niet makkelijker. Te meer dat we die plek mogelijk willen bezoeken. Wat is wijsheid we lopen er erg over te dubben hoe nu verder……
Enfin, we gaan in ieder geval naar de Algarve en bedenken onderweg nog wat verder kunnen doen. Mogelijk volgend jaar naar de Azoren om daar nog een tijd rond te zwerven. Met pijn in mijn hart laat ik de tocht naar Suriname los. Ook Albertien heeft het er moeilijk mee.
25 sept.
Vanmorgen uitgevaren. Het is heerlijk rustig in de haven na dagen van rukken aan de lijnen. We denken de zee zal wel afgenomen zijn. Niets is minder waar er loopt een hoge swell 3 tot 4 meter desondanks gaan we op weg. Geen wind maar golven schuin achterin we worden alle kanten op gesmeten na een half uur zijn we het helemaal zat en draaien om. Dit is niet leuk meer. We moeten 65 mijl varen met deze zeegang niet fijn, bovendien kan het zijn dat de volgende haven gesloten is vanwege de hoge deining. We kunnen hierover geen duidelijkheid krijgen.
Eenmaal terug in de haven waar zalig rustig is zoeken we de oude plek weer op. Dan dient zich het volgende probleem zich aan ik heb gisteren met cracker’s eten een hoektand beschadigd er knapte wat en dat voelt niet goed. Wij informeren voor een tandarts ze sturen me naar een ziekenhuis met een tandkliniek ongeveer een half uur lopen. Nou dat half uur was 50 minuten flink door stappen 5 km verder. We komen net op tijd binnen voor de afspraak met het zweet op de rug.
Worden gelijk geholpen twee assistenten en een tandarts kijken, foto’s maken nee er is niets te vinden. Ik zeg de tand zit los en ik voel het, heb je pijn? Nee niet echt maar het zit niet goed. Nou ik moet het nog maar 5 dagen proberen en anders moet de tand eruit. Daar wordt ik niet blij van.
We lopen weer terug naar de boot. Ja wat nu te doen? Albertien zit er door heen wil niet nog een stuk op heftige zee varen. We besluiten dat Albertien naar huis vliegt. Ik heb een vriend, Frans, gevraagd met mij mee naar de Algarve te zeilen. De boot laten we in de Algarve overwinteren en ik vlieg ergens in november naar huis.
26 september Albertien is jarig we vieren het vandaag zonder familie of vrienden. Wel een beetje kaal als kado bedenken dat, dat de vliegreis naar Nederland is. We gaan brunchen bij soort bakker eethuisje met allemaal lekkere dingen. En ’s middags pakken we de Uber taxi naar de stad en dat is zeer betaalbaar bijna het zelfde als met de bus. Albertien heeft een Fado optreden uitgezocht. Het is inderdaad een prachtig optreden, we genieten ervan. Als het afgelopen is gaan nog even iets eten bij een lokaal restaurantje. En dan Uberen we weer naar de boot. Toch nog een geslaagde dag.
We gaan nieuwe plannen maken om volgend jaar te kijken wat we nog gaan doen. Hier rondvaren of misschien naar de Azoren, we weten het allemaal nog niet. Komt tijd komt raad, we zien wel
Frans Jeurissen komt aan boord. Nu kunnen we morgen meteen uitvaren naar Fiqueira da Foz. Het is flink mistig als we de haven uitvaren. We zijn nog niet buiten of moeten ruimte maken voor een Cruiseschip, dat uit de mist opduikt. We hadden hem nog niet gezien omdat de radar op een klein bereik stond om de vissers bootjes te ontwijken. Geen probleem we geven het schip de ruimte en wij varen langs de kust naar het zuiden. Op klein bereik van een halve mijl zien we zelfs de visboeitjes met vlaggetjes erop op de radar en kunnen we ze goed ontwijken. Na een aantal uren op de motor komt er wind, die blaast de mist weg en kunnen we zeilen. Als we de haven bereiken komt de mist weer opzetten. Varen we op plotter en radar de haven in en meren af voor het havenkantoor. We willen diesel tanken, maar helaas morgen om negen uur is de pomp bediende er pas en dat is voor ons te laat. We zoeken een ligplaats, eten aan boord en gaan later het dorp in op onderzoek. Er is niet veel te beleven, we drinken ergens een kop koffie en gaan naar de boot terug. Morgen weer vroeg op pad.
Die volgende morgen is al niet veel beter dan gisteren. Het is weer mistig. Gelukkig niet zo dicht, dus goed te doen. Nu willen we naar Penice varen maar er is geen spat wind. We varen de hele weg op de motor en komen aan in een ongezellige haven waar we eerst diesel willen tanken. Maar de pomp is dicht en de havenmeester is nergens te vinden. We zoeken een ligplaats naast een Nederlands schip, dat door een delivery schipper naar Nederland wordt gevaren. De schipper zegt dat hij gezellig is maar we zien hem de hele avond niet terug. Wel komt de politie onze paspoorten controleren, omdat de afwezige havenmeester dat niet gedaan had. Het is een vervelende haven, de swell loopt binnen en veel vissersboten varen er hard naar binnen, daardoor zijn we ’s morgens om zes uur klaar wakker van alle gebonk. We gooien de lijnen los en varen weg.
Gelukkig kunnen we nu wel zeilen en varen naar Cascais. Het gaat lekker en we komen al vroeg aan. We tanken hier 110 liter diesel en gaan door naar Oeiras. De haven van Cascais is vies, vervallen en duur, de andere haven veel vriendelijker en betaalbader. Eenmaal in Oeiras daar afgemeerd op een terras een biertje gedronken en gegeten. Nog even naar een supermarkt geweest voor wat leeftocht voor de komende dagen en dan kunnen we morgen weer op pad.
We vertrekken vroeg om zeven uur nu op weg naar Sines. De eerste paar uur op de motor en dan komt de wind, die houdt hier van uitslapen en wij niet. We willen verder, want er komt mogelijk slecht weer aan met hoge golven. Ze hebben het zelfs over een deining van 6 meter en wij willen voor die tijd om Cabo Sao Vicente zijn om dan relaxt in de Algarve te varen. De tocht naar Sines wordt er een uit een boekje, prachtige wind! We zetten alles erbij om snelheid te houden Grootzeil, Genua op de boom en de Genaker. En zo zeilen we de hele weg naar Sines waar we om 17.00 uur afmeren in de haven.
Nog een dagje doorhalen dan zijn we om het hoekje bij Cabo Sao Vicente. Ook deze tocht gaat goed. We kunnen weer heerlijk zeilen. Alleen wanneer we de hoek om komen, zakt de wind er uit en op de motor varen we de laatste mijlen. In het donker laten we in de baai bij Sagres het anker vallen en net als we goed en wel liggen haalt de wind flink aan. Wij liggen hier goed.
We hebben het gehaald! We zijn in de Algarve. De volgende morgen waait het nog stevig en vertrekken we met twee reven in het grootzeil en ingedraaide genua. De deining is inmiddels aardig hoger geworden. En zo zeilen we richting Alvor. Helaas de wind laat ons bij Lagos in de steek. We motoren weer een stuk, later komt de wind weer terug. Nu uit het zuidoosten en zeilen we door naar Albufeira waar we om een uur of 5 aankomen en in de haven afmeren.
Tijd voor een biertje en dan voor een hapje de stad in. We eten ergens op een terras aan de waterkant en gaan daarna de stad verkennen en komen in het feestgedruis. We beleven een geweldige avond met live muziek met veel meezingers. We genieten. Ook aan dit feestje komt een eind en we gaan terug naar de boot om onze kooi op te zoeken.
De volgende dag eerst maar schoonschip gemaakt. Alles wordt gepoetst, dat is ook wel weer nodig. En dan zeilen we naar Culatra het zandeiland voor Faro. De tocht er heen ging goed alleen bij het naar binnenvaren moest de motor aan de wind was op. Onderweg wel een hoge deining van zeker een paar meter, maar we hebben er geen last van. Het rolt mooi onder Zeezot door.
Voor Culatra het anker er in. Hier liggen nog wel 50 andere boten en we zien geen bekenden. Laten de bijboot te water en bezoeken het eiland. We maken een wandeling over het eiland naar het strand. We eten daar een ijsje en lopen terug naar het dorpje, daar nog een biertje op het terras en dan weer terug naar de boot.
5 oktober
De laatste dag voor Frans. Hij vliegt vandaag weer terug naar Nederland. We varen naar Faro omdat dat het dichts bij het vliegveld is. De boot gaat hier voor anker, maar het bevalt mij niet de grond is stenig en het anker pakt niet. Nog een paar keer proberen, dan een andere plek uitzoeken en daar voor anker. Met bijboot Watervlo Frans naar de stad gebracht. Frans op de Uber taxi gezet naar het vliegveld, dan nog even naar de supermarkt voor eten te halen en terug naar de boot.
Frans nog hartstikke bedankt voor je komst.
Onderweg naar Faro met Frans zijn we aan de grond gelopen ondanks dat we tussen de boeien varen. Het zwaard zit vast in de zwaardkast, dat betekend werk aan de winkel. De klepjes van de zwaardkast verwijderen, kit lossnijden en dan kan ik in de kast kijken wat er aan de hand is. De geleider van het zwaard met veel moeite verwijderd en vervolgens de schelpdieren er tussen uit weten te wroeten, toen de boel weer schoongemaakt en dicht geschroefd.
Morgen komt Sjoerd Hibma mij vergezellen en dan gaan we onder de kust van Algarve zeilen. Eerst Sjoerd een beetje wegwijs gemaakt aan boord van Zeezot. En dan met een zwakke wind richting het oosten naar Aya Monte dat ligt aan de Spaanse kant van de grensrivier tussen Spanje en Portugal. Helaas moet de motor ons wel helpen, de wind is te zwak. Zo we komen eind van de middag aan in Aya Monte en gaan hier de jachthaven binnen voor de nacht.
We lopen ’s avonds nog het stadje door. Er is niet veel te beleven, drinken een biertje op een terras en gaan weer naar de boot. Morgen gaan we de rivier zo’n 20 mijl op om daar twee dorpjes te bezoeken en om te genieten van deze mooie rivier. Helaas de wind is tegen dus op de motor naar boven wel het tij mee en dat stroomt stevig. We komen tegen de middag aan bij dorpjes, ankeren daar en gaan met de bijboot naar de kant eerst naar Spanje, Sanlucar de Guadiana daar geluncht en dan naar Portugal, Alcoutim, om nog rond te kijken en een ijsje te scoren.
Later ankerop en met het tij terug naar beneden, want als we bij de dorpjes blijven liggen verspelen we een hele dag omdat het pas om 14.30 laag water is en dat vinden we zonde. Halverwege de terug weg gaan we voor anker tussen bergen. We beleven een geweldige avond en zitten tot laat in de kuip te genieten van de prachtige sterrenhemel.
De volgende morgen gaan we weer op pad nu terug naar Culatra. Een rustige zeiltocht met iets te weinig wind maar komen tegen 15.00 uur aan bij ria Formosa. Bij de ingang naar het wadden gebied van Faro loopt de stroom hard naar buiten, en daar staat een stevige zwel met matige wind naar de kust, het is dan ook aardig knobbelig in de ingang. Later geankerd bij Culatra en het eiland op gegaan om rond te kijken.
De volgende morgen naar de strand kant en daar naar Farol gelopen over een veel te schuin strand, voel ik later het in mijn heupen. Het was een mooie wandeling in Farol rondgekeken. Daar was niets te beleven, dan weer terug over het strand naar de strandovergang en ook nu daar een ijsje gescoord.
Ja Sjoerd komt om te zeilen dus weer op pad. Op naar Albufeira ook nu nog af en toe de motor bij omdat de wind te kort schiet. We komen om 17.00 uur aan en melden ons bij de haven. Er is nog net een plaatsje vrij wordt er gezegd voor de rest ligt de haven vol met overwinteraars. Dat is wel jammer de schepen zijn meestal niet bewoond. Ik heb hier ook nog even naar geïnformeerd maar het is me te duur om hier te liggen en ik heb Zeezot het liefst op de kant staan als ik er niet ben.
In de avond op stap in Albufeira. Eerst een hapje ergens gegeten en daarna het nachtleven in met live muziek op straat en heel veel toeristen. Het is een levendig gedoe en we vermaken ons prima hier als we tegen elven terug aan boord komen is er nog veel lawaai op de haven muziek en kletsende mensen tot twee uur in de nacht. Tja, het is dan ook weekend.
De volgende rit is naar Alvor ook een soort waddengebied hier. We hebben eindelijk een lekkere zeiltocht er heen. Vinden een mooie anker plek en gaan nog even het dorpje in om rond te kijken en brood te scoren voor het ontbijt. Het is zondag en erg rustig hier. We vinden helemaal aan de andere kant van het dorpje een grote supermarkt en die heeft nog brood, wel een dag oud maar te doen.
14 okt. We maken een uitgebreide wandeling over het plankenpad en later verder over het strand van waddengebied, om uiteindelijk over de pieren bestaand uit grote graniet blokken naar lichtopstanden van de pier te lopen. Een mooie wandeling waar we van genoten hebben. Als we weer terug aan boord zijn halen we het anker op en gaan dan op weg naar Lagos. Waar we na een mooie zeiltocht met stevige wind eerst een slag de zee op, want er is nu eindelijk wind om dan net tussen de buien die voor en achter ons langs trekken tegen 14.30 uur aan te komen in Lagos. We zien Zeevalk liggen en maken een afspraak voor happy hour bij ons aan boord, dan kunnen we bij kletsen.
Wij gaan eerst nog even de stad verkennen en showen aan Sjoerd, je moet toch alles meemaken op deze reis anders kun je er niet over meepraten. Ja en Sjoerd springt elke dag overboord en zwemt dan rond de boot ook al is het water maar 16 graden. Ik krijg er kippenvel van alleen bij het zien al. De volgende dag nog naar de supermarkt, want het bier, de kaas en het brood raken op, toch wel eerste levens behoeften. Dan nog even bij David onze Engelsman langs voor een praatje, even horen hoe zijn tocht verlopen is naar hier, en dan op pad. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en we willen naar Sagres om daar te ankeren voor de nacht. Dat was niet zo’n goed idee. Er liep nog aardig zwel de baai in dus lagen we behoorlijk te rollen.
En natuurlijk moet ik ook nog even het uiterste zuidwest puntje van het Europese continent laten zien, dus een wandeling van 6 km naar Cabo Sao Vicente, een fikse tippel. Daar rondgekeken, een bakje koffie met gebak en dan met de Uber taxi terug naar Sagres. Ankerop en dan zeilen we met een mooie wind terug naar Alvor waar weer een plekje voor de nacht zoeken in dit mooie gebied.
Ja we hebben nog een paar plaatsen te gaan en zeilen naar Portimão om in de voorbaai te ankeren. Slecht plan, we liggen weer heerlijk te rollen. Maar het kan er net mee door. Bijboot te water, want we willen naar de Lidl voor boodschappen. Eerst bij de Zeevalken langs, die liggen notabene aan de kade in Ferragudo. Een plek waar je normaal niet mag komen maar Jeanette zegt ik heb lief gelachen naar de vissers en toen mochten we er gaan liggen. Zo zie je maar weer een mooie vrouw voor op de boot en die krijgt alles voor elkaar.
Als we bij ze langs gaan vraagt Jeanette, mag ik mee naar de Lidl? Ja natuurlijk! Onze bijboot is groot zat kunnen, we makkelijk in met z’n drieën. Zo gezegd zo gedaan naar het eind van de haven gevaren bijboot weer afgemeerd en met een flinke wandeling naar Lidl boodschappen gescoord. Terug bij hun boot drinken we nog even een biertje en Hans zegt wij gaan ook zo naar buiten om te ankeren dan komen we bij jullie liggen.
Wij varen alvast terug naar de boot ruimen de bijboot op en dan gaat de telefoon. Hans aan de lijn, de motor van de boot wil niet starten van alles geprobeerd het lukt me niet kun jij er even naar kijken? Ja dat kan. Hup de bijboot weer te water, het motortje er weer op en dan naar hun toe varen. Even zoeken en meten maar alles lijkt goed maar niet starten ik denk misschien slechte contacten in een schakelaar steek een schroevendraaier tussen de contacten en zeg start maar even …. Ja lopen die motor. Oké de schakelaar van de min van de accu heeft problemen even flink heen en weer rossen en dan doet de schakelaar het weer. Zout en elektra altijd gedoe.
Inmiddels weer op weg naar Abufeira maar daar hebben ze geen plaats voor ons. We zeilen samen met Zeevalk. Dan maar door naar Culatra, daar is ruimte genoeg. We komen mooi op tijd binnen daar met nog net met de staart van hoogwater zeilen we tot op de ligplaats. Even later komt Zeevalk ook binnen en ankeren voor ons. Er staat een stevige wind dus hun bijboot kan niet te water is, die is echt te klein zodat ik ze maar ophaal met watervlo met buiskap. Zo kunnen we toch samen nog een happy hour vieren om even te evalueren hoe onze mooie tocht verlopen is.
19 okt. Het waait nog stevig. Vandaag we gaan we weer wandelen nu om de oostpunt van Culatra. We pikken Hans en Jeanette op van de Zeevalk, die willen naar Farol lopen. De oost wandeling is erg mooi maar eenmaal om de hoek wordt het wat lastiger. Het zand is zachter en er ligt hier daar prut de wadkant zeg maar. Het wordt een fikse wandeling die we maken en als we slim denken te zijn om een stuk aftesteken komen we bedrogen uit. Zakken tot ver over de enkels in de prut komen er met moeite uit. Ik zou bijna m’n evenwicht verliezen, want door de zuigende prut kan ik m’n voeten bijna niet los krijgen. Ik had sandalen aan en zit tot aan de knieën onder de blauwe blubber. Sjoerd stond al met de camera klaar om mij languit in de modder vast te leggen, dat ging gelukkig niet door.
We maken nog een grote omtrekkende beweging en waden dan met water tot boven knieën door de lagune terug naar het dorp. Daar aangekomen begint het te regenen, dat was net op tijd. Eerst een bakje koffie. De lucht is loodgrijs dus nog een tweede bakje, maar ook dat biet geen solaas. We willen brood gaan kopen en dan door de regen naar de boot. Siësta, dus winkel dicht tot drie uur en nog steeds regen. Ik zeg tegen Sjoerd: ‘We blijven hier lunchen, want we hebben toch geen brood.” Zo gezegd zo gedaan en als we klaar zijn is de winkel open en de regen gestopt.
We bellen met Hans en Jeanette. Die zijn aan de andere kant van het eiland en ook daar regent het. Gelukkig waren ze net op tijd bij een restaurantje en konden ze daar schuilen. Die komen later terug en dan haal ik ze wel op met de bijboot.
We hebben nog een dag, wat zullen we doen? ‘s Morgens regent en het later klaart het op. Dan varen we naar Alhão een plaatsje aan de kust. Daar is een nieuwe jachthaven waar ik denk warm te douchen en een was te draaien en Sjoerd kan dan simpel met een Uber taxi naar het vliegveld.
Helaas de haven is nog niet klaar. Geen wc en douches en ook geen wasmachines dat is balen. Zullen we weer weg gaan? Hans en Jeanette hadden ons uitgenodigd voor een etentje bij een vis restaurant en dus we blijven. Maken een wandeling door het plaatsje en vinden dat het er slecht uitziet. Ik blijf er maar een nachtje en dan ga ik dan weer terug Culatra.
Sjoerd is weg. Hij heeft gisteren nog even de boot gepoetst. Nu nog de was doen. Vier wasmachinetjes vol draai ik er door en dan is alles weer schoon nog even drogen en na de middag vertrek ik weer naar Culatra.
Eenmaal bij Culatra daar geankerd en wat rond gekeken. Morgen ga ik wel weer wandelen en verder het eiland bezoeken. De volgende dag komt daar niet veel van terecht. Nadat ik brood heb gehaald en het weer bekeken heb besluit ik vandaag naar Faro te varen. Nu heb ik een mooi bezeilde koers en morgen wind tegen, dus ankerop en wegwezen.
Na een relaxt zeiltochtje op alleen de genua geankerd bij Faro daar de boot verder inwendig gepoest en een beetje geluierd, moet kunnen af en toe. De volgende dag naar Faro gevaren met de bijboot om daar langs de tandarts te gaan om te horen of ze mijn gebit kunnen herstellen. Ze kijken en twijfelen. “Kom morgen nog even terug dan is er een andere dokter die hier meer verstand van heeft”, zeggen ze.
Dan maar naar het winkelcentrum om eten en olie te kopen voor motoronderhoud. Dat lukt allemaal. Dan met het busje terug naar de haven en terug naar Zeezot. Daar met de motor aan de gang. Eerst warm draaien en dan olie aftappen met een pomp. Daarna de nieuwe olie er in, de boel controleren of alles goed is en nog even de motor draaien. Het lijkt allemaal prima, we kunnen weer varen.
Morgen eerst nieuwe opstapper Kees ophalen van het busstation. Terug aan boord een bakje koffie, Kees een beetje verder wegwijs gemaakt op Zeezot en dan moet ik nog even naar de tandarts voor een onderzoek. De tandarts zegt ik kan het repareren maar dat kost nog al wat tijd. En daar zit het probleem, ik heb tijd genoeg maar niet zo als hij dat wil, dus thuis de boel laten repareren.
We blijven vannacht nog maar in Faro liggen en gaan morgen zeilen. We willen met de oosten wind naar het westen, naar Alvor zeilen. Dat is een flinke afstand maar het gaat lukken. ’s Morgens om 8.30 uur anker op en op weg. De hele dag gezeild en aan het eind van de middag komen we aan in Alvor net op tijd voor happy hour ook belangrijk voor ons. We kunnen net tussen een paar andere jachten nog een plekje vinden.
Ik had al een bekende catamaran gespot. Seamotions, die kennen Albertien en ik nog vanuit de Azoren, daar gaan we morgen even langs. Koos en Martine zijn ook helemaal verast mij hier te treffen ze nodigen ons uit voor koffie. Kees en ik willen eerst een eind wandelen en komen graag later op de koffie. Geen probleem, dat komt hun ook beter uit. Wij maken een mooie wandeling en gaan daarna op de koffie. Het is een gezellig weerzien en we praten bij over de afgelopen jaren.
In de middag varen we naar Lagos, daar in de haven afgemeerd en het stadje bezocht en boodschappen gedaan om vervolgens samen met de Belgische mensen van Puff Ingrid en Chris happy hour te hebben om bij te kletsen over hun tocht naar de Algarve. Het duurde lang voordat ze goede wind hadden om af te zakken.
De volgende dag varen wij eerst langs de grotten van Lagos en daarna gaan we op zeil naar Portimao. Daar aangekomen gaan we naar de jachthaven, omdat ons gas bijna op raakt en we in de haven de waterkoker kunnen gebruiken. Op het moment dat we afmeren staat er een mevrouw op de steiger en die kijkt naar Zeezot en zegt:” Ben jij Joop?” Ja dat klopt en jij bent van de Noorderzon”: zeg tegen haar. Ik kon niet zo gauw op haar naam komen. Ze heet Carla en haar man Klaas. Ik heb ze in 2016 ontmoet in Spanje aan de Middelandse zee kust. We kletsen even bij en ze nodigen ons wel uit maar we willen eerst een eind wandelen en helaas kunnen zij later niet.
Wij maken een stevige wandeling langs het strand van Portimão en langs de boulevard op zoek naar brood dat lukt maar het was al dagen oud en hard als beton geen succes. We hebben het overleeft door het op te bakken in de koekenpan op het gas dat we eigenlijk wilden uitsparen. Domme actie.
De dag er op gaan we naar Albufeira om daar mijn verjaardag te vieren. Gisteren had Ellen haar verjaardag op Terschelling gevierd helaas zonder mij, want je kunt niet overal tegelijk zijn. Maar nu vieren Kees en ik mijn verjaardag hier. Gezellig uit eten. Kees trakteert op een diner bij een lokaal restaurant in Albufeira. Het smaakte goed met nog een dik ijsje toe, waar iedereen jaloers opwas.
En dan moeten we de dag er op helaas op de motor naar Ria Formosa varen. Er is geen wind en ook nog een flink stuk in de mist gevaren. Geen probleem op Zeezot, die is van alle gemakken voorzien. Op de radar en plotter varen we zonder problemen richting Culatra. Onderweg klaart het al weer op, maar even bij de ingang bij Farol lijkt het weer dicht te trekken. Het valt mee en bij een zonnig Culatra laten we het anker vallen.
De volgende dag gaan we het eiland verkennen. Ik kan het al dromen, voor Kees is het allemaal nieuw en hij geniet er van. We lopen over het eiland via het strand gaan we naar Farol, een stevige wandeling gewoon lekker om te doen. Na daar een kopje koffie gedronken te hebben gaan we weer terug over het strand naar het hoofd dorpje. Hier nog even brood scoren en dan weer naar Zeezot.
Morgen anker op en varen naar Faro het tij loopt tegen zodat nog wat tijd kost om er te komen. Eenmaal op de plek anker er in kijken of we goed liggen en dan kunnen we naar de wal om Albertien van het station af te halen. We varen we met de bijboot weer naar Faro. Het is springtij en hoogwater. Onder de spoorbrug door en moeten we plat onderin de bijboot gaan liggen om onder de brug door te varen. Zo kan het net, t ’motortje is het hoogste punt en kan er net onderdoor.
Als Albertien aan komt kunnen we weer naar Zeezot varen en de verhalen van de afgelopen tijd horen hoe het aan de wal verlopen is. We blijven hier nog liggen want morgen moeten we Kees naar de kant brengen. Hij vliegt dan terug naar Nederland en wij kunnen nog wat voorraden in slaan en weer op weg met Zeezot. We blijven nog een nachtje hier liggen en vertrekken de volgende morgen weer naar Albufeira om eigenlijk andere zeilers te ontmoeten. Maar die varen naar Alvor en dat halen wij vandaag niet. Dus dat blijft er wat voor later in de koker zitten.
Wij blijven ook de dag erop liggen in Albufeira draaien een was maken de hele boot schoon. Zo is altijd wel wat te doen aan een boot ja ik weet het “verkoop je boot en verveel je dood.” In de middag het stadje door gelopen koffie en een ijsje gekocht. En dan zegt Albertien hier niet zo ver vandaan zit een Lidl kunnen we nog wel even boodschappen doen. Het is maar anderhalve km. Ja ja maar wel boven aan de berg dus flink klimmen.
Nadat we alles volgeladen hebben, moeten we zwaar bepakt terug naar de haven. We kijken op google maps maar 30 minuten lopen en dat met volle belading gaan we niet doen. We gaan Uberen voor 4 euro terug naar de haven, dat is goed te doen.
Ja dan willen we naar Avor varen daar ligt Long John Silver met Stef en Manon die zouden naar het noorden om via de Faeröer eilanden en IJsland naar Novo Scotia in Canada te varen maar de aanhoudende depressies dwingen hun naar het zuiden vandaar dat ze hier zijn, en wij willen graag hun verhalen horen. Alleen de wind werkt niet mee een harde westen wind houd ons hier vast.
We hebben Stef gebeld als jullie met die mooie westen wind naar hier komen hoeven wij niet er tegen in te ploeteren. Ze oké wij komen morgen. Dan gaan wij vandaag de mooie wandeling maken langs de rotskust aan de westkant van Albufeira zo gezegd zo gedaan het blijft een prachtig stukje kust waar de meeste mensen geen weet van hebben.
De volgende dag zijn de anderen naar hier gezeild kunnen we weer uitgebreid bij praten. Samen heerlijk gegeten bij Stef en Manon aan boord en dan kunnen we morgen weer naar Culatra varen daar nog een dagje rondlopen op het bijzondere eiland.
Een dag wordt twee dagen het weer houd ons vast en dan varen we naar Tavira ook een heel mooi plaatsje aan de kust van de Algarve we hadden het nog steeds niet bezocht omdat de pilot boeken waarschuwen voor de smalle toegang geul waar het hard kan stromen. Dat viel nog wel mee we hebben er prachtig geankerd gelegen twee nachten en het plaatsje bezocht. Een leuk stadje waar we zeker nog wel eens terug zullen komen.
En dan volgt Ayamonte in Spanje ook altijd weer een leuke Spaanse stad waar het leuk ronddwalen is met gezellige pleinen en terrasjes waar gezellig gaan zitten en genieten van de Spaanse drukte heel anders dan Portugal. Ook blijven we weer plakken Stef en Manon willen verder gaan ook een andere kant op wij blijven nog even omdat Zeevalk onderweg is en ons graag wil zien.
Ook dat is weer een gezellig weerzien we spreken af dat we hun gaan begeleiden bij de oversteek naar de Caribien Hans vind het toch wel een spannende aangelegenheid en dat is het ook als je de eerste keer zo’n grote oversteek maakt. We hebben nog een paar gezellige dagen met elkaar en dan moeten wij weer terug naar Faro in verband met het terug vliegen van Albertien en de boot uit het water halen.
De terug tocht gaat net als de heen weg erg relaxt mooie zeilwind die het even laat afweten maar later mooi gekrompen terug komt zodat we het makkelijk kunnen bezeilen. We ankeren bij Culatra intussen is ons gas op we hebben van Janette een adres gekregen in Alhão waar we gasflessen kunnen laten vullen.
We varen naar Alhao en meren aan de gemeente stijger af het ligt er niet prettig met al die langs racende visbootjes. Het is maar zo we nemen een Uber taxi naar het gasvulstation de man van de Taxi wacht wel even voor het vullen van de flessen dan kunnen we gelijk mee terug het vullen van de twee flessen kost 15 euro en de taxi heen en terug 20 euro maar wij hebben weer gas.
Later die dag varen we naar Faro gaan daar voor anker en beginnen de boot af te tuigen zeilen er af touwwerk opruimen. Dan hebben we nog een dagje over, we gaan de stad in en onderweg zegt Albertien zullen we de trein naar Lagos nemen. Het is verder toch een bewolkte dag dan kunnen we daar ook even rondkijken. Op het station vinden we de kaartjes wel prijzig alleen niet gerealiseerd dat een ritje van twee uur is dus zijn we een grootdeel van de tijd in de trein kwijt.
In Lagos wat rond gelopen even ergens gegeten en dan maar weer terug. Weer twee uur treinen en we komen om 20.00 uur weer aan in Faro het is inmiddels stik donker ondanks de volle maan helaas zit die net achter een paar wolken. Wij hadden hier niet op gerekend toen vanmorgen gingen geen zaklampen mee. Dan maar met de telefoontjes bijlichten we kunnen de blauwe jerrycan die als boei dient niet vinden, in het donker lopen we met het motortje aan de grond.
Balen wat nu, hoe komen we weer terug bij Zeezot zeg ik tegen Albertien laten we het eens op Google map proberen en ja hoor het geultje staat er keurig. Dus op het telefoontje met google maps naar de boot gevaren wel een spannende actie, zeker toen we aan de grond zaten als de breekpen breekt moet je in het donker op deze behoorlijk snel stromende slenken je maar weten te redden geen hulp te bekennen. Maar het is gelukt we komen wel behoorlijk gefrustreerd bij Zeezot aan.
Het is inmiddels vrijdag 15 nov. Ik breng om 7.45 uur Albertien naar de wal die vliegt terug naar huis. Ik blijf nog een weekje de boot gaat om 14.00 uur het water uit. Ik bel nog even met de werf geen contact ik denk laat ik maar een email sturen en daar wordt per omgaande op gereageerd en even later bellen ze dat ze mij over een half uur op komen halen om mij voor te varen over het ondiepe stuk water. O dat wordt nog haasten de bijboot op ruimen de boel klaar maken anker op halen en waar ik lig is het erg ondiep ik hoop dat het anker binnen kan halen voor ik aan de grond zit.
Het is allemaal gelukt het anker er uit en nu wachten dat ze me komen halen nou dat ging makkie ondanks dat het net na laag water was heb ik niet minder dan 1.70 meter water gehad. Alleen onder de kraan kan nog niet moet nog een uurtje wachten en dan liften ze me er uit. Inmiddels is het lunchtijd en moet ik twee uur wachten voor ze me naar de standplaats brengen. Ze zetten zolang op een plaatst bij de kade op een paar bielzen ik zeg tegen Brusch de eigenaar van de werf dat is te laag ik moet hem ook nog schilderen. Hij zegt dit is maar tijdelijk straks als een andere boot weg is dan plaatsen we je tussen de andere boten. Oké niet handig maar het is niet anders.
Morgen ga ik wel aan het werk met de boot eerst maar de boel een beetje opruimen. Ook maak ik de bijboot schoon spoel hem met zoet water af en laat drogen om later de spiegel te kitten. Daar hangen hele naden los. Gelukkig zijn ze dubbel de buitenste naad zit nog wel goed vast.
Zaterdag de naden van de bijboot gekit schroefas uit de boot gehaald er zit te veel speling op de lagers het is nog een heel klusje maar hij is er uit ik bekijk hem goed en zie dat er toch groeven in zitten niet diep maar oneffen heden op de as. Ik naar de plaatselijke bouwmarkt om heel fijn schuurpapier korrel 600 te halen. Daarmee de as zo goed mogelijk gepolijst. Het lager met veel gedoe uit de buis gehaald en de restanten van het oude lager verwijderd nu moet alleen nog een nieuwe lagerbus uit Nederland meenemen en moet hem daar afdraaien zodat die gaat passen.
Ook de schroef helemaal schoon gepoetst met een roterende staalborstel ziet er weer als nieuw uit. Alle touw aan de mast opgeruimd. Alle touwwerk uit de bakskist gedroogd in de zon ja die schijnt overdag wel maar gisteren nacht is de temperatuur gezakt naar 6 graden en dat is behoorlijk fris.
Ook vandaag weer van alles omhalen, het nog fris in de ochtend dus eerst naar de supermarkt brood halen en een espresso koffie. Dan terug naar de boot en klussen, er zijn weer een aantal schroeven in de ramen gebroken vernieuwen dus. Zie eerst de oude restanten er maar uit krijgen dat altijd een heel gedoe twee gaan er goed uit bij één beschadigd het schroefdraad, en de nieuwe draait later lam in het gat.
Dan WC pomp vernieuwen en de boel schoonmaken ook dat is gelukt oude pomp schoongemaakt en als reserve in bank gestopt. Gasfornuis de start knop van de grote pit doet het niet fornuis uit elkaar schakelaar gerepareerd ook weer klaar. Het roer blad heeft veel oxidatie plekken aanpakken schoonslijpen en primeren. Het zelfde voor de strepen op zijkant van de overal blazen onder de verf oxidatie schoongekrabd en geslepen en opnieuw geschilderd. Tijdrovende klusjes maar moet gebeuren. En zo rol ik van het ene in het andere klusje.
Dan ontdek ik dat na een stevige regenbui lekkage bij de ramen kan niet direct de oorzaak vinden ga op onderzoek zo gauw het droog is. En dan zie ik dat de kit bij de ramen helemaal verkrijt is samen met oxidatie in het aluminium geeft dit de lekkage inmiddels gerepareerd en het is nu dicht.
Nu de huik van het grootzeil stikken en de boot schoonmaken alles met schoonmaakzijn afgenomen tegen schimmelwerking als de boot langer afgesloten staat.
Ik ga nog even bij Rob langs hij heeft onlangs een Westerlee zeiljacht van een Engelsman gekocht voor een aantrekkelijke prijs. Maar wel met flink osmose aan de onderkant van de boot, die gaat hij de boot die nog zeiknat is te lijf met krabbers en beitels krijgt hij de onderkant in een week tijd helemaal schoon. Dan zit er nog speling in de schroefaslager om te die er uit te krijgen is nog een heel probleem alle bouten zitten muurvast een aantal krijgen we los maar ook een aantal moeten we doorslijpen. En tot overmaat van ramp zit er een flens op gemonteerd met als spie een pin er dwars door of misschien wel bout die ze later afgezaagd hebben hoe krijg je die weer uit.
Helaas kan ik hem daar niet mee helpen ik vlieg naar huis dit moet zelf oplossen eruit boren lijkt het beste oplossing, hij gaat het proberen.
Het is vrijdag het regent dat het giet ik moet zo naar het vliegveld gelukkig wordt het nog even droog ik pak een Uber taxi en laat me brengen voor 6.5 euro neem daarna een kop koffie op het vliegveld met gebakje kost al 7.5 euro. Maar ik vlieg 39 euro naar Eindhoven en met de trein voor 10 euro naar Harlingen dat is dan wel weer grappig. Ik kom keurig op tijd aan in Harlingen pak de boot naar huis en dan is dit avontuur weer voorbij.